Κερδίσει, χάσει τις εκλογές…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Από τη Δευτέρα των εκλογών, τίποτα δεν θα είναι ίδιο!

Ασχέτως του ποιού κόμματος θα είναι ο «κορμός» της νέας κυβέρνησης, θα χρειαστούν ευρείες συναινέσεις εντός και εκτός Βουλής για προχωρήσει η εφαρμογή των όσων δεσμευτικών και εξόχως σκληρών μέτρων υπέγραψε ο κ. Τσίπρας με τους δανειστές.

Θα χρειασθεί, όμως, μία νέα πολιτική νοοτροπία, ώστε να αποφύγουμε τα οδυνηρά λάθη του πρόσφατου παρελθόντος.

Ο σύντομος, αλλά «άγριος» προεκλογικός αγώνας δεν πείθει ότι τουλάχιστον όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν συνειδητοποιήσει  τι ακριβώς συνέβη τους τελευταίους επτά μήνες και που ακριβώς βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα.

Παρελπίδα, είμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση από αυτήν που βρισκόμασταν τον περασμένο Ιανουάριο.

Δυστυχώς, παρά τις όποιες λεκτικές καλλιλογίες του κ. Τσίπρα, η ζημιά που επέφερε η αλλοπρόσαλλη, προκλητική, πρόχειρη και χωρίς μπούσουλα «διαπραγματευτική τακτική» της απελθούσας κυβέρνησης, επισώρευσε βάρη, υποχρεώσεις και δεσμεύσεις η υλοποίηση των οποίων θα καταστήσει ακόμη δυσχερέστερη την οικονομική κατάσταση του μέσου και μικρομεσαίου Έλληνα.

Θα ήταν θετικό εάν ο κ. Τσίπρας είχε αντιληφθεί επακριβώς τι κόστισαν στη χώρα τα ομολογημένα, εντούτοις, από τον ίδιο  λάθη, παραλείψεις και κακές επιλογές.

Είναι απόλυτα αρνητικό το ότι έστω και στον μακρινό, σβησμένο απόηχο του ανεδαφικού Προγράμματος της Θεσσαλονίκης, επαναλαμβάνει σήμερα ένα μέρος των απατηλών υποσχέσεων του παρελθόντος. Μιλάει πάλι για «στρογγυλέματα», για «ανοικτά ζητήματα που επιδέχονται διαπραγμάτευσης», για «ικανότητα της κυβέρνησής του «καλύτερα» από την ΝΔ να τα διαπραγματευτεί και να τα κλείσει «προς όφελος του λαού».

Υπόσχεται (πάλι) σύντομη έξοδο από μνημόνια και credit controls, «ψαλίδισμα» των φόρων, του ΦΠΑ στα νησιά, ανακαλύπτει (ξανά) ισοδύναμα που θα απαλλάξουν τους αγρότες από τη φορολογία. Προσπαθεί, δηλαδή, στα λόγια για προεκλογικές σκοπιμότητες, να αναιρέσει όσα στο Μνημόνιο υπέγραψε!!!

Η παροιμία λέει: Πρώτα σου βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι!

Είναι κρίμα, που παρά το τεράστιο κόστος, ο κ. Τσίπρας  τίποτε, φαίνεται, δεν κατάλαβε και τίποτε δεν διδάχτηκε από τα λάθη του!

Αντιλαμβανόμαστε τον βαθύ του καημό: Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση, να μείνει στην ιστορία σαν μια σύντομη θλιβερή παρένθεση, φορτωμένη με λάθη, φόρους, χαμένες ελπίδες. Τον αντιλαμβανόμαστε, αλλά δεν τον δικαιολογούμε.

Γνωρίζει τώρα ότι «διαπραγμάτευση» με τους δανειστές είναι τράπουλα με σημειωμένα τραπουλόχαρτα. Ξέρει πια ότι δεν μπορεί να παίζει εν ου παικτοίς! Το κόστος είναι πανάκριβο!

Αντίθετα, χρειάζεται ειλικρίνεια, εθνική προσπάθεια, μόχθος και πόνος για να βγούμε από το χάος μέσα στο οποίο παραδέρνουμε πέντε τώρα χρόνια!

Ο κ. Τσίπρας είναι μαχητικός. Δεν το βάζει κάτω. Καλά κάνει. Πρέπει, όμως, να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Οι Ευρωπαίοι κανένα χρέος δεν θα «διευθετήσουν» εάν προηγουμένως η χώρα δεν έχει ανταποκριθεί επιτυχώς σε όλα τα προαπαιτούμενα. Κανένα «στρογγύλεμα» δεν θα κάνουν, εάν δεν προηγείται ανά τρίμηνο αξιολόγηση της όλης κατάστασης.

Γιατί επιμένει στην συγκάλυψη της πραγματικότητας που –σε περίπτωση που βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ- θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε νέες περιπέτειες την Ελλάδα και σε νέα βάρη τον ελληνικό λαό;

Με τούτα και με κείνα,  κατάφερε, να αντιληφθούν πλέον όλοι οι Έλληνες, ότι πραγματική ελπίδα σήμερα, αποτελεί το «παλιό», το σοβαρό, το υπεύθυνο, το μετρημένο. Ότι δίχως εθνική συνεννόηση ΔΕΝ πάμε πλέον ΠΟΥΘΕΝΑ! Ότι δεν μπορεί να βρίσκει εσαεί δικαιολογίες στο τι έκαναν ή δεν έκαναν οι άλλοι. Πρέπει να δείξει τι κάνει ο ίδιος. Και δυστυχώς, επτά μήνες, έκανε ένα σκληρότερο Μνημόνιο.

Κερδίσει, χάσει τις εκλογές, ας συνεργαστεί τουλάχιστον στο να το εκτελέσουμε σωστά, για να απαλλαγούμε μια ώρα αρχύτερα. Αυτό θα είναι προσφορά στον τόπο.