Η Πα.Δ.Ε.Ε. στην Αθήνα (Μέρος IV )

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Στο άλλο (πραγματικά αυτό κρίσιμο)  ζήτημα που έθεσε στην Γενική Συνέλευση της Πα.Δ.Ε.Ε. ο κ. Βασίλης Πριμικήρης, υπεύθυνος του κυβερνώντος κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, για θέματα Απόδημου Ελληνισμού, αυτό της επιστολικής ψήφου, “ξέχασε” να πληροφορήσει τους ομογενείς πολιτικούς, ότι το Υπουργείο Εσωτερικών σε συνεννόηση με την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού επεξεργάζεται ήδη σχέδιο νόμου για την επιστολική ψήφο. Αυτό λένε οι πληροφορίες. Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Τώρα, προσπερνώντας την επωδό πως ο ΣΥΡΙΖΑ «ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε υπέρ της ψήφου των Ελλήνων της Διασποράς (sic)» φτάνουμε στο δια ταύτα:  “υπό ορισμένες προϋποθέσεις!”

Όλοι είμαστε υπέρ κάτι υπό …προϋποθέσεις!  Όμως, στο δικαίωμα της ψήφου του εκλογικού σώματος, προϋποθέσεις ΔΕΝ χωράνε! Από κανέναν! Σκεφτείτε να έλεγε το Σύνταγμα ότι οι Έλληνες ψηφίζουν «υπό ορισμένες προϋποθέσεις»!!!

Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοτυπεί. Οι προϋποθέσεις που βάζει είναι:

1) Η χώρα υποδοχής να παρέχει το δικαίωμα της προεκλογικής παρουσίασης όλων των κομμάτων που διεκδικούν την ψήφο των Ελλήνων στην Ελλάδα.

2) Να ψηφίζει ο Έλληνας που έχει το δικαίωμα να πάρει το αεροπλάνο την ημέρα των εκλογών και να έλθει στην Ελλάδα να ψηφίσει. Δηλαδή να είναι γραμμένος στα ελληνικά Δημοτολόγια.

Στο πρώτο ζήτημα που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ: Πρόκειται για προπέτασμα καπνού! Για μην φανεί, δηλαδή, ότι στην πραγματικότητα φοβούνται την ψήφο των Αποδήμων. Όπως άλλωστε και τα περισσότερα κόμματα. Τα τρομάζει η ιδέα ότι δεν θα μπορούν να ελέγχουν άμεσα τη συμπεριφορά του συγκεκριμένου μέρους του εκλογικού Σώματος!

Και τι ζητούν; Το ακατόρθωτο: Να επιβάλουν οι Απόδημοι ψηφοφόροι στις χώρες όπου ζουν, να διαθέσουν δημόσιους χώρους για προεκλογικές συγκεντρώσεις ελληνικών πολιτικών κομμάτων του ΚΚΕ και της ΧΑ μη αποκλειομένων! Αυτό, αντί να το προβάλουν προσχηματικά, μπορούσαν να το είχαν συζητήσει απευθείας με τις χώρες και να είχαν συνάψει διακρατικές συμφωνίες. Αλλά φυσικά δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Πρώτον: Ουδείς θα εμποδίσει οποιονδήποτε να κάνει μία προεκλογική ομιλία σε κλειστό χώρο, όπως πρόσφατα έκανε ο Ταγίπ Έρντογάν σε γήπεδο των ΗΠΑ.

Δεύτερον: Δεν χρειάζονται προεκλογικές συγκεντρώσεις στα μεγάλα τουλάχιστον κέντρα ελληνισμού του εξωτερικού. Οι δορυφορικές  τηλεοπτικές αναμεταδόσεις (αλήθεια, πότε θα επαναλειτουργήσει η Δορυφορική της ΕΡΤ με ομογενειακές εκπομπές;) σε συνδυασμό με το Ίντερνετ και τα κοινωνικά δίκτυα, μεταφέρουν παντού τα μηνύματα πάντων. Ώστε ουδείς είναι ανενημέρωτος.

