Νίκος Μούγιαρης: Έτσι μπορεί η ομογένεια να βοηθήσει την Ελλάδα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αθήνα.- Στον γνωστό ομογενή επιχειρηματία Νίκο Μούγιαρη, Ιδρυτή & Διευθύνοντα Σύμβουλο της Mana Products, Inc,  απονεμήθηκε την Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016, το «2016 CAPITAL LINK CSR LEADERSHIP AWARD» ως αναγνώριση της πολύπλευρης προσφοράς και φιλανθρωπικής του δράσης στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στην Ομογένεια.

Ένα  επιχειρηματικό ακροατήριο παρακολούθησε την διαδικασία απονομής, σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών, αλλά και την ομιλία του κ. Μούγιαρη ο οποίος με το σλόγκαν «Μπορούμε» επιχείρησε μία επιτυχή ανατομία τόσο της ελληνικής Οικονομίας, των προβλημάτων και των παθογενειών της που την έφεραν «στον πάτο», όπως είπε, αλλά και των μεγάλων δυνατοτήτων που προσφέρει ακόμη σε πολλούς τομείς, όπως είναι η Γεωργία, ο Τουρισμός και οι Εξαγωγές.

Παράλληλα, περιέγραψε και την επικρατούσα σήμερα οργανωτική κατάσταση στην ομογένεια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, επισημαίνοντας  ότι “οι οργανώσεις Φθίνουν και η Εκκλησία Φθίνει”.

Μία άλλη ομάδα επιφανών επιχειρηματιών και επενδυτών από την Αμερική παρουσίασαν τις απόψεις και τις πρωτοβουλίες τους για το πώς η Ελλάδα μπορεί να ξαναμπεί στον ορίζοντα των διεθνών επενδυτών. Στο πάνελ συμμετείχαν οι κ. John Calamos, Dean Dakolias, John Koudounis, C. Dean Metropoulos και Nikos Mouyaris. Τη συζήτηση συντόνισε ο κ. Κωνσταντίνος Καρίδης της Reed Smith.

Ομιλητές στην εκδήλωση η εκπροσωπούσα τον πρωθυπουργό Υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και Κυβερνητική Εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας, ο Δήμαρχος  και πρόεδρος της ΚΕΔΕ Γ. Πατούλης κ.α.

Στο ακροατήριο, ανάμεσα στους πολλούς επώνυμους ξεχωρίσαμε την γραμματέα ΣΑΕ Όλγα Σαραντοπούλου, που τη συνδέει πολυετή φιλία με τον Νίκο Μούγιαρη  στα πλαίσια του δίκαιου Αγώνα για το Κυπριακό, τον πρώην πρόεδρο της ΠαΔΕΕ Δημήτριο Γιάνναρο, π. αντιπρόεδρο της Βουλής της πολιτείας του Κονέκτικατ και τη σύζυγό του, τον ομογενή δημοσιογράφο Μιχάλη Ιγνατίου, τον π. Υφυπουργό οικονομικών Κίμωνα Δούκα, τον πρόεδρο της Εταιρίας Κοινωνικών Επενδύσεων Γεώργιο Γαμπιεράκη, τον Νίκο Σαραντέα και πολλούς άλλους.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΓΙΑΡΗ

Στην ομιλία του, που απέσπασε ζωηρό χειροκρότημα, ο Νίκος Μούγιαρης είπε τα εξής, πολύ ενδιαφέροντα:

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω την ΟΔΕ Και τον Νικόλα Μπορνόζη, το capital linkκαι όλους τους συνεργάτες σας για τη μεγάλη τιμή. Ανταποκρίθηκα σ΄αυτό το κάλεσμά σας, πρώτον για να σεβαστών την ευγενική τούτη πρόσκληση και δεύτερον να διαλαλήσουμε όλοι μαζί, στην πρωτεύουσα του Ελληνισμού, την Αθήνα,  την επιστήμη στη δύναμη της ελληνικής ψυχής.

