Υπάρχει κανείς στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να ακούσει τον εκτός Ελλάδος Ελληνισμό και την «ελληνική του συνείδηση»;

ΓΝΩΜΗ:  ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η πρωτοβουλία της Συμβούλου του Πρωθυπουργού κας Κατερίνας Παναγοπούλου, να συμμετάσχει –στα πλαίσια του Διεθνούς Συνεδρίου των Δελφών- σε πάνελ με θέμα την δημιουργία «μιας Οικουμενικής Ελληνικής συνείδησης» για την ανασυγκρότηση της ελληνικής Οικονομίας, ηχεί στα αυτιά των Αποδήμων ως προκλητική. «Ελληνική συνείδηση» είχαν, έχουν και θα έχουν από μόνοι τους οι Έλληνες του εξωτερικού.

Έχουν επιδείξει αυτή την «Ελληνική συνείδηση» οι Ομογενείς μας αμέτρητες φορές μέχρι σήμερα. Σε κρίσιμες, για το ελληνικό έθνος, περιστάσεις. Η ίδια η απελευθέρωση και η δημιουργία της σύγχρονης Ελλάδας, οφείλεται ακριβώς σ΄ αυτήν την «Ελληνική συνείδηση» των εκτός Ελλάδος Ελλήνων,  που έμεινε ακοίμητη όλα τα 400 χρόνια της σκλαβιάς. Ώστε δεν χρειάζεται κάποιος να την «δημιουργήσει» σήμερα.

Εκείνο που σήμερα χρειάζεται, είναι η αυτογνωσία από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης. Αναφέρεται η κα Σύμβουλος σε  «αποσυσπείρωση της Διασποράς» (sic). Έτσι ονομάζουν τη συστηματική προσπάθεια της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, από την πρώτη μέρα της εκλογής της, να θέσει τον απόδημο ελληνισμό στο περιθώριο. Τον κράτησε συστηματικά όχι μόνο σε απόσταση, αλλά απαξίωσε και κάθε εθνική έγνοια του, με χαρακτηρισμούς του τύπου «κάποιοι έχουν ξεφύγει», «κάποιοι νομίζουν ασκούν εξωτερική πολιτική», που ακούστηκαν από επίσημα κυβερνητικά βήματα.

Οι Απόδημοι Έλληνες, με αυτήν την «Ελληνική συνείδηση» προσπάθησαν να εκδηλώσουν δημοκρατικά την αντίθεσή τους –που είναι και αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού- στην «Συμφωνία των Πρεσπών», διοργανώνοντας τεράστια ειρηνικά συλλαλητήρια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και σε πρωτεύουσες του εξωτερικού. Και τι εισέπραξαν; Τους  χαρακτήρισε η Κυβέρνηση «εθνικιστές», τους είπαν “ανθέλληνες”  οι υπουργοί, τους πέταξαν χημικά οι αστυνομικοί.

Τον Κύριο ομιλητή της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, Ελληνο-Αμερικανό πολιτικό ηγέτη κ. Κρις Σπύρου, ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τον συκοφάντησε από το βήμα της Βουλής ότι ενστερνίζεται, τάχα,  θέσεις της Χρυσής Αυγής…

Με αυτούς τους «εθνικιστές», τους «προδότες», τους «ψεκασμένους» και «περιθωριοποιημένους» θέλει σήμερα η Κυβέρνηση να στήσει «κανάλια επικοινωνίας και γέφυρες συνεργασίας»; Αυτούς θέλει να καταστήσει σήμερα «μοχλούς για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας», όπως είπε η κα Παναγοπούλου;

Η συστράτευση της ομογένειας σε κάθε ελληνικό αγώνα ποτέ δεν ήταν ούτε σήμερα μπορεί να γίνει υποκινούμενη από πρόσωπα ή εκδηλώσεις μήτε και από δηλώσεις καλής θέλησης. Ούτε επιβάλλεται δια του Νόμου. Ήταν πάντα αυθόρμητη. Πηγαία εκδήλωση της ελληνικότητάς της. Όπως όταν προσέρχονταν κατά δεκάδες χιλιάδες στα Προξενεία εθελοντές,  να πολεμήσουν στην Ελλάδα και τη Μακεδονία! Έτσι ήταν ανέκαθεν η Ομογένεια! Προϋποθέτει αυτό, όμως, αγαθές σχέσεις με τη γενέτειρα. Απαιτεί ισχυρούς δεσμούς. Χρειάζεται κλίμα σύμπνοιας και ομοψυχίας.  Θέλει αναγνώριση. Όπως και υπήρχαν αυτά –κατά περιόδους –  στο παρελθόν. Σήμερα, όμως, τους αποδιώχνουμε γιατί δεν μας βολεύουν οι απόψεις τους!

