Στοχασμοί: Που ήσουν;‏

Που ήσουν, και εννοώ πόσο απών ήσουν, όταν τη φωνή σου ύψωνες με θυμό στον άλλο; Γιατί γνωρίζω ότι όταν σε σένα οι άλλοι απευθύνονται έτσι, καθόλου δεν σου αρέσει αυτό! Το δίκιο, στην ένταση δεν βρίσκεται! Εκεί, κρύβεται μόνο ο θυμός, η αίσθηση μειονεξίας και η έλλειψη επιχειρημάτων.
Που ήσουν, όταν ουρλιάζοντας έβγαζες συμπεράσματα; Πόσες φορές δεν έχεις αδικηθεί από τα αυθαίρετα συμπεράσματα των άλλων; Ο νους, τρέχει γρηγορότερα από τα γεγονότα και χτίζει μύθους με δράκους και τέρατα. Τα ουρλιαχτά, αβεβαιότητα δείχνουν και μάλλον αναπαράγεις το μύθο σου προσωποποιώντας τον στον άλλο.
Που ήσουν, όταν γύρισες επιδεικτικά την πλάτη σου; Οι λόγοι ήταν πολλοί! Χλευασμός, αποδοκιμασία, συναισθηματικός εκβιασμός, επίδειξη δύναμης, αίσθηση ανωτερότητας, έπαρση, άμυνα, επίθεση, προβολές, φόβος! Και μετά από αυτή τη συμπεριφορά, θα πεις στον άλλο “σε αγαπώ”;
Που είσαι αλήθεια, όταν είσαι απών και επιτρέπεις να σε εξουσιάζουν συμπεριφορές τις οποίες ποτέ δεν θα δεχτείς και δεν θα επιτρέψεις εσένα να σου συμβούν; Πρωτίστως επειδή σε υποβιβάζουν, αλλά και γιατί δεν είσαι οι φόβοι σου τους οποίους τόσο πετυχημένα τους φοράς.