ΓΝΩΜΗ: Η ενθρόνιση του κ. Ελπιδοφόρου και η Αρχιεπισκοπή Αμερικής

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Εσπέρας  Σαββάτου,  22 Ιουνίου 2019. Στην 74η οδό του Μανχάταν, στην Νέα Υόρκη, μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος, το άγημα της Προεδρικής Φρουράς, που ταξίδεψε από την Ελλάδα, αποχώρησε.  Το κόκκινο χαλί  που είχε στρωθεί για την περίσταση, μαζεύτηκε. Το ίδιο και η γιγαντοοθόνη που είχε τοποθετηθεί στο δρόμο για όσους δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν πρόσκληση για το εσωτερικό του ναού, προκειμένου να παρακολουθήσουν «ζωντανά» την τελετή  ενθρόνισης του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, από τον αντιπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη και Μητροπολίτη Γερμανίας, Αυγουστίνο.

Όλα έγιναν με (αχρείαστη) βυζαντινή λαμπρότητα. Συνωστισμός  (λίγων) απλών πιστών και (πολλών) επωνύμων προσωπικοτήτων των δύο χωρών.

Μετά τη λαμπρή τελετή, τους λόγους, τις δηλώσεις και  τα καλωσορίσματα, μετά και τις ευχετήριες φιλοφρονήσεις,  επώνυμοι και ανώνυμοι  αποχώρησαν,  τα φώτα στο εσωτερικό του καθεδρικού ναού της Αγίας Τριάδος, έσβησαν. Και ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, έμεινε μόνος, απέναντι στα μεγάλα προβλήματα και τις προκλήσεις  που αντιμετωπίζει η αρχιεπισκοπή Του. Η άλλοτε κραταιά Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής,  και νυν σκέτη Αρχιεπισκοπή Αμερικής…

Η (γενναιόφρων) παρουσία στην Τελετή του Αρχιεπισκόπου Γέροντα πρώην Αμερικής Δημητρίου,  σύζευξε το χθες με το σήμερα, και, προφανώς, οδηγεί στο αύριο. Ένα «αύριο» δύσκολο, προβληματοφόρο και που, γι αυτόν ακριβώς το λόγο, οφείλει ο νέος Ποιμενάρχης  της ομογένειας στις ΗΠΑ, να είναι ρηξικέλευθος. Διότι μόνον μία αρχιεπισκοπία που θα  οριοθετήσει μία τομή σε σχέση με τα καθιερωμένα ή τα γνωστά, που θα είναι αποφασισμένη να λάβει καινοτόμες, πρωτοποριακές και ριζοσπαστικές αποφάσεις,  θα μπορέσει να υπερβεί τα μύρια όσα προβλήματα  έχει να αντιμετωπίσει. Προβλήματα που οφείλονται όχι μόνον σε όσα τυχόν –κακώς- έγιναν από την απερχόμενη 20ετή διοίκηση, αλλά και όσα είναι συνακόλουθα της μακροχρόνιας πορείας της ελληνικής ομογένειας στην Αμερική, καθώς και όσα είναι δυσμενή επακόλουθα ενεργειών του Οικουμενικού Πατριαρχείου,  που την «πλήγωσαν».

Έχοντας κατά νου την περιπετειώδη διαδοχή του Μακαριστού Ιακώβου, είμαστε φειδωλοί σε χαιρετισμούς όπως «οι πιο λαμπρές μέρες μας βρίσκονται σίγουρα μπροστά μας», ή «Ιστορική ημέρα για την ισχυρή σχέση μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Αμερικής», ή «σε νέα ιστορική περίοδο εισέρχεται η ομογένεια» ή, τέλος,  «Ελπιδοφόρος έρχεσαι τώρα εδώ, στο κοινώς θεωρούμενο κέντρο του κόσμου, φέρνοντας όχι μόνο ελπίδα αλλά και βεβαιότητα».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σπουδή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου να ανακηρύξει νέο Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, σπουδή που τον έφερε σε «καταστατική κόντρα» τόσο με τη γνώµη της Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Αµερικής, αλλά και τη γνώµη του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου, δημιούργησε ορισμένα προσκόμματα στον νέο Αρχιεπίσκοπο, που καλό θα είναι με τους κατάλληλους  χειρισμούς,  να ξεπεραστούν τάχιστα.

Ο Άγιος Νικόλαος, είναι το μεγάλο αγκάθι, αλλά όχι και το μόνο.  Οι σχέσεις της Εκκλησίας της Αμερικής με το Οικουμενικό Πατριαρχείο,  τα Οικονομικά της Αρχιεπισκοπής, οι μικτοί γάμοι, η Ελληνική Γλώσσα, αλλά και οι επιχώριες γλώσσες στη Θεία Λειτουργία, η τουρκική υπηκοότητα των Ιεραρχών της Ομογένειας (και του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου), τα Σχολειά της αρχιεπισκοπής, η Θεολογική Σχολή της Βοστόνης, η ενότητα της ομογένειας και η εθνική της δραστηριότητα, είναι μερικά ακόμη από τα –κατά την άποψη του γράφοντος- σοβαρά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν.

Είναι όντως ελπιδοφόρο το πανθομολογούμενο γεγονός ότι ο απερχόμενος Γέρων Αμερικής Δημήτριος, διαδεχόμενος προ εικοσαετίας,  στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τον κ. Σπυρίδωνα, έφερε την ειρήνευση και το καταλάγιασμα των παθών,  στην αρχιεπισκοπή Αμερικής.  Σ΄ αυτό το ευφορότερο κλίμα, καλείται σήμερα να διακονήσει ο νέος Αρχιεπίσκοπος.

Ας αναμένουμε, λοιπόν, μετ΄ ελπίδος, να δούμε, εάν οι ωραίοι λόγοι που ακούστηκαν στην τελετή  ενθρόνισης του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, τόσο από τον ίδιο όσο και από άλλους, θα μετουσιωθούν και σε «καλά έργα», αρχίζοντας, όπως σωστά είπε ο ίδιος ο σεβασμιότατος, από το ότι «αν θέλουμε να είμαστε πιστοί στις ευαγγελικές μας ρίζες και τις πνευματικές μας παραδόσεις, πρέπει να είμαστε μία Εκκλησία που αγκαλιάζει τους νέους μας, όλα τα μέλη της κοινότητάς μας και της χώρας μας».