Οι “κόκκινες γραμμές” και οι ηγέτες

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Επειδή πολύ κουβέντα (και απίστευτη εκμετάλλευση) γίνεται για τις λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» που, κατά την κυβέρνηση, έχει θέσει ο λαός με το αποτέλεσμα των εκλογών.

Επειδή γίνεται απόπειρα να περάσει εκ των προτέρων η ευθύνη μιας απευκταίας αποτυχίας των διαπραγματεύσεων στο λαό και τις «γραμμές» του και όχι στους διαπραγματευτές και τις τακτικές τους…

Επειδή πολύ μελάνι χύνεται στην προσπάθεια να παρουσιάσουν ως «δεσμευτική» για όσους διαπραγματεύονται με τους “θεσμούς”,  την εντολή των «κόκκινων γραμμών» του λαού, προσπάθεια στην οποία συμμετέχει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μιλώντας πολλές φορές γι αυτό.

Επειδή η διαπραγμάτευση περνά πλέον στο αποφασιστικό της στάδιο και τα χέρια των διαπραγματευτών πρέπει να είναι ελεύθερα ώστε ο «έντιμος συμβιβασμός» να μην «σκοντάψει» σε υπαρκτές ή ανύπαρκτες σε «κόκκινες γραμμές».

Αλλά και επειδή ούτε οι «κόκκινες γραμμές» πρέπει να γίνουν το άλλοθι όσων ενδεχομένως, για διάφορους λόγους δεν θέλουν την επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους.

Επειδή το να βιώσει η χώρα την καταστροφή της χρεοκοπίας δεν είναι ζήτημα «το παίρνεις ή το αφήνεις» αφού τις επιπτώσεις θα τις βιώσουμε όλοι, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας.

Επειδή, τέλος, φρονούμε ότι δεν είναι ηθικό ο ηγέτης να φορτώνει την όποια αποτυχία του στις πλάτες του λαού .

Ας δούμε, λοιπόν, ποιος είναι αληθινός ηγέτης, ποιες είναι οι ιδιότητες ενός ηγέτη, τι πρέπει να περιμένει ο λαός από έναν ηγέτη και τι οφείλει να κάνει ένας ηγέτης για το λαό του.

Αν και πολλές φορές έχουμε γράψει ότι κατά την άποψή μας ο ηγέτης οφείλει να οδηγεί το λαό και όχι το αντίστροφο, δεν θα το επικαλεστούμε εδώ.

Θα παραθέσουμε αυτούσια τα λόγια άλλων προσωπικοτήτων που συνθέτουν την εικόνα ενός πραγματικού ηγέτη.

Πρώτα του Κωνσταντίνου Καραμανλή ο οποίος με μία φράση περιέγραψε, κατά την άποψή μας, το διαχρονικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας:

*Είπε: « Όλοι οι Έλληνες ζητούν, κανείς δεν θέλει να δώσει».

*«Ο ηγέτης είναι αυτός που βλέπει αυτά που δεν βλέπουν οι άλλοι, που βλέπει μακρύτερα από τους άλλους και που βλέπει πριν από τους άλλους».

LeRoy Eims, Αμερικανός συγγραφέας-ιεροκήρυκας

*«Ηγεσία είναι η τέχνη να κάνεις τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλεις εσύ να κάνουν, επειδή θέλουν να το κάνουν».

Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, 1890-1969, Αμερικανός στρατηγός & πρόεδρος

*«Έργο των αρχόντων είναι να αναχαιτίζουν τις αταξίες του λαού- να τον κατευθύνουν στο σωστό” όταν όμως αυτοί πρώτοι παραβαίνουν  το νόμο, πώς μπορούν να καθοδηγούν τούς άλλους;» (PG 56, 24). Γ.

*«Ένα το καθήκον του ηγέτη : Να οδηγεί με ασφάλεια το κοπάδι σε ασφαλές μποστάνι για να φάει….Μη μιλά αλλά να πράττει , γιατί οι πράξεις μιλούν μόνες τους . Εξάλλου ο τσομπάνης δεν ρωτά τα πρόβατα που θα πάει» . (Δείκτης) .

*«Άλλο ηγέτης άλλο κυβερνήτης . Ο κυβερνήτης περιέχει έναν μικρό ηγέτη, ο ηγέτης δεν περιέχει κυβερνήτη». (Δείκτης) .

Κατόπιν όλων αυτών πιστεύουμε ότι ο ηγέτης της χώρας δεν δεσμεύεται  στις διαπραγματεύσεις από «κόκκινες γραμμές» ή προεκλογικές εξαγγελίες που κακώς έδωσε.  Εκείνος κρίνει το ωφέλιμο για τον τόπο υπό τις πραγματικές περιστάσεις. Ζυγίζει το κοινό καλό.  Βλέπει μπροστά αυτό που πρέπει να γίνει για να περάσει και η Ελλάδα στη χωρία των κρατών εκείνων που μπορούν να έχουν ανάπτυξη. Να έχουν μέλλον.

Και πράττει αναλόγως.

Δίχως άλλοθι. Αλλά με θάρρος.

Ναι, ο λαός μπορεί -και πρέπει να ζητά-. Να διεκδικεί. Και να εκφράζει τα θέλω του. Οι ηγέτες, όμως, σταθμίζουν και αποφασίζουν. Και εξηγούν στο λαό τι είναι το πρέπον και το σωστό να γίνει, για το κοινό καλό. Που μεσοπρόθεσμα μπορεί να μην φαίνεται, εκείνος, όμως, ως οξυδερκής ηγέτης μπορεί να το διακρίνει με ασφάλεια. Και αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος της σωστής απόφασης.

Διαφορετικά, και οι άλλοι λαοί μπορούν να βάλουν «κόκκινες γραμμές» προασπίζοντας τα δικά τους συμφέροντα…

Ας μην ζήσουμε τις τελευταίες ημέρες της Πομπηϊας…