ΑΠΟΨΗ: Η Ομογένεια, ο κ. Βαρεμένος και η «Συμφωνία των Πρεσπών»

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τα επεισόδια σε βάρος του εκπροσώπου της ελληνικής Κυβέρνησης, στις επετειακές τελετές στην Μελβούρνη,  Α’ Αντιπροέδρου της Βουλής,  και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Βαρεμένου, δεν χαροποιούν κανέναν.

Διότι ο κ. Βαρεμένος, ως αντιπρόεδρος της Βουλής εκπροσωπούσε εκτός από την κυβέρνηση και το σύνολο των Ελλήνων βουλευτών,  οι περίπου μισοί εκ των οποίων διαφώνησαν με την κυβέρνηση και  τη «Συμφωνία των Πρεσπών», τουλάχιστον  κατά την ψηφοφορία.

Προφανώς, λοιπόν, οι διαμαρτυρόμενοι ομογενείς δεν έχουν πεισθεί για την όποια «αξία» της Συμφωνίας και σ΄ αυτό επίσης η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στην Κυβέρνηση και στον κ. Τσίπρα που επέλεξαν τη μυστικότητα και τον αιφνιδιασμό της ελληνικής κοινής Γνώμης. Και απολαμβάνουν τώρα τα κατορθώματά τους…

Πέραν τούτων, απουσιάζει, φαίνεται από ορισμένους πολιτικούς ακόμη και ο απλούς νους. Διότι είναι ηλίου φαεινότερο  ότι  δεν πας στους «εξεγερμένους» ομογενείς  δηλώνοντας καθ οδόν ότι «η Συμφωνία των Πρεσπών» ήταν η μεγαλύτερη διπλωματική επιτυχία της Ελλάδας από το 1974»!  (Με την ευκαιρία, ποια ήταν κ. Βαρεμένε, η  «διπλωματική επιτυχία» της Ελλάδας το 1974; Μήπως  το πραξικόπημα της  χούντας κατά του Μακαρίου ή μήπως η από την τότε εθνική κυβέρνηση αποχώρηση της Ελλάδος  από το ΝΑΤΟ, για την επιστροφή στο οποίο αργότερα η κυβέρνηση υποχρεώθηκε, εξαιτίας του veto της Τουρκίας, να συνθηκολογήσει με την Κυβέρνηση Κάρτερ για την άρση  του «εμπάργκο» στις πωλήσεις αμερικανικών όπλων;)

Διότι, εντάξει. Να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα. Αλλά η ομογένεια, κ. Βαρεμένε, έχει και αγώνες και μνήμες. Και θυμάται σεμνυνόμενη, ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζίμμυ Κάρτερ και η τότε ελληνική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή (που πίεζε την ομογένεια να  αρθεί το «εμπάργκο»)  χρειάστηκαν να παλέψουν σκληρά στο Κογκρέσο, και μόνον μετά από ΕΠΤΑ ψηφοφορίες κατάφεραν να  ανατρέψουν με μικρή, μάλιστα, διαφορά, (57 ψήφους έναντι 42) το «εμπάργκο», που ομογενείς πάλι είχαν πρωτοστατήσει και  απευθυνόμενοι στους  ελληνοαμερικανούς  πολιτικούς  είχαν  επιτύχει την  δια νόμου επιβολή του στην Τουρκία, μετά την εισβολή της στην Κύπρο.

Και είναι οι ομογενείς και σήμερα που μαζί με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού αγωνίζονται να ανατρέψουν τη συμφωνία που με μυστικές διαπραγματεύσεις, ερήμην και παρά τη θέληση του ελληνικού λαού σκάρωσε η κυβέρνηση με τους Σκοπιανούς του Ζόραν Ζάεφ. Κατά «σύμπτωση» ίδιων αριστερών αντιλήψεων.  Έπρεπε, βλέπεις, να υλοποιηθεί η απόφαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς του 1924 περί ιδρύσεως ανεξάρτητου Μακεδονικού Κράτους…

Στην κατεύθυνση της  μη αποδοχής από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ του ονόματος «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», αγωνίζονται και σήμερα οι ομογενείς με μπροστάρη του αγώνα τον ελληνοαμερικανό πολιτικό ηγέτη κ. Κρις Σπύρου, ο οποίος βρίσκεται στις ΗΠΑ για επαφές με αξιωματούχους τόσο της αμερικανικής κυβέρνησης όσο και του ΟΗΕ.

Η δε άποψη των κυβερνητικών ότι διμερείς ή διεθνείς Συμφωνίες  δεν ανατρέπονται, νομικά δεν υποστηρίζεται.  Άλλωστε, μπροστά στον Πρόεδρο της  Ελληνικής  Δημοκρατίας ο κ. Ερντογάν έθεσε θέμα επαναδιαπραγμάτευσης της Συμφωνίας της Λωζάννης. Και ‘μεις δεν θα βάλουμε θέμα ανατροπής της ετεροβαρούς  «Συμφωνίας των Πρεσπών»;

Ας μην προκαλούν, επομένως , ο κ. Βαρεμένος και όσα μέλη της Κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου θα επισκέπτονται  εφεξής (όπου τους δέχονται) την Ομογένεια. Ούτε να καταφεύγουν σε εύκολους, αλλά επικίνδυνους χαρακτηρισμούς, όπως έκανε ο κ. Βαρεμένος που χαρακτήρισε τους ομογενείς που αποδοκίμασαν την Συμφωνία των Πρεσπών,  “φασίστες”. Μήπως θα ‘θελε μάλιστα ο κ. Αντιπρόεδρος, η αστυνομία της Μελβούρνης να τους έχει συλλάβει, όπως κάνουμε στη χώρα μας και, μάλιστα, προληπτικά, σύμφωνα με το νέο “δίκαιο” του ΣΥΡΙΖΑ, της δίκης προθέσεων;

Η έκκληση για τη δημιουργία «ενός αρραγούς μετώπου συνευθύνης για την προαγωγή των συμφερόντων της πατρίδας» που απεύθυνε  προς τον ελληνικό λαό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, εν όψει της 25ης Μαρτίου, καλοδεχούμενη είναι, ωστόσο δεν προάγεται με τέτοιες κυβερνητικές πρακτικές. “Μετωπο συνευθύνης” δεν δημιουργείς με μυστικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες που είναι αντίθετες με την πλειοψηφία του λαού σου.