Τους Έλληνες του εξωτερικού, δεν τους θεωρούμε σήμερα άξιους να έχουν, με την ψήφο τους, λόγο στα πολιτικά καθέκαστα της γενέτειρας και ψάχνουμε με Επιτροπές και με μεθοδεύσεις να τους κρατήσουμε μακριά από του να συν-διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό στην πατρίδα. Τους θέλουμε, όμως,  «πρεσβευτές» των προϊόντων μας  και σκαπανείς στην «ανασυγκρότησης της οικονομίας μας»!

Συγγνώμη, αλλά στη βάση ποιων προγραμμάτων και ποιων θεσμών και ποιας εθνικής στρατηγικής θα συγκροτήσουμε «ισχυρό θεσμικό και οργανωτικό μέτωπο που θα συντονίζει πάνω σε μία συγκεκριμένη εθνική ατζέντα όλες τις οργανώσεις των εκτός συνόρων Ελλήνων»; Θέλουμε να «βάλουμε χέρι» και στις οργανώσεις του Απόδημου Ελληνισμού; Γι αυτό μιλάτε για «βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι η αποσυσπείρωση της Διασποράς»; Θέλετε εσείς να την «συσπειρώσετε»; Μήπως και να επανδρώσετε τις οργανώσεις της;

Εδώ, το Κράτος σήμερα για τον Απόδημο Ελληνισμό επιδεικνύει ένα ατέλειωτο αλαλούμ. Άλλα λέει και προωθεί το Μαξίμου (θέλει ψήφο στα παιδιά του Brain Drain που νομίζει ότι το συμφέρουν).  Αλλα λέει ο Υφυπουργός Εξωτερικών (που βλέπει την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του στο να διασχίζει τις θάλασσες και τους αιθέρες με τη συχνότητα που βηματίζει στο σαλόνι του σπιτιού του).  Άλλα λέει ο Πρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής για τον Απόδημο Ελληνισμό (που συντάσσει «Οδικούς Χάρτες Δράσεων» και τους βάζει στο χρονοντούλαπο).  Και άλλα λέει και κάνει ο Πρόεδρος της Βουλής (που κλειδώνει στα συρτάρια του Νομοθετήματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την ψήφο των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού).

Και κείνη την προτεινόμενη από την κα Παναγοπούλου «ενιαία ψηφιακή πλατφόρμα όλων των Ελλήνων του κόσμου, για να υποστηρίξουμε την καθημερινή επαφή του Οικουμενικού Ελληνισμού, αλλά και για να  υποστηρίξουμε την ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ των Ελλήνων του κόσμου αλλά και την αλληλεπίδρασή τους με τις οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές δομές των χωρών όπου ζουν» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα την κάνει;

Συμπερασματικά, για την «αποσυσπείρωση της Διασποράς» (sic) φταίει η ελληνική Κυβέρνηση. Που εξώθησε την ομογένεια σε ασυνήθιστες πρακτικές, όπως να μην προσκαλέσει Έλληνες πολιτικούς στην Εθνική μας Παρέλαση.  Γεγονός που η στήλη ευθαρσώς καταδίκασε, αφού πρέπει να διατηρηθεί, ως κόρη οφθαλμού, η ενότητα της Ομογένειας.

Αλλά, εάν αυτή η ενέργεια της Ομοσπονδίας ενοχλεί (δεν γνωρίζουμε εάν συμπεριλαμβάνει και την κα Παναγοπούλου), πρέπει η Κυβέρνηση να αλλάξει τη στάση της απέναντι στον εκτός συνόρων Ελληνισμό. Όχι με μεγαλοστομίες του τύπου «τι έχουν προσφέρει» κλπ. Αλλά με πράξεις. Πρώτη και καλύτερη, η επιστολική ψήφος. Χωρίς αστερίσκους και περικοκλάδες. Να ψηφίζουν οι Έλληνες Ψηφοφόροι του εξωτερικού, όπως ψηφίζουν οι ετεροδημότες. Τόσο απλά, τόσο ορθά.

Και πριν την πρώτη αυτή πράξη, ας βρουν λόγια  να δικαιολογήσουν την παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς. Και ας δεσμευτούν ότι θα πράξουν πάν το δυνατόν να μην υποστούμε ως έθνος τα ακόμη χειρότερα που υποβόσκουν στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Και για τα οποία «κόπτονται» οι Γερμανοί σύμμαχοί μας…

Αυτά έπρεπε να συμβουλεύει τον Πρωθυπουργό η Σύμβουλός του.

Εν κατακλείδι, οι ομογενείς και μνήμη έχουν, και πατριώτες ένθερμοι είναι και δημοκράτες, ζώντας σε ανοιχτές δημοκρατικές κοινωνίες. Και εάν έπαψαν να κρούουν τις θύρες της Κυβέρνησης, είναι γιατί άκουσαν το άσμα ασμάτων:

«Μη χτυπάς, να σ΄ ανοίξουνε μη χτυπάς/

Σε μια πόρτα κλειστή που κανείς δεν σ΄ακούει…»/

Υπάρχει κανείς στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να ακούσει τον εκτός Ελλάδος Ελληνισμό και την «ελληνική του συνείδηση»;