Ένας ομογενής ονειρεύεται και δημιουργεί πρότυπο “Οίκο Φιλοξενείας” στην Καλαμάτα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τρέχοντας με 160 χιλιόμετρα την ώρα, καθισμένος στο αναπαυτικό κάθισμα της  lexus είχα παραδοθεί στις σκέψεις μου.  Δύο ώρες απόσταση από την Αθήνα με τον νέο, ταχείας κυκλοφορίας δρόμο, το ταξίδι μέχρι την Μεσσηνιακή πρωτεύουσα, την πόλη της Καλαμάτας. Απόσταση 215 χιλιόμετρα.

Αλλά τι ήταν αυτό που μας έβγαλε στον αυτοκινητόδρομο, κάτω από τον καυτό ήλιο του …Σεπτέμβρη;

Είχαμε διαβάσει την προαναγγελία του νεόδμητου «Παπαδοπούλειου Οίκου Φιλοξενείας» (Hospitality), στην Ιστοσελίδα του Ιδρύματος και κεντρίστηκε το ενδιαφέρον μας.  Έγραφε: «Βρίσκεται στα Κατσέϊκα της Καλαμάτας σε ένα καταπληκτικό φυσικό περιβάλλον 25.000τμ σε απόσταση πέντε λεπτών από το κέντρο της πόλης και μόλις είκοσι λεπτά από το αεροδρόμιό της. Περιβαλλόμενη από τα βουνά του Ταϋγέτου και με θέα τον απέραντο Μεσσηνιακό κόλπο».

Δεξιά ο κ. Σταύρος Παπαδόπουλος και αριστερά ο εκδότης της ΡΗΡ Χρήστος Μαλασπίνας

Τον ομογενή επιχειρηματία Σταύρο Παπαδόπουλο τον γνωρίζαμε από παλιά. Από το έτος 2005 όταν του είχαμε πάρει άλλη συνέντευξη. Τότε, για ομογενειακή εφημερίδα. Ήταν η περίοδος προ οικονομικής κρίσης, όταν διατηρούσε επτά κοσμηματοπωλεία σε επιλεγμένες τοποθεσίες στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδος.  “Λόγω των δυσκολιών που περνάει η Ελλάδα, τα έκλεισα. Εξάλλου είμαι και σε ηλικία  να πάρω σύνταξη!» είπε χαριτολογώντας στην Panhellenic Post, καθισμένοι καθώς ήμασταν στο ευρύχωρο, λιτό, αλλά καλόγουστο και άπλετα «λουσμένο» με φυσικό φως,  σαλόνι του σπιτιού του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καλαμάτα…

Σήμερα διατηρεί κοσμηματοπωλείο στο Χόνγκ Κόνγκ, όπου ευρίσκεται και η έδρα των επιχειρήσεών του. “Κλασική» η ιστορία του. Έφυγε από την Ελλάδα το 1952. Πρώτος σταθμός η Βραζιλία. Εκεί έκανε οικογένεια, παντρεύτηκε, απέκτησε παιδιά. Εργάστηκε σκληρά, πρόκοψε. Δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί ακόμη και σήμερα που είναι πια ώριμος πολίτης του κόσμου.

Πολυσχιδής προσωπικότητα, κερδίζει αμέσως το συνομιλητή του με την απλότητα, την ευθύτητα των λόγων και την ευγένειά του.

Μας εντυπωσίασε η διάθεσή του να ασχοληθεί με τη φιλοξενία ατόμων τρίτης ηλικίας.   Το δημιούργημά του,  έχει  προεκτάσεις τόσο κοινωνικές όσο και οικονομικές για την Καλαμάτα την ίδια, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή, ακόμη και για την ίδια την Ελλάδα, αφού, όπως μας είπε, φιλοδοξεί να ανεβάσει το λεγόμενο «ιατρικό τουρισμό».

Καταμεσής της κρίσης, όταν γύρω σου μεγάλες εταιρίες μεταναστεύουν, καταστήματα κλείνουν και θέσεις εργασίας περιορίζονται, να έρχεται ένας Έλληνας του εξωτερικού και να δημιουργεί μία μονάδα-πρότυπο, όσο να πεις, είναι «αξιοπερίεργο»… Οπωσδήποτε αξιέπαινο.