Μια γροθιά που θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα, την Κύπρο και την Διασπορά (sic).

Είμαι στην Αμερική πάνω από 50 χρόνια.  Είδα πολλούς από εμάς να πετυχαίνουμε σε ό,τι επιλέξαμε να κάνουμε. Επαγγελματίες, Ακαδημαϊκοί, Επιστήμονες, Επιχειρηματίες. Μερικοί διέπρεψαν και στην πολιτική. Σαν μονάδες, πετυχαίνουμε.

Μετά λύπης μου, όμως,  σ΄ αυτά τα 50 χρόνια είδα την ομογένεια να φθίνει. Τα Σωματεία μας και οι ομοσπονδίες μας κινδυνεύουν να εξαφανισθούν. Δεν καταφέραμε ν΄ αλλάξουμε τους τρόπους μας.

Η Εκκλησία μας, το μόνο οργανωμένο ίδρυμα της Διασποράς (sic) φθίνει κι αυτή. Αν και οι μόνοι θεματοφύλακες της ελληνικής Γλώσσας και Παιδείας, προτιμούν να κλείνουν σχολεία και να κτίζουν μεγαλοπρεπείς Εκκλησίες.

Σ΄αυτά τα 50 χρόνια παρατήρησα την πτώση της Ελλάδας και της Κύπρου.  Αυτός ο όμορφος κόσμος σ΄ αυτές τις δυο πατρίδες, εμπιστεύτηκε την τύχη του σε δήθεν ηγέτες οι οποίοι δεν ήταν παρά καιροσκόποι. Δεν ήταν πραγματικοί ηγέτες.

Η Ελλάδα , η Κύπρος και η Διασπορά (sic) αντιμετωπίζουμε υπαρξιακούς κινδύνους. Είναι μια πραγματικότητα.

Γιατί η Εκκλησία και η οργανωμένη Ομογένεια φθίνουν; Και πως μπορούμε να βοηθήσουμε; Γιατί δεν έχουμε μεγαλύτερη επιρροή στο Κέντρο του κόσμου, την Ουάσιγκτον, όπως οι Εβραίοι και άλλοι μας έδειξαν ότι αυτό είναι δυνατό;

Γιατί δεν μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα και την Κύπρο με αποτελεσματικό  τρόπο; Γιατί δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τις πατρίδες μας όταν οι παγκόσμιες δυνάμεις  στοχεύουν στην μεσογειακή Δίαιτα, στα οργανικά παρασκευάσματα, στα αιθέρια έλαια κοκ., όταν αυτά ζητάει ο καταναλωτής ανά το παγκόσμιο;

Γιατί δεν μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα και την Κύπρο να γίνουν κύριοι προορισμοί στον τουρισμό, είτε αυτός είναι τουριστικός , θρησκευτικός, κλασικός είτε επειδή έρχονται να δουν τα νησιά μας και τις παραλίες μας;

Γιατί δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους νέους επιχειρηματίες που έχουν απίστευτες ιδές και εφευρέσεις να βοηθήσουμε τις επιλογές τους με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο;

Μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε. Αυτό θα το επιτύχουμε όταν αναλύσουμε και καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούμε. Και οι λόγοι είναι απλοί: Η Αχίλλειος πτέρνα σαν λαός είναι ότι θέλουμε να κάνουμε κάτι μόνοι μας και όχι σαν ομάδα. Και δεύτερο, το κάνουμε με εθνοτικό τρόπο.

Δυστυχώς αυτό δεν δούλεψε προς το συμφέρον μας και δεν πρόκειται να μας βοηθήσει. ΟΙ Εβραίοι σε παγκόσμιο επίπεδο αντιλήφθηκαν πολύ νωρίς ότι για το καλό των κοινωνιών τους και την επιβίωση των ιδίων και του Ισραήλ έπρεπε να αναθέσουν τα κοινά σε επαγγελματίες και σε επαγγελματικούς οργανισμούς. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Διαθέτουν ισχυρές κοινότητες στο εξωτερικό και μια ισχυρή χώρα, το Ισραήλ. Ένας, μόνον, από τους Οργανισμούς, το America Jewish Committee, Διαθέτει 30 γραφεία παγκόσμια, 2.500 υπαλλήλους  και προϋπολογισμό 80 εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο!

