Ελπιδοφόρος: Δεν θα αφήσουμε ποτέ να αδυνατίσει το Σχολείο (βίντεο)

Νέα Υόρκη. «Δεν υπάρχει περίπτωση το σχολείο αυτό, που είναι το μοναδικό προνόμιο της Αστόριας, να το αφήσουμε ποτέ να αδυνατίσει. Θα πρέπει να το αγκαλιάσουμε όλοι. Και όταν λέω όλοι μας το εννοώ», επεσήμανε κατά την διάρκεια της αντιφώνησής του στην Ακολουθία της Αποκαθήλωσης ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρος.

Ο Αρχιεπίσκοπος προεξήρχε της Ακολουθίας που τελέστηκε στον ναό των Αγίων Αικατερίνης και Γεωργίου στην Αστόρια το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, 18^ης Απριλίου 2025. Ανταποκρινόμενος στο καλωσόρισμα του Επισκόπου Ναζιανζού, κ. Αθηναγόρα έθεσε τον «δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων», που λέει ο πάνσοφος λαός.

Διεμήνυσε ότι «ο Αρχιεπίσκοπος δεν θέλει λεφτά, αλλά συνεισφορά του καθενός και καθεμιάς στα δρώμενα της κοινότητας και του σχολείου.

Και κάλεσε τους ομογενείς να συστρατευτούν και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις προσπάθειες που καταβάλουν για την αναγέννηση της κοινότητας και του μοναδικού Ημερήσιου Ελληνομερικανού Λύκειου, του Αγίου Δημητρίου Αστόριας.

«Σας διαβεβαιώ ότι η Αρχιεπισκοπή θα κάνει όσες θυσίες κι αν χρειαστούν ώστε να παραμείνει δυνατή και η κοινότητα της Αστόριας και το σπουδαίο αυτό σχολείο για το οποίο όλοι είμαστε και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι», επεσήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Ελπιδοφόρος.

Παραθέτουμε το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της αντιφώνηση του κ. Ελπιδοφόρου:

Η Αστόρια – εσείς δηλαδή – είσαστε η καρδιά του Ελληνισμού της Αμερικής. Εδώ χτυπάει η καρδιά του Ελληνισμού. Γι αυτό και όταν παρίσταται κάποια ανάγκη επιστρατεύουμε τα καλύτερα στελέχη για να τρέξουν, να συνδράμουν, να ποιμάνουν, να βοηθήσουν την κοινότητα της Αστόριας.

Και όταν λέω επιστράτευση το εννοώ. Επιστρατεύσαμε τον π. Ανάργυρο και τον φέραμε από το Παράμους και είναι ο ιερατικός σας προϊστάμενος. Επιστράτευσα τον Άγιο Ναζιανζού, ο οποίος – αν σας πω πόσα άλλα καθήκοντα έχει εκτός από το να είναι αρχιερατικός επίτροπος στην Αστόρια – θα τα χάσετε. Και όμως ήταν αυτός, ο οποίος μόνος του πριν ακόμη τον παρακαλέσω εγώ, προθυμοποιήθηκε και είπε: Σεβασμιότατε, εγώ θέλω να βοηθήσω την Αστόρια. Εγώ θέλω να συμπαρασταθώ σ’ αυτή την κοινότητα.

Γι αυτό θέλω σε αυτή την επιστράτευση να είμαστε όλοι παρόντες – άνδρες και γυναίκες και παιδιά – και θέλω να σας εφιστήσω την προσοχή. Δεν υπάρχει περίπτωση η Αρχιεπισκοπή, ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος Αρχιεπίσκοπος – ούτε προ εμού, ούτε μετά από μένα – να αφήσει την Αστόρια να αδυνατίσει.

Γι αυτό θέλω σε αυτή την επιστράτευση – όπως ακούσαμε σήμερα – όταν οι δώδεκα μαθητές εξαφανίστηκαν στο πάθος και στα βασανιστήρια του Χριστού, εμφανίστηκαν οι κρυφοί μαθητές.

Και είμαι σίγουρος ότι μεταξύ σας υπάρχουν εκείνες οι κρυφές ψυχές, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι αγαπάτε την Αστόρια, αγαπάτε την κοινότητα. Θέλετε τα παιδιά και τα εγγόνια σας να ξέρουν για τον ελληνισμό. Να ξέρουν για την Ορθοδοξία, να ξέρουν να ανάβουν ένα κερί. Να ξέρουν πώς προσκυνούμε τις εικόνες. Να ξέρουν να πουν δύο λόγια ελληνικά.

Δεν υπάρχει περίπτωση το σχολείο αυτό, που είναι μοναδικό προνόμιο της Αστόριας να το αφήσουμε ποτέ να αδυνατίσει. Θα πρέπει να το αγκαλιάσουμε όλοι. Και όταν λέω όλοι μας το εννοώ.

Βλέπετε και όταν οι Απόστολοι εξαφανίστηκαν ποιοι ήταν κοντά του στον Σταυρό. Οι γυναίκες, οι ηρωίδες αυτές.

Ακόμα και όταν το Έθνος μας πέρασε δύσκολα, όταν οι στρατιώτες μας ήταν στο βουνό και πολεμούσαν οι μανάδες ήταν αυτές που δούλευαν για να κρατήσουν την οικογένεια και για να στείλουν πολεμοφόδια στα βουνά.