Το πρώτο ερώτημα μάς ήρθε αυθόρμητα: Πότε ήλθατε στην Ελλάδα;  Ελληνοπρεπής η απάντηση: «Μα κάθε χρόνο, όλα τα χρόνια, έρχομαι στην Ελλάδα. Από το 2000, πολλές φορές και μέσα στον ίδιο χρόνο”!

Ο κ. Σταύρος Παπαδόπουλος.

Η επόμενη ερώτηση είχε ομογενειακή χροιά: «ο “Παπαδοπούλειος Οίκος Φιλοξενίας” θα υποδέχεται και ανθρώπους από το εξωτερικό; «Μα βέβαια, από όλο τον κόσμο! Όλοι μπορούν να έρθουν. Και ομογενείς, και ξένοι, φυσικά και Έλληνες, όλοι  από μία ηλικία και …πάνω! Να φιλοξενηθούν για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν σε ένα μαγευτικό περιβάλλον με ανωτέρου επιπέδου υπηρεσίες, ιατρικές, υγιεινής και διαμονής που ανάλογό του δύσκολα βρίσκεις στην Ελλάδα».

Νόστος, διάθεση προσφοράς και κέρδους, για όποιον λόγο κι αν αποφάσισε να δημιουργήσει στη γενέτειρα, βέβαιο είναι ότι ο κ. Παπαδόπουλος το έκανε με αγάπη, με φροντίδα και με τους κατάλληλους ανθρώπους: «Μετά από περισσότερο μισό αιώνα επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο, μας είπε, αποφάσισα να φτιάξω στην Καλαμάτα, που τόσο αγαπώ, κάτι πολύ διαφορετικό από τα υπάρχοντα, μελετημένο από ανθρώπους με απόλυτη εξειδίκευση και γνώση, τόσο κτιριακά και περιβαλλοντικά όσο και σε ιατρική φροντίδα, μια και αυτή είναι η δουλειά τους».

Ο  Οίκος Φιλοξενίας διαθέτει 54 κλίνες με περίπου 32 δωμάτια (μονόκλινα και δίκλινα) και δυνατότητα διπλασιασμού τους. Υπάρχουν  χωριστές πτέρυγες κλινοστατικών με περιπατικούς ασθενείς, ενώ το κτήριο διαθέτει αίθουσες καθιστικού, Τραπεζαρίας, αναψυχής, ευεξίας και  διασκέδασης. Όλα αυτά που μας εντυπωσίασαν καθώς τα ακούγαμε, μας καθήλωσαν όταν, αργότερα, επισκεφτήκαμε το οίκημα. «Δημιουργήσαμε, μας είπε, περίπου 50 νέες θέσεις εργασίας οι οποίες και θα αυξηθούν αργότερα”.

Ζητήσαμε, από τον κ. Παπαδόπουλο,  να μας πει τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους ένα άτομο τρίτης ηλικίας πρέπει να επιλέξει το «Παπαδοπούλειον». «Πρώτα –πρώτα, τ΄ όνομά μου διεθνώς γνωστό, μας είπε.  Έπειτα,  ό,τι λέμε, θα τα τηρήσουμε. Παρέχουμε εγγύηση ποιότητας και ανέσεων. Το μέρος, 1,5 χιλ. από το κέντρο της Καλαμάτας, είναι τόσο ωραία φτιαγμένο που ένας ένοικος θα αισθάνεται πολύ καλά».

Θελήσαμε να μάθουμε περισσότερα γύρω από τις συνθήκες διαβίωσης που θα έχουν οι ένοικοι του «Παπαδοπούλειον».  Άλλωστε, κάθε ένας και κάθε μία που θα αποφασίσει να εγκατασταθεί σ΄ αυτό, σε προχωρημένη ηλικία, πρέπει να είναι σίγουροι για τις συνθήκες διαμονής και την ασφάλειά τους.