Αρκετοί Εβραίοι είναι γενναιόδωροι. Δίνουν μέχρι και το 10% του εισοδήματός τους για τα κοινά. Εμείς, αν και έχουμε οργανισμούς 100 χρόνων, διαθέτουν μόνον 1 γραφείο με 7 υπαλλήλους!

Ό,τι κάνουν, γίνεται σε καθαρά εθελοντική βάση.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

Είναι πολύ εύκολο να λέμε πόσο αγαπάμε τις κοινότητές μας, πόσο αγαπάμε την Ελλάδα και την Κύπρο μας. Μπορούμε να τραγουδάμε την αγάπη μας για την Ελλάδα και την Κύπρο από τα πλάτη της οικουμένης. Σε κάποια στιγμή, όμως, χρειάζονται πράξεις και όχι λόγια.

Οι θεωρίες και οι ευχές δεν αρκούν για να διορθώσουν τα λάθη  της αδιαφορίας μας για τα κοινά.

Πριν τέσσερα χρόνια -μετά από πολλά χρόνια- προσπαθειών προς φίλους, συνεργάτες και ευκατάστατα μέλη της ελληνοαμερικανικής κοινότητος και αφού δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα αποφάσισα ότι πρέπει να προχωρήσουμε μόνοι μας.

Δεν με φοβίζουν τα δύσκολα, επειδή σαν επιχειρηματίας ξέρω  ότι άμα αγαπάς κάτι και έχεις πάθος γι αυτό, οι πιθανότητες να πετύχεις είναι πολλές. Ξέρετε ποιο ήταν το πιο σημαντικό μήνυμα που πήρα; Οι νέοι μας με έκαναν να πιστέψω ότι αξίζει τον κόπο. Δεν κατηγορώ τους φίλους που δεν ανταποκρίθηκαν τότε, γιατί, όπως προανάφερα, δεν υπήρχε τέτοιο προηγούμενο απ΄ ό,τι ξέρω στη διασπορά (sic)

Τώρα όμως, όταν δουν τα αποτελέσματα που κατάφεραν στην εταιρία μας τέσσερα άτομα, όλοι οι επαγγελματίες ας φανταστούν τι μπορεί να γίνει με 400 επαγγελματίες. Τότε, ελπίζω να έρθουν μαζί μας και να γίνουν κι αυτοί μεγάλοι ευεργέτες του Κράτους. Πάντως με χαρά σας μεταφέρω ότι τα μισά από τα έσοδα τώρα βγαίνουν από τις συνδρομές των μελών μας, που είναι ιατροί, δικηγόροι, καθηγητές πανεπιστημίων, επιχειρηματίες.

Επίσης προέρχονται από τις 55.000 Facebook follows οι οποίοι στέλνουν τα 10, 20, 30 δολάρια. Και θα έχουμε σύντομα πολύ περισσότερα. Και όταν οι επαγγελματίες μας δίνουν 40, 404.000 θα μπορέσουμε να δώσουμε στην απανταχού ελληνική διασπορά (sic) στα μητροπολιτικά κέντρα την Ελλάδα και την Κύπρο και θα μπορούμε να βοηθήσουμε με πολλούς τρόπους.

Αυτό ίσως πάρει χρόνια, αλλά πρέπει να γίνει  και μπορεί να γίνει και πρέπει να γίνει. Το χρωστάμε στις νέες γενιές που θέλουν να είναι ΄Έλληνες.

