ΑΠΟΨΗ: Περί στρατηγικής αμυντικής ανεξαρτησίας της Ελλάδος…

Ζω σε μια χώρα, Σουηδία, που με τα δέκα εκατομμύρια κατοίκων της είναι μοναδική στον κόσμο με την αμυντική της τεχνολογία.

Μετά από πολλά χρόνια εργασίας και εμπειριών στο τραπεζικό κλάδο και την πολιτική ζωή της χώρας έχω αποκτήσει ιδιαίτερες γνώσεις σε αυτό που σήμερα ονομάζεται στρατηγική ανεξαρτησία.

Ο όρος στρατηγική ανεξαρτησία στην πλήρη εικόνα του εννοεί μια χώρα που στην εποχή μας ”δεν έχει την αναγκη κανενός και δεν εξαρτάται από κανέναν” σε βασικά θέματα επιβίωσης της χώρας με ανεξάρτητη υπόσταση, δημοκρατία, ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες όπως για παράδειγμα η τεχνολογία, η υγεία, η εκπαίδευση, η άμυνα, το καθαρό νερό, τα τρόφιμα κλπ.

Η χώρα μας σήμερα βρίσκεται μέσα σε ένα περιβάλλον ανησυχίας και διεθνών κλυδωνισμών που έχουν σημαντικά αυξηθεί μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο καθένας μας από την πλευρά του σημειώνει ότι το μέλλον στην περιοχή μας κάθε άλλο παρά θετικά σημάδια έχει. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή και ετοιμότητα!

Ο ρόλος της Τουρκίας με την αυξημένη επιθετικότητα της στον γεωπολιτικό χάρτη που η Ελλάδα ανήκει έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Η κυβέρνηση προσπαθεί φιλότιμα και έχει μέχρι σήμερα καταφέρει αρκετά ώστε ο εκνευρισμός της Άγκυρας να φτανει σε όρια all time high για να χρησιμοποιήσω όρους της Wall Street. Φτανει όμως να ”κρατηθεί” η Τουρκία με διπλωματία, φίλους και συμμάχους;

Η αμυντική πολιτική της Ελλαδος εξαρτάται από τεσσερους βασικούς τομεις;

Α. Εσωτερικη ηρεμία και σωστή οργάνωση της χώρας σε ολους τους τομειςΒ..

Β.Σταθερή οικονομία και στρατηγική ανάπτυξη σε ολους τους κλάδους.

Γ. Αμυντικές ικανότητες που δεν επιτρέπουν σε τυχόν αντίπαλο τυχόν προσπάθειες απειλής των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν συστήματα και επιτελικές στρατηγικές που τελικό τους στόχος είναι να καταστήσουν την χώρα σχετικά η ολικά ανεξάρτητη στα βασικά. Μια χώρα ρολόι όπως απλά θα μπορούσε να ειπωθεί.

Τα Κράτη που σήμερα πλησιάζουν την στρατηγική ανεξαρτησία είναι πολύ λίγα,  ΗΠΑ, Κίνα. Η Ρωσία έχει μια σχετική στρατηγική ανεξαρτησία στον τομέα ενέργειας και αμυντικής βιομηχανίας αλλά αυτό ανατρέπεται από την κατάσταση των πραγμάτων λόγω της εσωτερικής αναταραχής στη χώρα και την ολέθρια εξέλιξη των οικονομικών της μεγαθών. Όλες οι υπόλοιπες χώρες είναι λιγο η πολύ εξαρτημένες.

Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι μη στρατηγικά ανεξάρτητες σε πολλούς τομείς.

Η οικονομία τους για παράδειγμα είναι σε κακή κατάσταση και η αμυντική τους βιομηχανία εξαρτούμενη από εισαγωγές συστημάτων και υλικού από τρίτους. Στην Τουρκία γίνονται προσπάθειες παραγωγής ίδιων οπλικών συστημάτων αλλά αυτά εξαρτούνται με την σειρά τους από εισαγωγές υλικών και προγραμμάτων από τρίτες χώρες.

Η μοναδική υπέροχη της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος είναι η γεωγραφική της θέση με την μεγάλη της έκταση και ο πληθυσμός της. Είναι αυτα τα δυο που υποψιάζομαι ότι το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ βάζουν στον λογαριασμό. Επιπλέον η Τουρκία είναι μια μεγάλη αγορά που και αυτό επηρεάζει θετικά για λογαριασμό της.