Βλέπω και εδώ παραδείγματα γυναικών που έχουν επιστρατευτεί και προσφέρουν την βοήθειά τους και την δύναμή τους. Να ντροπιάσουμε, λοιπόν, αυτούς που απομακρύνθηκαν από την διοίκηση και την διαχείριση της κοινότητας. Υπάρχουν νέοι μαθητές και νέες μαθήτριες μεταξύ σας.

Θα μου πείτε πάλι λεφτά θέλει ο Αρχιεπίσκοπος; Δεν θέλει λεφτά ο Αρχιεπίσκοπος. Δεν χρειάζονται λεφτά γι αυτά τα πράγματα. Χέρια χρειάζονται, όπως τα χέρια των δύο μαθητών, του Ιωσήφ της Αριμαθαίας και του Νικοδήμου, που άπλωσαν και πήραν το νεκρό σώμα του Κυρίου και το τύλιξαν με σεντόνι καθαρό..

Τέτοια χέρια θέλουμε. Χέρια που είναι έτοιμα να προσφέρουν υπηρεσία, τα ταλέντα και χρόνο για την κοινότητά μας και για την διοίκηση της κοινότητας και του σχολείου.

Να στέλνετε τα παιδιά σας στο σχολείο. Να στέλνετε τα εγγόνια σας σ΄ αυτό το σπουδαίο το σχολείο, που έβγαλε τέτοιους αποφοίτους.

Γιατί αν δεν το κάνετε, αν χάσουν τα παιδιά μας την επαφή με την Εκκλησία, εάν χάσουν τα παιδιά μας την επαφή με τον ελληνισμό, να ξέρετε, όλος ο κόπος που έχουμε κάνει ο κάθε ένας και καθεμιά από εμάς, να αποκτήσετε σπίτια, περιουσίες, δουλειές, όλα θα πάνε χαμένα. Γιατί τα παιδιά μας θα χαθούν σ’ αυτή την τεράστια χώρα που λέγεται Αμερική.

Αν δεν έχουν ταυτότητα θρησκευτική και εάν δεν έχουν ταυτότητα εθνική και πολιτισμική ταυτότητα τα παιδιά μας θα χάσουν τον προσανατολισμό τους. Θα μας στεναχωρέσουν, θα μας κάνουν δυστυχείς, ενώ περιμένουμε ευτυχία από τα παιδιά μας.

Γι αυτό θέλω ο κάθε ένας – όποιο ταλέντο σας έδωσε ο Θεός – ο Θεός μοίρασε σε κάθε άνθρωπο τα ταλέντα διαφορετικά – να προσφερθείτε, να πάτε στον Θεοφιλέστατο και να του πείτε: Θεοφιλέστατε, εγώ ξέρω αυτό να κάνω και θέλω να το κάνω στην Εκκλησία. Πατήρ Ανάργυρε, εγώ ξέρω καφέ να κάνω και θα κάνω εγώ τον καφέ αυτή την Κυριακή.

Αυτό χρειάζεται η Αστόρια. Χέρια και την συμμετοχή σας. Όσοι από εσάς, που είστε οι κρυφοί μαθητές και οι κρυφές μαθήτριες, που μέχρι τώρα μείνατε μακριά από την διοίκηση και από την διαχείριση και από τα γενόμενα είτε στην κοινότητα, είτε στο σχολείο να βγείτε μπροστά και να προσφέρετε τον εαυτόν σας. Και η ευλογία θα είναι τεράστια για την ζωή σας. Και θα δείτε αυτή την ευλογία στα παιδιά σας και στα εγγόνια σας.

Πόσες φορές έχω ακούσει από ανθρώπους να λέγουν: «Σεβασμιότατε, να είναι καλά η γιαγιά μου που μου έμαθε να κάνω τον Σταυρό. Η γιαγιά μου μου έμαθε να πάω στην Εκκλησία, πώς να κάνω μετάνοια, πώς περνάω κάτω από τον Επιτάφιο».

Εμάς οι γιαγιάδες μας όταν ήμασταν παιδάκια μας έμαθαν να περνάμε κάτω από τον Επιτάφιο. Τέτοιες συνήθειες δεν πρέπει να χάνονται γιατί είναι ευλογία.

Εάν δεν τα έχουν αυτά τα παιδιά, εάν δεν έχουν αυτές τις αρχές κάποια μέρα δεν θα τα γνωρίζετε. Θα λέτε ποιο παιδί είναι αυτό; Πώς έγινε έτσι; Γιατί δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία μας, με τον ελληνισμό μας.

Τότε δεν θα έχει – σας διαβεβαιώ- σχέση ούτε με την οικογένειά του. Γιατί αυτές οι αξίες είναι αξίες οικογενειακές, είναι αξίες που διακατέχουν την Εκκλησία μας.

Και σας διαβεβαιώ ότι η Αρχιεπισκοπή θα κάνει όσες θυσίες χρειαστούν ώστε να παραμείνει δυνατή και η κοινότητα της Αστόριας και το σπουδαίο αυτό σχολείο για το οποίο όλοι είμαστε και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι.

Καλή Ανάσταση, με υγεία και με χαρά να υποδεχτούμε τον αναστημένο Κύριο που είναι η ελπίδα μας, η ελπίδα της οικογένειας και της ομογένειάς μας.

Πηγή: anamniseis.net