ΣΧΟΛΙΟ: Γενέθλια, επέτειος και το ευχαριστώ!

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τα γενέθλια είναι μία προσωπική υπόθεση των ανθρώπων. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Γι  αυτό και λένε πως στα γενέθλια πας καλεσμένος, σε αντίθεση με την ονομαστική εορτή όπου πας ακάλεστος!  Χαρακτηριστικό το φαινόμενο άλλων εποχών όπου όποιος δεν ήθελε για όποιους λόγους να δεχθεί επισκέψεις στην ονομαστική του εορτή, αναρτούσε στις εφημερίδες σχετική αγγελία: «Ο κ. τάδε δεν θα δεχθεί επισκέψεις επί τη ονομαστική του εορτή». Άκομψο, αλλά πρακτικό.

Αυτά γινόντουσαν σε άλλες εποχές. Σήμερα ήρθαν τα site  κοινωνικής δικτύωσης και τα ισοπέδωσαν όλα! Θες δε θες, είσαι εκεί, στην διάθεση του καθενός που θέλει ή δεν θέλει να σου ευχηθεί… Κάποιοι σου εύχονται μέσα από την καρδιά τους. Κάποιοι άλλοι μέσα από τα …δόντια τους! Κάποιοι έχουν  ένα  ζεστό αυθόρμητο λόγο να σου πουν. Κάποιοι άλλοι λίγες τυποποιημένες ευχές… Ζούμε την εποχή του φασόν  (γαλλική façon» ). Ετοιματζίδικα… Κάποιοι άλλοι απλώς εξακολουθούν να είναι χαμένοι…

Όπως και να ΄χει, καλοδεχούμενες όλες οι ευχές σας! Έσπασαν χθες το φράχτη της απομόνωσης, ήχησαν λυτρωτικά στην ηχηρή σιωπή της καραντίνας. Πενήντα, εξήντα , εκατό, έχασα το μέτρημα!  Τέτοια σύναξη ηλεκτρονικών  ευχετών χωρίς πρόστιμα και αυτόφωρο! Και κυρίως, χωρίς μάσκες, αλλά με ασφάλεια! Γλέντι τρικούβερτο. Τα καλά του Διαδικτύου… <Χρόνια Πολλά», «Να ζήσεις, να σε χαιρόμαστε, σε έχουμε ανάγκη», «να είσαι καλά και πάντα δημιουργικός», μερικές, μόνον, από τις ευχές που έφτασαν χθες  στον τοίχο μας στο Fecebook. Από φίλους, Από παλαιούς και νέους συνεργάτες. Από ανθρώπους χαμένους, ή απλώς εξαφανισμένους! από απλούς αναγνώστες μας.

Από Έλληνες, αλλά και από ξένους. Από Έλληνες της  Ιταλίας, της Γαλλίας της Ισπανίας. Από, Εγγλέζους, Καναδούς. Ομογενείς από την Αυστραλία, την Αμερική,  αλλά και την Βόρεια Αφρική. Από  κάθε γωνιά της  γης…Τόσο πολύ, λοιπόν, ανέβηκε η δημοτικότητά μας, ή μήγαρις η …ματαιοδοξία μας;

Προσπάθησα να απαντήσω στα περισσότερα. Όλα ήθελα να τα απαντήσω, αλλά πάντως κάποια σίγουρα μου ξέφυγαν. Επανορθώνω εδώ.

Θα προσέξατε πως έφθασα στο τέλος του σύντομου αυτού σημειώματος και δεν σας είπα την ηλικία μου! Μα ούτε και σεις με ρωτήσατε!  Επομένως δεν σας χρωστάω να σας την αποκαλύψω. Όχι ότι είναι τάχατες μυστικό, αλλά τόσα χρόνια τώρα  κουράστηκα να την εκθέτω και να την προβάλω  σαν ανεπιθύμητη προσκεκλημένη που δεν ξέρει πως να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό της!  Αφήστε που όπου την αποκαλύπτω μου λένε: Αδύνατον! Ε, αφού δεν με πιστεύετε, γιατί με πιλατεύετε;

Πάντως 13 του Γενάρη να το θυμάστε! 1822: Η πρώτη εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου καθιερώνει τη γαλανόλευκη ως επίσημο σύμβολο του επαναστατημένου γένους των Ελλήνων κατά των Τούρκων! Τα 200 χρόνια είναι η επέτειος που πρέπει να τιμήσει ο Οικουμενικός ελληνισμός. Καθώς και τη μνήμη των Ηρώων που θυσιάστηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι πολίτες,  ελεύθερης πατρίδας και να γιορτάζουμε ταπεινά τα δικά μας γενέθλια.

Για το ευχαριστώ;

Εμείς αποφασίσαμε να στήσουμε τραπέζι διαλόγου με τους Τούρκους!