Η Ελλάδα μπορούσε να παίζει σε άλλη κατηγορία όσον αφορά την αγορά με το να επηρεάζει την βαλκανική αγορά αλλά αυτή τη θέση την έχασε μετά την οικονομική κρίση του 2008 και το βύθισμα της ελληνικής οικονομίας στην κρίση.

Παρακολουθώ εδώ και καιρό την συμπεριφορα της Τουρκίας όσον αφορά την ένταξη της Σουηδιας και της Φιλανδιας στο ΝΑΤΟ. Η χώρα και ιδιαίτερα ο προεδρος κ Ερντογκαν χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο πιο ανέντιμα μέσα και πιέζει ιδιαίτερα την Σουηδία με την επίσημη ρητορική περί τρομοκρατίας. Μέχρι τώρα αποδεικνύεται ότι η Τουρκία κερδίζει τις εντυπώσεις πράγμα που με ανησυχεί.

Η εκτίμηση μου είναι ότι η Τουρκία επιδιώκει μέσω εκβιασμών, που δυστυχώς βρίσκουν ”κατανόηση” (εναντια σε όλους τους κανόνες της λογικής) στους κύκλους του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, όχι μόνον στην κυριολεξία να αφανίσει τους Κούρδους, αλλά και να ενισχύσουν την εξοπλιστική τους ικανότητα που θα τους δώσει όχι μόνον λεξικά ικανότητα απειλών αλλά πραγματική ικανότητα παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και προσπάθεια επίθεσης εναντίον της Ελλάδας. Θα πρέπει λοιπόν να θυμόμαστε πάντα ότι στην διπλωματία δεν υπάρχουν φιλίες αλλά διαρκή συμφέροντα.

Ο αναγνώστης τώρα θα αναρωτηθεί, και με το δικαιο του, εάν αυτό στους καιρούς μας μπορεί να συμβεί χωρίς την αντίδραση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

Και όμως αυτό συνέβη στην περίπτωση της Κύπρου και τώρα στην περίπτωση της Ουκρανίας. Το να κρύβεται κανείς πίσω από φρούδες ελπίδες στις κρίσιμες τούτες στιγμές στερείται λογικής αλλά είναι και πολύ επικίνδυνο.

Η ετοιμότητα της χώρας στους τρεις προαναφερόμενους στρατηγικούς τομείς και ιδιαίτερα η οικονομική ενίσχυση της νησιωτικής Ελλάδος είναι βασικές και κύριες προτεραιότητες.

Ελπίζω τώρα η πίεση που ο Ερντογκαν ασκεί στην χώρα για το θέμα εισόδου της στο ΝΑΤΟ στην Σουηδία και την Φινλανδία να μην οδηγήσει στην εξαγωγή αυτών των ανεπτυγμένων αμυντικών προϊόντων και συστημάτων που οι χώρες αυτές παράγουν στην Τουρκία. Και αυτό γιατί η Τουρκία δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει αυτα τα συστήματα εναντίον μας και εναντίον αμάχων του Κουρδισταν και σε πολλές άλλες περιοχές που σήμερα η Τουρκία έχει γεωπολιτικά ενδιαφέροντα.

Και όταν μιλάμε για στρατηγική ικανότητα στην Ελλάδα σε αμυντικά θέματα θα πρέπει να εννοούμε φυσικά την ικανότητα μιας χώρας να παράγει αμυντικά συστηματα και πλατφόρμες που θα είναι σε θέση να αντιμετωπισουν αποτελεσματικά γείτονες σαν την Τουρκία. Η ιστορία μας διδάσκει ότι είναι η μόνη γλώσσα που οι Τούρκοι καταλαβαίνουν δυστυχώς.

Η σημερινή μας εξάρτηση από τους συμμάχους μας μέχρι κα για τις ”κάλτσες και τα εσώρουχα” των στρατιωτών μας, οι φρούδες ελπίδες ότι ”οι άλλοι θα αντιδρασουν” δεν μας προσφέρει στρατηγική ανεξαρτησία!

Σωτήρης Δελής

Οικονομολογος

Επ μέλος του σουηδικού κοινοβουλιου και της επιτροπής εξωτερικων υποθεσεων.

Επ μέλος ΠΑΔΕΕ

ΣΟΥΗΔΙΑ