Αν είμασταν οργανωμένοι με τέτοιο τρόπο,  ανά το παγκόσμιο,  αν είχαμε τρεις-τέσσερίς οργανισμούς και δεν είναι ανάγκη να είναι μόνον ένας, ενόσω συντονίζουμε τις προσπάθειές μας, για κοινή δράση, τότε μπορούμε να βοηθήσουμε σημαντικά σαν διασπορά (sic).

Φανταστείτε Ελλάδα μεγάλη δύναμη στην παραγωγή και εξαγωγή τροφίμων, μοναδικών τσαγιών και αιθέριων ελαίων κ.ο.κ. που είναι περιζήτητα σαν Μεσογειακή και υγιεινή διατροφή. Αν και δεν θα μπορούμε να ανταγωνιστούμε την Ιταλία και την Ισπανία σε όγκο, μπορούμε να συναγωνιστούμε τους Ιταλούς και τους Ισπανούς σε ποιότητα.

Έχουμε τα Προϊόντα. Ο θεός μας χάρισε γη και άφθονο ήλιο.  Έχουμε τους ανθρώπους, Χημικούς, μηχανικούς τους γεωλόγους που ζουν στην Αθήνα χωρίς δουλειά, όταν η γη μας ζητάει να τους θρέψει.

Ένας φίλος μου από την Αμερική, και ο αδελφός του, Τρίτη γενιά Ελληνοαμερικανοί, ήρθαν στην Ελλάδα πριν τέσσερα χρόνια με σκοπό να εκμεταλλευτούν τη ζήτηση της Μεσογειακής και υγιεινής διατροφής ανά το παγκόσμιο. Δημιούργησαν μία απίστευτα όμορφη μάρκα, που  λέγεται «Νavarino», η οποία πωλείται πλέον παγκόσμια. Τα προϊόντας εισάγονται από τους καλύτερους οίκους στη Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Γερμανία, κλπ. Ένα μπουκάλι μέλι 320 γραμμαρίων πωλείται για 25 δολάρια! Ένα μπουκάλι γλυκό του κουταλιού, 320 γραμμάρια, πωλείται για 25 δολάρια. Η εταιρεία «Υγεία» πουλάει 500 γραμμάρια λάδι για 20 δολάρια. Αυτά είναι δυνατά γιατί δίνοντας προϊόν ποιότητας εκμεταλλεύονται μια καινούργια και συνεχώς αυξανόμενη αγορά.

Κάποια από τα παιδιά πουλάνε Μεσογειακή διατροφή μέσω του Ιντερνέτ στην Ευρώπη και πρόσφατα άνοιξαν αποθήκες στην Ατλάντα της Αμερικής. Αυτοί μας απέδειξαν ότι δεν είναι ανάγκη να πουλάμε το λάδι μας στους Ιταλούς για 2,5 Ευρώ το κιλό και αυτοί να το νοθεύουν με το ιταλικό και να το πουλάνε για 30 και δολάρια.

Εδώ είναι που μπορούμε να βοηθήσουμε σαν Διασπορά (sic)  Με διάφορους τρόπους και υποδείξεις στο marketing, στο planting,  στους τρόπους βιομηχανοποίησης, στην ποιότητα και βοήθεια στις εξαγωγές.

Φανταστείτε μια Ελλάδα που γίνεται μια μεγάλη δύναμη στον τουρισμό. Το βουνό Φουτζι της Ιαπωνίας, φιλοξενεί 2 εκατομμύρια  τουρίστες το χρόνο. Ο δικός μας ο Ολυμπος, το ξέρουν όλοι, παιδιά, και μεγάλοι, ανά τον κόσμο. Ας κάνουμε ένα μεγάλο πάρκο Μυθολογίας σε αυτό το Βουνό, ξέρετε πόσοι θα το επισκέπτονται; Εκατομμύρια τουρίστες.

