ΓΝΩΜΗ: Στον απόηχο του Eurogroup

ΓΝΩΜΗ: ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδίδεται τις τελευταίες ώρες σε μία εκστρατεία «ενημέρωσης» γύρω από του τι πέτυχε στο Eurogroup, κατηγορώντας, συγχρόνως, την αντιπολίτευση πως επιχειρεί να αποδομήσει την ελληνική «νίκη»!

Βαριά κατηγορία για την αντιπολίτευση, αλλά και βαριά ευθύνη για την κυβέρνηση, την ώρα, μάλιστα, που στη Βουλή διεξάγεται η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2017. Έναν Προϋπολογισμό που η πεμπτουσία του αποτυπώνεται με ενάργεια σε μία φράση  βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης: «4,8 δις ευρώ παίρνετε από φόρους και περικοπές για να δώσετε πίσω στα χαμηλά στρώματα 900 εκατομμύρια»…

Όλα τα επιχειρήματα που προβάλει το Μέγαρο Μαξίμου, εστιάζονται στα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, και, μάλιστα, με τη ρητορική «Τόσα χρόνια, όμως, γιατί δεν έπαιρνε η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ αυτά τα αυτονόητα μέτρα αλλά έπρεπε να καταστρέψουν τους μικροομολογιούχους και όλα τα ασφαλιστικά ταμεία μέσω του PSI των Σαμαρά-Βενιζέλου;»

Οι συντάκτες των «κύκλων του Μαξίμου» που έχουν αναλάβει αντ΄ αυτού την ενημέρωση του λαού, υποβάλλοντας το πιο πάνω ερώτημα, κάνουν πως ξεχνούν ότι για να αποκτήσει η χώρα τη δυνατότητα των «βραχυπρόθεσμων» απαιτήθηκε και μας επιβλήθηκε ένα ΤΡΙΤΟ Μνημόνιο! Εκτός και εάν θέλουν να υποστηρίξουν την άποψη πως με το τρίτο Μνημόνιο η χώρα απλά ξανακύλησε οικονομικά (λόγω του χαμένου χρόνου που οδήγησε στη «σκληρή διαπραγμάτευση»)  εκεί που βρισκόταν με το δεύτερο Μνημόνιο…

Απάντηση, πάντως, έγκυρη, πιστεύουμε ότι δίνει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) σε δημοσίευμά του με τη μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων. Λέει εκεί:

«Η εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής αφορά στο δεύτερο ελληνικό πρόγραμμα, με (χρηματοδότηση από) τον EFSF. Η σταθμισμένη μέση διάρκεια των δανείων στο πρόγραμμα αυτό είχε συμφωνηθεί αρχικά στα 32,5 έτη. Λόγω μίας σειράς παραγόντων, αυτή μειώθηκε έκτοτε σε περίπου 28 έτη. Η διάρκεια θα επανέλθει τώρα στα 32,5 έτη». Αυτό, αλήθεια, είναι το «θαύμα» που επιτεύχθηκε στις Βρυξέλλες;

Οι ίδιοι κύκλοι του Μαξίμου επαναλαμβάνουν ότι το όφελος για την οικονομία από τη μερική ρύθμιση του χρέους είναι τουλάχιστον 45 δισ. ευρώ  «χωρίς να χάσει ούτε ένα ευρώ κανένας». Ωστόσο, το ποιος θα χάσει (εάν χάσει) τι, απαντάτε πάλι από την ίδια επίσημη πηγή:

«Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα θα βελτιώσουν τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή. Η επίδραση ορισμένων από τα μέτρα εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες που είναι πέραν του ελέγχου μας. Μεταξύ αυτών είναι οι επικρατούσες συνθήκες αναφορικά με το περιβάλλον των επιτοκίων και η διαθεσιμότητα άλλων παραγόντων της αγοράς για τη σύναψη ορισμένων συναλλαγών». Επομένως, αντί θριαμβολογιών, απαιτείται περίσκεψη, προσοχή και εγρήγορση για να μην γυρίσει ως «μπούμερανγκ» η «επιτυχία»…

Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους κύκλους του Μαξίμου,, «επειδή τα επιχειρήματα τους (σ.σ. της αντιπολίτευσης) δεν γίνονται πιστευτά, επιμένουν ότι θα πάρει νέα μέτρα ο ΣΥΡΙΖΑ – πάλι πέφτουν έξω». Και προσθέτουν:  «η κυβέρνηση κράτησε στάση αρχής διατηρώντας τις διατυπωμένες θέσεις της στα εργασιακά, αλλά και τασσόμενη απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις για διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5%, μετά το 2018, για ακόμα δέκα χρόνια. Δεν υποχώρησε, όμως, και στις ακραίες απαιτήσεις του ΔΝΤ για πρόσθετα μέτρα μετά το τέλος του προγράμματος».

Έτσι εκτιμούν τα πράγματα στο Μαξίμου. Δυστυχώς, όμως, διαφορετική είναι η γνώμη εκείνων που κρατούν και το μαχαίρι και το καρπούζι, όπως λέει ο λαός. Πριν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί στο Μαξίμου, ο  Βόλφγκανγκ Σόιμπλε –μας αρέσει δεν μας αρέσει- έσπευσε να μας προσγειώσει στέλνοντας σαφές μήνυμα προς την ελληνική κυβέρνηση ότι “η λήψη σκληρών μέτρων αποτελεί μονόδρομο, από τη στιγμή που αποφάσισε να παραμείνει στην Ευρωζώνη…” τονίζοντας με έμφαση:  «όσο όμως οι υπεύθυνοι στην Ελλάδα το επιθυμούν, γιατί συζητήσαμε και εναλλακτικές προτάσεις, τρίτος δρόμος δεν υπάρχει…»

Θα κλείσουμε με το αφιέρωμα των «Νιου Υόρκ Τάιμς» στον «λαϊκισμό στην Ευρώπη» στην εποχή της προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ στις  ΗΠΑ, που το έκαναν με αφορμή και την ψήφο υπέρ του ΟΧΙ στο ιταλικό δημοψήφισμα. Σ΄αυτό το αφιέρωμα, λοιπόν, η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα με την παγκόσμια απήχηση, τοποθετεί στη συγκεκριμένη κατηγορία των «λαϊκιστών» – μεταξύ άλλων – τον Αλέξη Τσίπρα, τη Μαρίν Λεπέν και τον Νάιτζελ Φάρατζ