Στοχασμοί: Πολύτιμό μου.‏

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Για την ΡΗΡ

Μια στιγμή να είχα μονάχα ακόμα!

Μια στιγμή για να σου πω το πόσο πολύτιμη ήταν η παρουσία σου για τη ζωή μου. Πέρασες δίπλα μου φίλε μου, γνωστέ μου, ταίρι μου, συγγενή μου, άγνωστέ μου, περαστικέ μου, και μου άλλαξες τη ζωή.
Ναι, και μόνο που πέρασες από δίπλα μου, και μόνο που σε είδα, και μόνο που σου μίλησα, και μόνο που ανταλλάξαμε ματιές, και μόνο που ενώθηκαν για λίγο οι αναπνοές μας, οι σκέψεις μας, τα όνειρά μας, ήταν αρκετό.
Δεν σου το έχω πει ξανά μέχρι τώρα, αλλά με επηρέασες.
Ακόμα και αν σαν άγνωστοι, ποτέ δεν μιλήσαμε. Κάτι από τη θωριά σου, από το άρωμά σου, από την παρουσία σου, μου έμεινε. Μια εικόνα, μια λέξη, μια κίνηση. Και με επηρέασε.
Εκεί, στο λεωφορείο, στο δρόμο που περνούσαμε, στην ουρά του ταμείου, στο μαγαζί που ψωνίζαμε. Όπου βλέπουν τα μάτια, και ακούνε τα αυτιά. Με επηρέαζες και εξακολουθείς να με επηρεάζεις.
Περισσότερο δε, αν ανταλλάσουμε μαζί τις εμπειρίες μας. Όποια και αν είναι η σχέση μας. Εκεί να δεις πόσο με επηρεάζεις. Πόσο με διαμορφώνεις. Πόσο με καψαλίζεις. Πόσο με αναγεννάς.
Είσαι το πολύτιμό μου.
Χωρίς εσένα, ταυτότητα δεν θα είχα. Τι αντίλαλο μπορούν να έχουν οι σκέψεις που δεν ακούγονται; Τι αντίκτυπο να έχουν τα όνειρα που δεν μοιράζονται; Τι νόημα να έχουν τα λόγια που δεν ακούγονται; Τι βάθος να έχουν οι πράξεις που δεν εισπράττονται; Τι αίσθηση να έχουν τα συναισθήματα που δεν έχουν αντίκρισμα;
Πολύτιμό μου, με επηρεάζεις σου λέω!
Γι αυτό χρειάζομαι μια στιγμή για να στο πω. Μια στιγμή για να σε ευλογήσω που συναντηθήκαμε. Μια στιγμή για να σου πω πόσο σε ευχαριστώ. Μια στιγμή για να σε λατρέψω επειδή υπάρχεις. Μια στιγμή ακινησίας, κατά την οποία οι ζωές μας γίνονται μία. Ακόμα και αν όλος ο χρόνος που έχουμε μαζί, είναι ένα συναπάντημα σε μια διασταύρωση.
Γιατί ταυτόχρονα ξέρω πολύτιμό μου, ότι και εγώ σε επηρεάζω.
Τώρα καταλαβαίνεις γιατί όποτε με συναντάς σου χαμογελάω!
Σε ευχαριστώ πολύτιμό μου. Και εύχομαι, να σε επηρέασα όσο πιο όμορφα γίνεται.