Αρχεία Δαρδάλη – Θριαμβευτική εξέλιξη- Νίκη της Ομογένειας Αυστραλίας

Της ΒΙΒΙΑΝ ΜΟΡΡΙΣ
Πηγή:Neoskosmos.com

Ο αγώνας που έγινε -μετά την κατάρρευση του ΕΚΕΜΕ (Εθνικού Κέντρου Ελληνικών Μελετών και Έρευνας)- για τη διάσωση και αξιοποίηση των Αρχείων Δαρδάλη, φαίνεται να βρίσκει σήμερα τη δικαίωσή του.

Πάνω από το 60% του υλικού έχει αξιολογηθεί από ειδικούς με την προσωπική επίβλεψη της βιβλιοθηκάριου του LaTrobe University, κ. Eva Fisch, και ακολουθεί η ταχύρρυθμη ανάρτησή του στο διαδίκτυο.

«Πρόκειται για μια θεμελιώδους σημασίας διαδικασία, η οποία μας ικανοποιεί απόλυτα και μας δίνει το έναυσμα να δρομολογούμε τα επόμενα βήματα για την αξιοποίηση του υλικού στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό» αναφέρει ο πρόεδρος της Εταιρίας Ελληνικών Μελετών (Society of Hellenic Studies), κ. Τάσος Ρέβης, ο οποίος έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διάσωσή τους, με τη δέσμευση του Πανεπιστημίου La Trobe να χρηματοδοτήσει τριετές πρόγραμμα για την καταγραφή, αξιολόγηση και, στη συνέχεια, ανάρτηση του υλικού στο διαδίκτυο, ώστε να είναι προσιτό και προσβάσιμο στους ερευνητές, αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο.

Από την επίσκεψη του πρέσβη της Ελλάδας στην Αυστραλία στον χώρο του πανεπιστημίου LaTrobe όπου και στεγάζονται τα αρχεία Δαδάλη.

Από την επίσκεψη του πρέσβη της Ελλάδας στην Αυστραλία στον χώρο του πανεπιστημίου LaTrobe όπου και στεγάζονται τα αρχεία Δαδάλη.

«Αυτές είναι οι λιτές, αν θέλεις και βασικές αρχές της συμφωνίας, που εξακριβώνουμε ότι οι προσπάθειές μας καρποφορούν πάρα πολύ ικανοποιητικά μάλιστα και μας δίνουν τη δυνατότητα να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο, που είναι η περαιτέρω αξιοποίηση του υλικού των Αρχείων Δαρδάλη».

ΚΙΒΩΤΟΣ

Ο κ. Ρέβης αναφέρει ότι «πρόκειται για έναν θησαυρό που μας εμπιστεύθηκε η ομογένεια και ανήκει στην ευρύτερη κοινωνία. Αυτό ήταν και το αρχικό πνεύμα -να μη μας διαφεύγει αυτό- των δωρητών που θα πρέπει να σεβαστούμε. Φυσικά, οι συνθήκες έχουν αλλάξει με την κατάργηση του ΕΚΕΜΕ, η Εταιρία Ελληνικών Μελετών εντούτοις, θα συνεχίσει το έργο της για τη μέγιστη αξιοποίηση αυτού του υλικού το οποίο υπάρχει περιθώριο να εμπλουτιστεί. Γνωρίζω ότι σε πολλά σπίτια ομογενών βρίσκεται ολόκληρος θησαυρός αντικειμένων και κάποιο από αυτό το υλικό θα μπορούσε να ενσωματωθεί με το υλικό που ήδη υπάρχει.
Θα έλεγα, μάλιστα, ότι θα μπορούσε να παίξει μεγάλο ρόλο, ως η κιβωτός του ελληνισμού. Ήδη, γίνονται διαβήματα για συνεργασία με άλλα κέντρα της Διασποράς που έχουν παρόμοιο υλικό για ανταλλαγή ιδεών και αξιοποίηση του υλικού των αρχείων στο μέγιστο βαθμό» αναφέρει ο κ. Ρέβης.

Στο ερώτημα «τι γίνεται με το υλικό που ορισμένοι ζήτησαν να τους επιστραφεί μετά το κλείσιμο του ΕΚΕΜΕ» ο κ. Ρέβης θα πει ότι «το γεγονός ότι το θέμα των Αρχείων Δαρδάλη εξελίσσεται εντυπωσιακά, με 190.000 τεμάχια να έχουν ήδη καταγραφεί και αξιολογηθεί, θα έλεγα ότι υπάρχει ένα πνεύμα εμπιστοσύνης στο έργο των ειδικών, αλλά και της επιτροπής που έχει αναλάβει τη δύσκολη και χρονοβόρα αυτή διαδικασία.

