Μιχάλης Κοκκινάρης: Σιωπή και αιδώς!

Εσκή Σεχήρ,Κιουτάχεια,Αλή-Βεράν,Αφιόν Καραχισάρ,Τουμπλού Μπουνάρ,Ουσάκ,Φιλαδέλφεια,Πέργαμος,Σμύρνη.

Αυτή τη σειρά ακολουθούσε ο σιδηρόδρομος που ένωνε τη Μικρασιατική ενδοχώρα με τα παράλια του Αιγαίου,τότε το 1922,που χιλιάδες νέα παιδιά,ντυμένα στο χακί,χωρίς ελπίδα στην ψυχή τους,άφησαν την τελευταία τους πνοή στα χώματα αυτά,όταν κατέρρευσε το Μκρασιατικό Μέτωπο,τον Αύγουστο του 1922.

Οι Τούρκοι θυμούνται και σέβονται την ιστορία και τους νεκρούς τους.

Εμείς είμαστε επιλήσμονες και αρνητές της ιστορίας και των νεκρών μας.  Κανένας δε θυμάται πια τι έγινε στο Τουμλού-Μπουνάρ! Ούτε καν στη Σμύρνη,που συνωστίστηκαν Έλληνες από τη Μικρασιατική Ενδοχώρα.

 Σιωπή και αιδώς!