Καρκίνος του μαστού και εξάψεις – Τι πρέπει να γνωρίζουμε

Μερικές γυναίκες σταματούν τη θεραπεία τους εξαιτίας των εξουθενωτικών παρενεργειών που μπορεί να βιώνουν.
Τα αγγειοκινητικά συμπτώματα (εξάψεις) είναι ένα από τα πιθανά μειονεκτήματα της θεραπείας του καρκίνου του μαστού. Δυστυχώς, αυτή η ενόχληση υποτιμάται από τους γιατρούς.

Έρευνα πάνω σε αυτό το ζήτημα θέλουν να πραγματοποιήσουν τα πανεπιστήμια Southampton και Warwick, που μόλις παρουσίασαν στο ετήσιο Συνέδριο του Εθνικού Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η Δρ. Deborah Fenlon και οι συνάδελφοί της είχαν την ιδέα να διασταυρώσουν τις εμπειρίες των ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπεία για καρκίνο του μαστού με την αντίληψη των γιατρών. Το 94% των 666 γυναικών που απάντησαν στην έρευνα δήλωσαν ότι υπέφεραν από εξάψεις. Ωστόσο, οι γιατροί πιστεύουν ότι μόνο το 10- 30% αυτών υπέφερε πραγματικά.

Αυτές οι εξάψεις μπορεί να προκύψουν από την εμμηνόπαυση (φυσική ή επαγόμενη από χημειοθεραπεία), αλλά είναι επίσης μία από τις γνωστές και ανεπιθύμητες παρενέργειες στις ορμονικές θεραπείες, όπως η ταμοξιφαίνη ή οι αναστολείς αρωματάσης που συνταγογραφούνται σε γυναίκες με καρκίνο ευαίσθητο σε ορμόνες. Η Catherine Cerisey, ασθενής η οποία μοιράζεται την εμπειρία της στο blog της εδώ και πολλά χρόνια, τονίζει «αυτές οι δευτερογενείς παρενέργειες, που συχνά μας συμβαίνουν αλλά οι γιατροί αρνούνται να ασχοληθούν επειδή είναι απασχολημένοι με το να μας σώσουν τη ζωή, δεν συμβαίνουν για μερικούς μήνες όπως και η χημειοθεραπεία αλλά για 5 ολόκληρα χρόνια, πράγμα που μας δυσκολεύει στην κοινωνική και επαγγελματική μας ζωή».

Η ευεργετική επίδραση της μακροχρόνιας χημειοθεραπείας (μείωση της θνησιμότητας και της επανεμφάνισης) κρύβεται μερικές φορές, για τους ασθενείς, πίσω από τα μειονεκτήματα της καθημερινότητας. «Οι ορμονοθεραπείες συνήθως μειώνουν την παραγωγή οιστρογόνων, ορμόνες που βοηθούν στην εξάπλωση του καρκίνου, σημειώνει η δρ. Deborah Fenlon. Εξ’ ου και η καταστροφική επίδραση των εξάψεων στις γυναίκες που σκέφτονται να διακόψουν τη θεραπεία τους!».

Βέβαια υπάρχουν τρόποι για να μπορέσουν να μειώσουν τις εξάψεις αυτές. Υπάρχουν φαρμακευτικές θεραπείες (κλονιδίνη, γκαμπαπεντίνη) και συμπληρωματικές προσεγγίσεις (όπως είναι η γιόγκα και ο βελονισμός).

Entertv.gr