ΓΝΩΜΗ: Τα Ελληνικά, η Εκκλησία και το Κράτος

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η είδηση έφτασε καθυστερημένα στα γραφεία της ΡΗΡ. Αυτό, όμως, σε τίποτε δεν μειώνει την αξία της. Ο λόγος για την πρόσφατη επίσκεψη  του Υφυπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κώστα Ζουράρι, στις Βρυξέλλες. Μια επίσκεψη που επισφραγίστηκε με την υπογραφή Χάρτας Συνεργασίας μεταξύ της Γαλλόφωνης Κοινότητας του Βελγίου και της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Μια επίσκεψη καθόλου διαφημισμένη που απέδωσε πλούσιους γλωσσικούς καρπούς, καθώς η  Χάρτα προβλέπει την εισαγωγή μαθημάτων ελληνικής γλώσσας, ιστορίας και λογοτεχνίας στις βαθμίδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Βελγίου. Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται από Έλληνες εκπαιδευτικούς του Συντονιστικού Γραφείου Βρυξελλών.

Στη ίδια συνάντηση αποφασίστηκε  η εισαγωγή της ελληνικής γλώσσας ως τρίτης γλώσσας επιλογής στις δύο τελευταίες τάξεις του λυκείου.

Σε μία εποχή όπου πολλά τα ελληνικά σχολεία στο εξωτερικό κλείνουν και η ελληνική γλώσσα φθίνει, το να εισέρχονται ως μάθημα τα ελληνικά σε ξενόγλωσσα σχολεία είναι ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα. Και αξίζουν συγχαρητήρια σε κείνους (πολιτικούς, δημοσίους λειτουργούς, εκπαιδευτικούς κλπ.) που πετυχαίνουν ή συνεισφέρουν σε μία τέτοια εξέλιξη.

Το τελευταίο θύμα των περιστάσεων, το ημερήσιο σχολείο του Τιμίου Σταυρού, στο Γουάιτστόουν (Whitestone), της Νέας Υόρκης, έκλεισε λόγω ελλείψεως ικανού αριθμού μαθητών. Δυστυχώς για παρόμοιους λόγους έκλεισαν και άλλα πέντε σχολεία στην Αμερική τα τελευταία χρόνια.

Αν το φαινόμενο ανησυχεί την ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, δεν το δείχνει. Μάλλον έχει άγνοια του ελληνόγλωσσου εκπαιδευτικού τοπίου, αν και είναι υπεύθυνη γι αυτό!

Όλα τα σημάδια δείχνουν ότι απουσιάζει ένας στρατηγικός σχεδιασμός για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση των νεαρών ομογενών. Δυστυχώς όχι μόνο από την Αρχιεπισκοπή Αμερικής και τις ελληνικές Εκκλησίες άλλων χωρών. Απουσιάζει και από το Εθνικό Κέντρο. Την ελληνική πατρίδα.

Στο ερώτημα «μα αυτό δεν είναι δουλειά της Εκκλησίας;» η απάντηση είναι πως το ερώτημα είναι βολικό και σκόπιμο. Η κατά τόπους εκκλησιαστική ηγεσία έχει την ευθύνη να διαχειρίζεται το θέμα των σχολείων της αρμοδιότητάς της (γιατί όλα τα Σχολεία δεν υπάγονται στη δικαιοδοσία της) αλλά εάν δεν πράττει αυτά που έχει υποχρέωση για να προστατευθεί η ελληνική Γλώσσα, πρέπει το ελληνικό Κράτος και το Υπουργείο Παιδείας να λάβουν τα μέτρα τους.

Πρέπει να ξαναδούν το θέμα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης και της ανάμειξης της Εκκλησίας σ΄ αυτό!

Το παράδειγμα της Χάρτας που υπέγραψε ο κ. Ζουράρις στις Βρυξέλλες δείχνει κάποιο δρόμο. Υπάρχουν κι άλλοι. Αρκεί να αποτελέσει το ζήτημα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης των νεαρών ομογενών εθνικό θέμα και να αντιμετωπισθεί διακομματικά ως τέτοιο. Και λύσεις θα βρεθούν.