Η Ολυμπία για τους ολυμπιακούς. Η Ήπειρος η Πελοπόννησος, όλη η Ελλάδα  να γίνει ένα ξενοδοχείο. Θα μου πείτε, που είναι τα ξενοδοχεία;  Που είναι οι υποδομές; Ας μιμηθούμε τους ξένους. Λίγο πολύ όλοι ακούσαμε για τις εταιρίες σαν το Air B and B. Εταιρίες που νοικιάζουν δωμάτια όπου προσφέρεται πρόγευμα. Όσοι έχουν 1 ή 2 δωμάτια, μπορούν να τα νοικιάσουν στους ξένους για 60 με 100 ευρώ τη νύκτα.  Προσφέροντας, όπως είπαμε, πρόγευμα.

Όλα αυτά είναι δυνατά και έχουν εφαρμοσθεί σε πολλά μέρη του κόσμου. Όχι μόνο οι ξενοδόχοι θα αναγκασθούν να χτίσουν κι άλλα ξενοδοχεία όταν γίνει αυτή η προσπάθεια με κατάλληλη στρατηγική και marketing, αλλά θα έρθουν πολλά χρήματα στις κοινότητες μικρές και μεγάλες. Θα φέρουν χρήματα άμεσα στην οικονομία που θα αρχίσει να κινείται. Στα καινούργια κτίσματα, θέσεις εργασίας κ.ο.κ.

Εδώ είναι πάλι που οι Απόδημοι Έλληνες μπορούν να βοηθήσουν. Αυτά είναι που πρέπει να συζητήσουμε  για να βρούμε τον τρόπο να τα προγραμματίσουμε και να τα παρουσιάσουμε στους γεωργούς και στους διάφορους παραγωγούς, στους δημάρχους και στους πολίτες σε χωριά και πόλεις.

Να τους πείσουμε και να τους εξηγήσουμε ότι όλα είναι δυνατά και οι πρώτες επιτυχίες είμαι σίγουρος ότι θα διώξουν τον όποιο σκεπτικισμό και κυνισμό.

Οι Έλληνες είχαμε πάντα την επιχειρηματικότητα. Τώρα δυστυχώς χάθηκε. Γιατί οι πολιτικοί μας μας μάθανε να εξαρτόμαστε από αυτούς για να δώσουν υπόσχεση σε μας και στα παιδιά μας για μια θέση στο δημόσιο. Σκοτώσανε κάθε ίχνος ιδιωτικής πρωτοβουλίας , σκοτώσανε κάθε ηγετική ικανότητα. Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι οι μικροεπιχειρήσεις που δημιουργούν το 75% των θέσεων εργασίας. Όταν καταλάβουμε ότι μόνοι μπορούμε να διοργανώσουμε και να αναδιαρθρώσουμε την οικονομία μας, με λίγη βοήθεια από τη Διασπορά (sic)τότε θα αποκτήσουμε  ξανά την αυτοπεποίθησή μας  ότι μπορούμε.  Και τότε θα κατορθώσουμε σαν κοινωνία να πάμε από τα κάτω προς τα πάνω.

Με αξιοκρατικές μεθόδους, με αριστεία., με τον τρόπο αυτόν θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ηγέτες σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.

Το καθήκον και ο όρκος που παίρνει κάθε κυβέρνηση είναι να προστατεύει με τους νόμους το λαό και να προστατεύει το έθνος από εξωτερικούς κινδύνους. Και να παρέχει ευκαιρίες με κατάλληλες νομοθεσίες ούτος ώστε ο λαός με την κατάλληλη Παιδεία  και η αριστεία να μεγαλουργεί.

Το καθήκον μιας κυβέρνησης δεν είναι να δίνει θέσεις στο δημόσιο αλλά να συμβάλει στο να δημιουργούνται θέσεις  ενισχύοντας τον ιδιωτικό τομέα. Το καθήκον μιας κυβέρνησης είναι να σταματήσει  τις διαπλοκές, και να επιτρέψει στην αγορά και στους επαγγελματίες να  ανταγωνίζονται σε ίση βάση.

