Να δοθεί άμεση λύση στο θέμα του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η αμεσότητα με την οποία αντιμετώπισαν το θέμα που (κακώς) πήγε να δημιουργηθεί με τη στέγαση των πολύπαθων γραφείων του «εν αναστολή» εργασιών διατελούντος από το 2010 ΣΑΕ,  τόσο ο Υφυπουργός  για τον Απόδημο Ελληνισμό Τέρενς Κουίκ όσο και ο επικεφαλής της ΓΓΑΕ Μιχάλης Κόκκινος, δείχνει πως όταν λειτουργούν τα αντανακλαστικά, πάντα βρίσκεται λύση.

Δεν υπήρχε λόγος να προκύψει αρχικά θέμα με τα Γραφεία του ΣΑΕ στην συμπρωτεύουσα που είναι και –κατ ΄ ευφημισμό πλέον- «πρωτεύουσα του Απόδημου Ελληνισμού». Η ενέργεια του Δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη να τα εξώσει το 2013 από το κτήριο-δωρεά Μακρίδη, ήταν πράξη απρέπειας απέναντι στην Ομογένεια και τον Απόδημο Ελληνισμό. Και είναι άσχετο το γεγονός ότι όντως το ΣΑΕ, με ευθύνη του εθνικού κέντρου και, εν μέρει της λιποβαρούς, τότε, ηγεσίας του, είχε περιπέσει σε vertigo!

Η εν μέρει μετεγκατάσταση των γραφείων ΣΑΕ στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, με ενέργειες του τότε Υφυπουργού Κων. Τσιάρα, αποτέλεσε μια ευπρεπή λύση. Η οποία δεν έπρεπε να διαταραχθεί με καμία αφορμή.

Αυτό, μολονότι, οφείλει κάθε καλόπιστος να αναγνωρίσει -όπως τόσες φορές έχουμε γράψει στο παρελθόν- ότι η αδυναμία όλων των κυβερνήσεων από το 2010 μέχρι και σήμερα, να συνεννοηθούν στη Βουλή και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το θέμα ΣΑΕ, δημιουργώντας νέα βάση ύπαρξης,  έχει προκαλέσει εις  μεν την ομογένεια «αδιαφορία» για την τύχη του, εις  δε την ελληνική διοίκηση «πονοκέφαλο».

Οικονομικές εκκρεμότητες που δεν έχουν αντιμετωπισθεί ως όφειλε, με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργήσει αλυσιδωτά προβλήματα κοινωνικής, αλλά και δημοσιονομικής μορφής . Γενικότερα δε, η ουσιαστική απαξίωση του θεσμού και ο παροπλισμός του έγιναν από πλευράς εθνικού κέντρου με τρόπο και με αποτέλεσμα για τα οποία ουδείς δικαιούται να είναι υπερήφανος.

Έχουμε φθάσει, έξι χρόνια μετά την αναβληθείσα -και ουδέποτε πραγματοποιηθείσα- Γενική Συνέλευση ΣΑΕ του 2010 σε οριακές καταστάσεις. Είναι απαράδεκτο (ασχέτως του ποιόν-ους) βαρύνει η ευθύνη, να βρίσκονται σε ουσιαστική εργατική ομηρία για έξι τώρα χρόνια οι δύο διοικητικοί υπάλληλοι. Να είναι δεσμευμένα τα έπιπλα και το αρχείο του ΣΑΕ. Να υπάρχουν ανεξόφλητες οφειλές  στο ΙΚΑ.

Πρέπει, επιτέλους, να υπάρξει διακομματική συνεννόηση τι θα γίνει και να γίνει άμεσα.  Σε συνεργασία και με την οργανωμένη Ομογένεια και όχι εν αγνοία της… Όπως, άμεσος πρέπει, επιτέλους, να είναι ο διορισμός του προεδρείου του Ιδρύματος Απόδημου Ελληνισμού, που και αυτό παραμένει ακέφαλο όλα αυτά τα  χρόνια, παρά και τη σχετική απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης.

Μαθαίνουμε ότι προς την κατεύθυνση αυτή κινείται πλέον η ΓΓΑΕ. Υπάρχει, μάλιστα, η πληροφορία πως σύντομα θα διορισθεί προσωρινές 11 μελές προεδρείο, στο Ίδρυμα, με επικεφαλής πρόσωπο του απερχόμενου προεδρείου το οποία ακούγεται ότι έχει βολιδοσκοπηθεί σχετικά.

Όλα αυτά μένουν να επιβεβαιωθούν. Εκείνο που είναι, επί του παρόντος γεγονός, είναι ότι η Ομογένεια έχει πάρει τις αποστάσεις της και από το ΣΑΕ και από το Ίδρυμα Αποδήμου Ελληνισμού.  Θα χρειασθεί δε  πολύς κόπος από το εθνικό κέντρο  για να αναθερμανθεί το ενδιαφέρον της για το θεσμό!