ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Να διάβαζαν Καβάφη…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Λείπει ο Μάρτης από  τη Σαρακοστή;  Jamais! Που θα πει, γαλλιστί ποτέ! Ε, πώς θα μπορούσε να απουσιάσει η στήλη από τα δύο χρόνια της Panhellenic Post; Αφήστε που αν το έκανε, ο εκδότης  ήτανε ικανός να της κόψει το μισθό!

Τώρα, βέβαια, μισθό δεν παίρνει η στήλη, αλλά έτσι, για να σκάσουν από τη ζήλια τους μερικοί, μερικοί το γράφω…

Να νομίζουν πως είναι μόνον αυτοί που δεν πληρώνονται…

Καλά, πότε πέρασαν κιόλας δύο  χρόνια; Ε; Πότε;

Σαν να ήτανε χθες μου φαίνεται που ξεκίνησε η περιπέτεια. Γιατί περιπέτεια είναι να εκδίδεις  έστω και ηλεκτρονική εφημερίδα τα πέτρινα χρόνια… Τα χρόνια που ένα στα τρία μαγαζιά βάζει λουκέτο. Γιατί, λέει δεν τα βγάζει πέρα…

Περιπέτεια, όχι μόνον οικονομική, αλλά και ψυχολογική. Να προσπαθείς να ακροβατήσεις πάνω στο τεντωμένο σχοινί της πραγματικότητας. Τι είναι αλήθεια, τι είναι υπερβολή, τι είναι ψεύδος. Αν πέσεις από ‘δω, θα σε πουν  συκοφάντη. Αν πέσεις από κει, θα σε πουν ευκολόπιστο…

Κι όμως, κάπου πρέπει να πέσεις βρε αδελφέ! Ιδιαίτερα όταν μαζεύονται από κάτω πλήθος χασομέρηδες που διασκεδάζουν παρακινώντας τον  έτοιμο για αυτοχειρία με το ρυθμικό «πέσεεε, πέσεεε». Πάντα το πλήθος χαιρότανε με το αίμα. Γι αυτό γέμιζαν  το Κολοσσαίο…

Τώρα θα μου πείτε από πού το ξεκίνησα και που το έφτασα… Έτσι είμαι εγώ. Είναι να μην αμολήσω καλούμπα. Έτσι και την αμολήσω άντε πιάστε με…

Το ξέρει αυτό και ο μικρός μου γιός (12 ετών) και λέει στον μεγαλύτερο (20 ετών) όχι εσύ, ο μπαμπάς θέλω να μου αμολήσει τον αετό!…

Επίκαιρο το αίτημα λόγω της επερχόμενης Καθαρής Δευτέρας, βλέπετε.

Τώρα, μεταξύ μας, το ψηλότερο που έχω καταφέρει να πετάξω αετό είναι καμιά 30 μέτρα από το έδαφος και μετά «μπλουμ!  Αλλά αυτό δεν το ξέρει ο μικρός. Από όταν ξεκίνησε να έχει ενδιαφέρον για τον χαρταετό, μια οι δημοσιογραφικές υποχρεώσεις, μια ο κακός καιρός, ούτε που προλαβαίναμε να αμολήσουμε αετό! Μόλις τελειώναμε τα κούλουμα, τα …μαζεύαμε και δρόμο…

Έτσι κάπως συντήρησα το μύθο!

Για φέτος, ρώτησα το φίλο μου το Θανάση, στην ΕΜΥ. Μου το επιβεβαίωσε: Κακός καιρός το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας… Οπότε.

Για μία ακόμη χρονιά θα ήμουνα ο τρόμος των αιθέρων, αν δεν ήξερε να διαβάζει ο γιός μου!

Δυστυχώς, έμαθε. Και δυο φορές, δυστυχώς, είναι και περίεργος…

Που σημαίνει, άντε να δούμε τώρα πως θα ξεμπερδέψω… Όχι την καλούμπα. Εμένα. Και σας, αγαπημένοι μου αναγνώστες,  μέσα και έξω από την Ελλάδα μας.

Η περιπέτεια εξελίσσεται…

Και όπως λέει ο ποιητής: « Μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ΄ έδωσε το ωραίο ταξείδι»…

Να διάβαζαν Καβάφη και οι πιστωτές!!!