ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ: Είναι λυπηρό…

«Η διασπορά είναι η δύναμη για ένα κράτος όχι μόνο να έχει αλληλεγγύη παντού στον κόσμο, αλλά να μπορεί να μαθαίνει από όλο τον κόσμο. Εσάς σας έχουμε και συμπαραστάτες μας και μια έννοια δασκάλους μας για το τι γίνεται και τι σκέφτεται ο κόσμος για εμάς. Εσείς δεν είστε απλώς διασπορά, είστε πολιτικοί της Διασποράς».

Τάδε έφη Νϊκος Κοτζιάς, υπουργός Εξωτερικών, προς τους συναδέλφους του πολιτικούς ελληνικής καταγωγής που τελούν στην Αθήνα την 10η Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (Π.α.Δ.Ε.Ε).

Είναι πράγματι λυπηρό ακόμη και σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο φιλοξενούντων και φιλοξενούμενων να ακούγεται ο όρος «διασπορά» προκειμένου να απευθυνθεί ο κ. Υπουργός στον Παγκόσμιο Ελληνισμό. Ωραία, λοιπόν:

«Διασπορά» ο μετανάστης της Γερμανίας;

«Διασπορά» ο επιστήμονας στο ΜΙΤ της Αμερικής;

«Διασπορά» ο άνεργος πτυχιούχος;

Μα «Διασπορά» και ο ελληνισμός στις χώρες της Μαύρης Θάλασσας και των ακτών της Μικράς Ασίας, με παρουσία, πολιτισμό και δράση μεγαλύτερη από 3.000 χρόνια;

“Διασπορά” οι πατρογονικές εστίες;

«Διασπορά» και ο Ελληνισμός της Κάτω Ιταλίας; Της Σικελίας; Της Μασσαλίας; Της Ουκρανίας;

«Διασπορά» ο Ελληνισμός του Βυζαντίου που συνέβαλε στην «Αναγέννηση» του Δυτικού Πολιτισμού;

«Διασπορά» οι έχοντες ελληνική καταγωγή, Καλάς,οι οποίοι θεωρούν τη φυλή τους μακρινή απόγονο των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου;

«Διασπορά» και οι Έλληνες που ελευθέρωσαν μετά από 400 χρόνια δουλείας τα τιμημένα εδάφη μας και ίδρυσαν το Ελεύθερο Ελληνικό κράτος;

Κρίμα. Γιατί με τις λέξεις μικραίνουμε το Πολύ Μεγάλο Μεγαλείο του Ελληνισμού!..

 

Τι είναι;

“… Είμαστε μαζί, υπάρχουμε μαζί, στηριζόμαστε και σας στηρίζουμε, οι προοπτικές μας είναι ο Ελληνισμός μέσω της Διασποράς να συνδέει τον πατριωτισμό με την οικουμενικότητα”. Ο κ. Κοτζιάς έδωσε ένα πρόσθετο επιχείρημα. Έβαλε τη «Διασπορά» μεσολαβητή του Ελληνισμού μεταξύ του πατριωτισμού και της οικουμενικότητας! Οικουμενικός ελληνισμός, είναι μία έννοια. Πατριωτικός οικουμενισμός, όμως, τι είναι;

 

Ποια εύσημα;

«Αν η Ελλάδα θέλει να κερδίσει τις μάχες του μέλλοντος θα πρέπει να βρει τρόπο να κερδίσει τις καρδιές των πολιτών των τρίτων χωρών να επηρεάσει την πολιτική τους σε πιο θετική κατεύθυνση.  Και αυτό, για εμάς, ο πιο σημαντικός παράγοντας που μπορεί να δώσει αυτή τη μάχη είναι οι έλληνες της Διασποράς και ιδίως οι πολιτικοί. Σας έχουμε ανάγκη σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, οι χώρες που ζείτε σας έχουν ανάγκη να δώσετε τα εύσημα για την Ελλάδα όσο ποτέ άλλοτε».

Συγγνώμη, με όλο το σεβασμό, αλλά τη μάχη για τις καρδιές των πολιτών την δίνουν οι απλοί απόδημοι Έλληνες και οι Ομογενείς παντού όπου βρίσκονται, από την πρώτη στιγμή που πατούν το πόδι τους στην ξένη χώρα.  Μαζί, προσφέρουν και από το υστέρημά τους ακόμα,  για την υποστήριξη των συμπατριωτών τους, των συγγενών και των φίλων τους, που άφησαν πίσω τους.

Οι πολιτικοί, έχουν να δώσουν τη μάχη για να κερδίσουν την υποστήριξη των συναδέλφων τους πολιτικών στα Κοινοβούλια του κόσμου!

Όταν, όμως, η Ελλάδα βρίσκεται με το ένα πόδι στη χρεοκοπία και με το άλλο στο Grexit, ποια εύσημα για την Ελλάδα να δώσουν;

Μήπως της ασυνεννοησίας των πολιτικών δυνάμεων να σχηματίσουν μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να αντιμετωπίσουν την οδυνηρή πραγματικότητα, όπως έγινε αλλού που υπήρξε παρόμοιο πρόβλημα;