Ως αποτέλεσμα, έχει ήδη διευθετηθεί η επιστροφή υλικού στα Αρχεία Δαρδάλη. Είμαι βέβαιος ότι η τάση αυτή θα επεκταθεί και εν καιρώ θα είμαστε σε θέση να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα αναφορικά μ’ αυτό το θέμα».

ΣΕ ΚΑΛΑ ΧΕΡΙΑ

Για τη διατήρηση του υλικού των Αρχείων Δαρδάλη στον κατάλληλο χώρο, την καταγραφή, αξιολόγηση και ανάρτηση του υλικού στο διαδίκτυο, θα μιλήσει η βιβλιοθηκάριος της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου La Trobe, κ. Eva Fisch. «Αρχικά, μας ενδιέφερε να εξασφαλίσουμε τον κατάλληλο χώρο για την εγκατάστασή του, ώστε να μην υποστεί κάποια φθορά λόγω ακατάλληλων συνθηκών “διαβίωσης”. Αυτό μπορώ να πω με πεποίθηση σήμερα ότι έχει επιτευχθεί.

Μας ενδιέφερε, επίσης, η ομάδα που θα ασχοληθεί μ’ αυτό το σοβαρό έργο, να αποτελείται από ειδικούς στον τομέα αυτό. Σήμερα μπορώ να πω με ικανοποίηση ότι το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας και με την ευκαιρία θα ήθελα να συγχαρώ όλα τα μέλη της ομάδας μου» είπε η κ. Fisch.
H ίδια, θα πρέπει να προσθέσουμε, ενδιαφέρεται για την αξιοποίηση του υλικού στον καλύτερο δυνατό βαθμό και τη διάδοσή του στη Διασπορά: «Έχουμε πολλά να μάθουμε και από άλλα κέντρα που έχουν στην κατοχή τους παρόμοιο υλικό, όπως, για παράδειγμα, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, μέλη της οποίας είδα στο πρόσφατο ταξίδι μου εκεί και ανταλλάξαμε ιδέες για μελλοντική συνεργασία με το Πανεπιστήμιο».

Στο ερώτημα «πού θα βρίσκεται το φυσικό σώμα των Αρχείων Δαρδάλη μετά την ολοκλήρωση της ανάρτησης στο διαδίκτυο», η κ. Fisch θα πει ότι «ο όγκος του υλικού δεν επιτρέπει μια μόνιμη έκθεση, αν είναι αυτό το οποίο ρωτάτε. Οπωσδήποτε, όμως, θα μπορούσαν να γίνονται εκθέσεις μιας ορισμένης διάρκειας -ανάλογα με το ενδιαφέρον που υπάρχει- στο χώρο του Πανεπιστημίου. Μια τέτοιας φύσης έκθεση, μάλιστα, προγραμματίζεται για τους επόμενους δύο-τρεις μήνες. Πέρα από αυτό, θα μπορούν οι ενδιαφερόμενοι, αφού πρώτα μας ειδοποιήσουν, εκ των προτέρων, να δουν κάποιο υλικό στη φυσική του μορφή. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί κυρίως από μέρους ερευνητών.

Εκείνο για το οποίο θέλω να σας διαβεβαιώσω είναι ότι η διατήρηση του υλικού των Αρχείων Δαρδάλη θα είναι σε χώρο κατάλληλο, ώστε να μην υποστεί φθορά από το περιβάλλον. Πρόκειται για ένα πολύτιμο υλικό το οποίο οφείλουμε να διατηρήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εδώ, θα πρέπει να προσθέσω, ότι σε κάποιες κατηγορίες αντικειμένων, όπως είναι οι κινηματογραφικές ταινίες, για παράδειγμα, κάποια αλλοίωση από το χρόνο είναι αναπόφευκτη».

ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ

Στενά με το θέμα των Αρχείων Δαρδάλη είναι συνδεδεμένος και ο καθηγητής, Chris Mackie, επικεφαλής της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου La Trobe και πρόεδρος της Επιτροπής Προγράμματος Ελληνικών Αρχείων (Greek Archives Project Committee) που παρακολουθεί εκ του πλησίον την όλη υπόθεση και έχει, όπως θα πει ο ίδιος, συμβουλευτικό χαρακτήρα.