Άλλωστε και στην Ελλάδα οι προεκλογικές συγκεντρώσεις αφορούν μόνον κάποιους λίγους “στρατολογημένους” χειροκροτητές. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι ενημερώνονται από τον Τύπο, τα ερτζιανά και τις τηλεοράσεις…

Τώρα, ο κ. Πριμικήρης μίλησε και για πρότυπα. Πρότεινε να υπάρχει «…μία εκλογική Περιφέρεια του Ελληνισμού της Διασποράς, να εκλέγονται μέχρι 15 βουλευτές, ώστε δηλαδή ο αριθμός των Ελλήνων βουλευτών από τη Διασπορά (sic) παρότι ξέρουμε ότι άλλη μια Ελλάδα είναι εκτός Ελλάδας, να μην διαφοροποιούν ουσιαστικά την πολιτική πραγματικότητα της χώρας». Να τα πάλι! ψήφος που να μην έχει αντίκρισμα! Αυτό προτείνει στην ομογένεια ο ΣΥΡΙΖΑ!..

Ψηφίστε, αλλά όχι και να εκλέξετε κυβέρνηση! Άσχετο αν ο Μπους ο νεότερος έγινε Πρόεδρος της Αμερικής με διαφορά ολίγων εκατοντάδων ψήφων που ανήκαν σε Αμερικανούς του εξωτερικού!

Από την άλλη πλευρά του τραγέλαφου –διότι περί αυτού πρόκειται- ο κ. Πριμικήρης, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ,  λέει ότι «… στην πρώτη φάση λέμε εμείς πρέπει να δοθεί  το δικαίωμα της ψήφου σε όλους τους Έλληνες που θα μπορούσαν εάν το αποφασίσουν την ημέρα των εκλογών να βρίσκονται στην Ελλάδα και να ψηφίσουν. Να μπορούν να το κάνουν αυτό σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου βρίσκονται είτε με ψήφους και κάλπη οργανωμένα  στα Προξενεία, στις Πρεσβείες, σε ελληνικά σχολεία κλπ. είτε ακόμα και με επιστολική ψήφο».

Μα αν ισχύσει αυτό, έστω και μεταβατικά, οι ψήφοι των Ελλήνων του εξωτερικού θα μπαίνουν σε διαφορετικό τσουβάλι; Δεν θα προσμετρούνται στο ΣΥΝΟΛΟ των ψήφων της Επικράτειας;  Πώς θα διασφαλιστεί ότι «δεν θα διαφοροποιούν ουσιαστικά την πολιτική πραγματικότητα της χώρας»; Θα τους …μαρκάρουν; Μήπως οι ψήφοι των Αποδήμων πρέπει να έχουν και ονοματεπώνυμο; Θα καταλύσουμε και το απόρρητο της ψήφου;

Τόσος, αλήθεια, φόβος για τις δημοκρατικές διαδικασίες υπέρ των οποίων κόπτονται;

Και πάντως, ποιοι Απόδημοι ή ομογενείς υποψήφιοι μπορούν (έχουν το χρόνο και την οικονομική ευχέρεια) να κάνουν προεκλογικές εκστρατείες στο εξωτερικό και,μάλιστα, σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και ο Καναδάς για να αποκτήσουν τις έδρες της Περιφέρειας Ελληνισμού της Διασποράς (sic);  Και εάν πρόκειται να έχουμε Απόδημους-ομογενείς βουλευτές, σε Περιφέρεια Ελληνισμού της Διασποράς, πώς αποκλείουμε τους ομογενείς τρίτης και τέταρτης γενιάς; Δεν θα σχηματισθούν εκλογικοί κατάλογοι για τους Έλληνες του εξωτερικού; Στις εκλογές στην Ελλάδα να ψηφίζουν οι εγγεγραμμένοι. Αν πρόκειται όμως να εκλέγουμε Βουλευτές της Περιφέρειας, πρέπει να ψηφίζουν ΟΛΟΙ οι ομογενείς.

Και κάτι τελευταίο, αλλά όχι αμελητέο: Ας προσέξουν που σκέπτονται να στήσουν (αν ποτέ το αποφασίσουν συλλογικά τα κόμματα!) κάλπες. Τα ελληνικά σχολεία, οι ελληνορθόδοξες Εκκλησίες και οι διάφοροι ελληνικοί Σύλλογοι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ…

ΣΗΜ: Αύριο το τελευταίο άρθρο της σειράς.