«Το κάθε δωμάτιο, μας εξηγεί, είναι ευήλιο, ευάερο και με υπέροχη θέα στον Μεσσηνιακό κόλπο, διαθέτει πρώτης τάξεως αποχωρητήριο, Ντους για ΑμεΑ, ψυγείο, κρεβάτια σπαστά τριών επιπέδων, με στρώματα ανατομικά. Λούξ επίπλωση και βεράντα. Όλα αυτά θα τα δείτε αργότερα που θα το επισκεφθούμε».

»Επίσης, υπάρχουν καροτσάκια αναπηρικά, πολυθρόνες για μασάζ, υγειονομικός σταθμός, για να μην υπάρχει βόθρος, όλα έχουν προβλεφθεί».

Μίνι γκολφ, γιγαντο-σκακιέρα και πολλές ακόμη ευχάριστες εκπλήξεις, επιφυλάσσει το δημιούργημα του Σταύρου Παπαδόπουλου στα 25 στρέμματα Μεσσηνιακής γης (12 στρ. το οίκημα και 13 ο περιβάλλοντας χώρος).  «Ο ένοικος θα έχει δικαίωμα να δέχεται επισκέπτες και μάλιστα, υπάρχουν ειδικά δωμάτια για την φιλοξενία του, επί πληρωμή».

Ακόμη και το ευλογημένο δένδρο, η ελιά που αφθονεί στην περιοχή, βρίσκεται στο κεντρικό αίθριο, δίπλα στο σιντριβάνι και απέναντι από τον ευμεγέθη πίνακα τοπίου της Καλαμάτας. Καλαμάτα και Ελιά.  Βρίσκονται παντού στο ίδρυμα, παντού και στην καρδιά του Σταύρου Παπαδόπουλου.

«Το προσωπικό μας είναι εξειδικευμένο. Όλοι έχουν βγάλει σχολές, Ψυχοθεραπευτές, Μασέρ, Φυσιοθεραπευτές, Νοσοκόμοι, Γερίατροι, διαιτολόγοι. Θα υπάρχει πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη με τα φάρμακα που οι γιατροί από τον τόπο προέλευσης, έχουν συνταγογραφήσει για κάθε ασθενή τους-ένοικο».

Όλη η φιλοξενία θα κοστίζει από 2000 έως 3000 ευρώ το μήνα (μονόκλινο ή δίκλινο). Θα συμπεριλαμβάνονται στην τιμή αυτή τα πάντα. Το δωμάτιο και η κλίνη. Πέντε γεύματα ημερησίως (πρωϊνό, δεκατιανό, γεύμα, απογευματινό και δείπνο). Ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Τζακούζι, υδρομασάζ όπου απαιτείται.  Δραστηριότητες αναψυχής. Μετακινήσεις προς το κέντρο της πόλης για περιηγήσεις (υπάρχουν πολλά αρχαία και άλλα αξιοθέατα) με ειδικό αυτοκίνητο της εταιρίας 9 θέσεων.

«Σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από το ίδρυμα, υπάρχει το Νοσοκομείο Καλαμάτας. Η μεταφορά, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης θα πραγματοποιείται με ειδικό και πλήρως εξοπλισμένο Ασθενοφόρο του <Παπαδοπούλειου>.  Εξάλλου, λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα βρίσκεται και το αεροδρόμιο, με καθημερινές πτήσεις από και προς Αθήνα. Βεβαίως στην πόλη φθάνει και σύγχρονος αυτοκινητόδρομος», μας τόνισε ο ιδρυτής του Οίκου.

Προχωρήσαμε τις ερωτήσεις και στο «λεπτό» μεταθανάτιο θέμα. Στο πρόσωπο του συνομιλητή μας, ο οποίος διανύει και ο ίδιος το στάδιο της τρίτης ηλικίας, απλώθηκε μία διακριτική σοβαρότητα: «Και στις περιπτώσεις αυτές παρέχουμε όλα τα εχέγγυα απόλυτου σεβασμού στον νεκρό. Το λείψανο θα παραμείνει σε επί τούτοις διαμορφωμένη αίθουσα του κέντρου σε ειδικό ψυγείο, αναμένοντας τους συγγενείς για την παραλαβή της σορού. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν συγγενείς, ή δεν ήθελε τυχόν εμφανισθούν μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα,  την ταφή θα αναλάβει Γραφείο Τελετών της περιοχής με τη φροντίδα και τη μέριμνα του ιδρύματος. Θα τηρηθούν όλα τα πρέποντα, ανάλογα και με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των εκλιπόντων».