Αυτό απαιτεί η παγκοσμιοποίηση, διαφορετικά εξαφανίζεται σαν οικονομία, όπως συνέβη και στην Ελλάδα. Και αυτή είναι η μεγάλη ευκαιρία της κυβέρνησης.  Γνωρίζει τους λόγους και ποιοι έχουν φέρει την Ελλάδα  και την κοινωνία της στον πάτο. Γνωρίζουν ότι η μη τήρηση των νόμων, η ατιμωρησία, η διαπλοκή, το ρουσφέτι, μας έφεραν σε αυτή την καταστροφή.

Κύριε Πρωθυπουργέ, Αλέξη Τσίπρα.  Ο λαός σας εμπιστεύθηκε με την ψήφο του για να φέρετε την πολυπόθητη αλλαγή σε αυτόν τον τόπο. Και μπορείτε να το κάνετε όταν τηρείτε τον όρκο σας σαν κυβέρνηση, και ο τρόπος είναι να μην κάνετε αυτά που έκαναν οι άλλες κυβερνήσεις  και οι άλλοι πρωθυπουργοί.  Αλλά να κάνετε το αντίθετο. Να τηρούνται οι νόμοι, να υπάρξει αξιοκρατία στις εκλογές στελεχών στην κυβέρνηση και παντού. Να μπει τέλος στη διαπλοκή με τις 10-20 οικογένειες που με μικρόνοια κρατούν την οικονομία και τη χώρα ενέχυρο.

Να τιμωρούνται άμεσα οι φοροφυγάδες, οι διαμαρτυρόμενοι γεωργοί συνδικαλιστές και άλλοι,  όταν καταπατούν τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών. Είναι ιερό το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, αλλά όχι εις βάρος των άλλων. Οι νόμοι πρέπει να τηρούνται. Διαφορετικά, η χώρα μετατρέπεται σε ζούγκλα.

Όταν καταφέρετε όλα αυτά   -και μπορείτε να τα καταφέρετε- τότε οι Έλληνες και η Ελλάδα μας θα μεγαλουργήσουν. Και θα σας ευγνωμονούν. Και θα είστε ένας από τους μεγάλους πρωθυπουργούς της Ελλάδας.

Διαφορετικά θα καταγράψει και σας η Ιστορία σαν έναν αποτυχημένο, σαν έναν που υποσχέθηκε πολλά χωρίς να ξέρει πως και γιατί.

Η πατρίδα και το έθνος κινδυνεύει. Χρειάζονται όλοι. Δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι εφόσον μπορούν να βοηθήσουν με τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. Ένας Έλληνας φιλόσοφος, είπε κάποτε ότι όταν εμείς οι Έλληνες ενωθούμε μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο. Όλοι. Καλά, δεν θέλω να κατακτήσουμε τον κόσμο όλον, μπορούμε, όμως, άμα ενωθούμε να κάνουμε την Ελλάδα μια χώρα που μπορεί να επιτρέψει  στο λαό της να δημιουργήσει και να μεγαλουργήσει και με άνεση να προστατεύσει τα σύνορά της.

Μια χώρα που μπορεί να εξάγει πολιτισμό και γνώση. Χρειαζόμαστε καινούργιους τρόπους παραγωγής πλούτου και διανομής του, χρειαζόμαστε αναδιοργάνωση  της κοινωνίας από τα κάτω προς τα επάνω.  Εμείς οι μετανάστες, το αποδείξαμε πολλές φορές  ότι είναι στα γονίδιά μας να πετυχαίνουμε. Εκεί που υπάρχουν νόμοι και τηρούνται, εκεί που υπάρχει αξιοκρατία μπορούμε να μεγαλουργήσουμε.

Και εσείς εδώ μπορείτε. Αν έχετε τις ίδιες συνθήκες.

Μετά την επανάσταση και με την προτροπή των Άγγλων, οι Μαυρομιχαλαίοι σκότωσαν τον Καποδίστρια, τον πρώτο Κυβέρνηση της ελεύθερης Ελλάδος. Αυτόν που θα μας ένωνε σαν Έλληνες. Το κατάφερε με το Σύνταγμά του που ένωσε τα Καντόνια της Ελβετίας σε Κράτος. Τότε αφήσαμε τους ξένους  να μας χωρίσουν σε αγγλόφιλους, ρωσόφιλους Γερμανόφιλους και γαλλόφιλους. Ολόκληρα κόμματα δημιουργήθηκαν γι αυτούς τους τίτλους.