«Το ότι έχει αξιολογηθεί το 63% του υλικού και έχουν αναρτηθεί κατάλογοι αυτού στο διαδίκτυο, είναι μια πολύ ικανοποιητική εξέλιξη.
Να μη μας διαφεύγει, δε, ότι η δέσμευση του Πανεπιστημίου αναφορικά με το θέμα αυτό είναι τριετής, επομένως έχει σημειωθεί στο διάστημα των 12 μηνών σημαντική πρόοδος. Δεν σταματάμε, όμως, εδώ. Το υλικό αυτό θα πρέπει να αξιοποιηθεί σε τρόπο που να παίξει ουσιαστικό ρόλο στο όλο θέμα της προώθησης των ελληνικών σπουδών. Αυτή είναι η δική μου άποψη, αλλά και της επιτροπής που ανήκω. Φυσικά, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο ρόλος μας είναι συμβουλευτικός και μόνο».
Στο ερώτημα «ποια θα είναι η τύχη του φυσικού υλικού των Αρχείων Δαρδάλη», ο καθηγητής θα πει ότι «η ιδανική λύση θα ήταν να εκτίθεται κατά περιόδους, μέρος αυτού, όχι μόνο στο Πανεπιστήμιο, αλλά και σε κτίρια παροικιακών οργανισμών που προσφέρονται φυσικά και είναι κατάλληλα γι’ αυτού του είδους τις εκθέσεις. Ήδη, έχουμε πλησιάσει ορισμένους τέτοιους οργανισμούς και έχουν δεχτεί την ιδέα με ενθουσιασμό».

Ένας από αυτούς είναι η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, που με το Πολιτιστικό Κέντρο ολοκληρωμένο σήμερα, προσφέρεται για εκθέσεις υλικού όπως αυτό των Αρχείων Δαρδάλη.

«Ναι, μας έχουν πλησιάσει και η απάντηση είναι θετική. Οπωσδήποτε, υποστηρίζουμε την όλη κίνηση και τις δραστηριότητες της Εταιρίας Ελληνικών Μελετών, της οποίας πρόεδρος είναι ο κ. Ρέβης. Πρόκειται για ένα έργο μεγάλης σπουδαιότητας, που αξίζει να υποστηριχτεί, δεδομένου ότι είναι ένα σημαντικό κομμάτι του κορμού αυτής της ίδιας της παροικίας. Είναι μια έκφραση της ελληνικής παράδοσης, αλλά και των επιτευγμάτων της στην Αυστραλία. Συγχαίρω την επιτροπή και παρακολουθώ με ενδιαφέρον την εξέλιξη του έργου της» αναφέρει ο πρόεδρος του οργανισμού, κ. Βασίλης Παπαστεργιάδης.

Να σημειωθεί ότι η Ελληνική Κοινότητα εκπροσωπείται στην Εταιρία Ελληνικών Μελετών από τον κ. Γιώργο Πάγκαλη, ο οποίος θα πει αναφορικά: «Πρόκειται για ένα ανεκτίμητο απόθεμα πνευματικού πλούτου που χρειάστηκε χρόνος και κόπος για να διαφυλαχθεί, να αξιοποιηθεί τεχνολογικά, να γίνει προσιτό σε όλους και να έχει διαχρονική παρουσίαση και προβολή. Χάρη στη δραστηριότητα των μελών της Εταιρίας Ελληνικών μελετών και ιδιαίτερα στην επιμονή και υπομονή του προέδρου της Εταιρίας, Τάσου Ρέβη, παρέχεται η ευκαιρία σε όλους τους ενδιαφερόμενους να έχουν πρόσβαση σ’ αυτόν τον πλούτο γνώσης».
Οι προοπτικές, βέβαια, για την περαιτέρω αξιοποίηση των Αρχείων Δαρδάλη που προσφέρονται, είναι πάρα πολλές.

Ο πλούτος του υλικού θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ποικίλες πολιτιστικού χαρακτήρα εκδηλώσεις, μελέτες, και προώθηση του ελληνισμού στην ευρύτερη κοινωνία, όπως τόνισε ο κ. Ρέβης, υπογραμμίζοντας ότι «μ’ αυτό το σκεπτικό έγινε όλος αυτός ο αγώνας που προηγήθηκε».