Τα εγκαίνια αναμένεται να γίνουν τις προσεχείς εβδομάδες.  «Μας πήρε περίπου τρία χρόνια να το φτιάξουμε. Φιλοδοξία μου είναι το κέντρο να αναπτυχθεί και ως ιατρικός τουρισμός. ‘Αλλωστε, θα διοργανώνονται εκδρομές (στην περιοχή υπάρχουν πολλά αρχαία) και εκδηλώσεις τόσο εντός όσο και εκτός της μονάδας. Θα παρέχεται η δυνατότητα μεταφοράς ανά μισή ώρα περίπου στο κέντρο της πόλης με ιδιόκτητο μέσο 9 θέσεων, για τους περιπατητικούς ασθενείς και τους συγγενείς τους, ενώ θα παρέχεται ιατρική φροντίδα από εξειδικευμένους ιατρούς και ψυχολόγους».

«Επιδίωξή μου είναι όσοι μας επιλέξουν να είναι σε μόνιμες διακοπές, διότι έτσι θα αισθάνονται, και η εικόνα του οίκου δεν έχει καμία σχέση με παρόμοια κέντρα που λειτουργούν στην Ελλάδα. Να επαναλάβω, έστω και εάν κινδυνεύω να γίνω κουραστικός, ότι οι τρόφιμοι θα έχουν ασφάλεια, ιατρική περίθαλψη και ειδικό διαιτολόγιο εάν το χρειάζονται», μας πρόσθεσε καθώς καθόμασταν, προχωρημένο μεσημέρι πια,  γύρω από το φιλόξενο τραπέζι της κυρίας Μαρίας, εάν συγκρατήσαμε καλά το όνομα της οικονόμου.

Φυσικά, πριν αποχωρήσουμε, ζητήσαμε από τον εμπνευστή και θεμελιωτή του «Παπαδοπούλειον» να μας καταθέσει την εμπειρία που αποκόμισε από την συνεργασία του με τις ελληνικές υπηρεσίες. «Ο Ομογενής δεν έχει κανένα πρόβλημα, μας είπε. Έχει την Ιθαγένεια, επομένως μπορεί να έλθει να μείνει στην Ελλάδα όσο θέλει. Τώρα, προβλήματα με τη γραφειοκρατία αντιμετώπισα, αλλά όχι πολλά, ούτε ανυπέρβλητα. Μπορώ να πω ότι τα παραλένε. Οι αρχές, όλοι με βοηθήσανε, άδειες κλπ. Μην ακούτε τι λένε στο δρόμο. Η Ελλάδα χρειάζεται επενδύσεις και προσέχει τον Απόδημο Ελληνισμό. Γιατί ο Απόδημος Ελληνισμός είναι οι άνθρωποι οι οποίοι στηρίξανε την Ελλάδα, όλα τα χρόνια. Εγώ, είμαι ευτυχής που επέστρεψα στην πατρίδα μου. Αυτό ήταν το όνειρό μου, άλλωστε».

Ο Σταύρος Παπαδόπουλος, όπως τόσοι και τόσοι ομογενείς, σχεδόν παιδιά έφυγαν από την πατρίδα, δούλεψαν και πρόκοψαν στην ξενιτιά και σαν έφτασε η ώρα του δικού τους εσπερινού, επέτρεψαν οίκαδε να αποδώσουν στη γενέτειρα μέρος των αποκτημάτων τους επενδύοντας στην αγάπη, τη στοργή και την αλληλεγγύη.

Με την προσφορά προς το συνάνθρωπο και την πατρίδα, άλλωστε, λαβαίνει πρόσθετη υπόσταση και σημασία ο μύθος της ζωής. Με δημιουργήματα όπως το «Παπαδοπούλειον», δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσει ποιότητα και στα στερνά.

ΑΥΡΙΟ: Περιδιαβαίνοντας στις κτιριακές εγκαταστάσεις του «Παπαδοπούλειον». Ξενάγηση από τον Υπεύθυνο Λειτουργίας Δρ. Σρούμπο.