Ποτέ δεν μας άφησαν, μάλλον ποτέ δεν επιτρέψαμε  στους εαυτούς μας  να σκεφτόμαστε σαν ένας λαός, σαν Έλληνες. Και έπρεπε. Και πρέπει.  Μεταξύ Εθνών δεν υπάρχουν φίλοι, παρά συμφέροντα.  Υπάρχουν σύμμαχοι, ναι. Αλλά όχι φίλοι. Αν καταλάβουμε ότι είμαστε μόνοι μας και μόνοι φυσικοί φίλοι είμαστε εμείς οι ίδιοι, τότε θα είναι η αρχή μιας εθνικής και λαϊκής συμφιλίωσης. Κι αυτό τότε θα μας επιτρέψει να συνεργαστούμε για το κοινό καλό.

Τα πιο πανω δεν απαγορεύουν την εξωστρέφεια, την πολυπολιτισμικότητα, αλλά αντίθετα τις ενδυναμώνουν.

Γνωρίζοντας όλα αυτά, τότε πρέπει να βοηθήσουμε να οργανωθούμε εδώ και παγκόσμια. Είναι υποχρέωσή μας να βοηθήσουμε. Με ανιδιοτέλεια. Για το κοινό καλό.. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος και μπορούμε. Με ένα,. Δέκα, εκατό, χίλια δολάρια, ένα εκατομμύριο. Ό,τι μπορούμε για να δημιουργήσουμε  στη διασπορά (sic) και εδώ επαγγελματικούς οργανισμούς  και ινστιτούτα, όλοι μαζί να βοηθήσουμε. Ναι, μπορούμε. Είμαστε ο λαός που έδωσε στον κόσμο τις γνώσεις στις επιστήμες τη φιλοσοφία, το θέατρο τη Δημοκρατία. Και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι. Χωρίς να επαναπαυόμαστε. Είμαστε ο λαός, αν και μικρός σε αριθμούς, που απέτρεψε τις ορδές των Περσών να κατακτήσουν την Ευρώπη. Είμαστε ο μόνος λαός μαζί με τη Ρωσία που πολεμήσαμε το φασισμό στα πάτρια εδάφη χωρίς να παραδοθούμε. Ναι. Και είμαστε υπερήφανοι.

Πολλοί μας θαύμαζαν λέγοντας ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.  Είμαστε ο λαός που είπε όχι. Είμαστε λίγοι στους αριθμούς αλλά γεννήσαμε νομπελίστες, διάσημους επιστήμονες,  και επαγγελματίες παντού στον κόσμο.

Να είμαστε περήφανοι, αλλά να μην επαναπαυόμαστε. Είμαστε ο λαός που όταν ενωθούμε μπορούμε να πετύχουμε θαύματα. Τίποτε δεν είναι αδύνατο. Όλα είναι δυνατά. Όταν πιστεύουμε και δουλέψουμε γι αυτό, μπορούμε. Η πατρίδα θέλει αγάπη. Μερικές φορές η αγάπη δεν αρκεί να είναι μόνη. Η αγάπη χρειάζεται δουλειά πολύ. Και υπομονή. Και πείσμα. Και μεθοδικότητα.  Ένας φίλος μου στην Αμερική μου έδωσε αυτούς τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη: Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Θέλει νεκρούς χιλιάδες να ναι στους τροχούς θέλει κι οι ζωντανοί μας να δίδουν το αίμα τους.

Σας ευχαριστώ.

Ακολούθησε χαιρετισμός της Υπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ κυρίας Όλγας Γεροβασίλη και του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα, ο οποίος και απένειμε το βραβείο στον Νίκο Μούγιαρη.