ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Με δική σας ευθύνη…στον Πόρο

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τι είναι ο Πόρος; Μια σπιθαμή τόπος! Δύο μικρά ηφαιστειογενή νησάκια, η Σφαιρία και η Καλαβρία.  Ακουμπισμένος στη νοτιοδυτική άκρη του Σαρωνικού, «δυο ώρες» από την Αθήνα, ιδανικός για θερινές διακοπές μα και για χειμερινές αποδράσεις. Έχει έκταση μόλις 23 τετραγωνικά χιλιόμετρα, λίγους δρόμους, για την ακρίβεια δύο και …έναν μισό (!) και πολλά …αυτοκίνητα!

Τον Αύγουστο όλα πληθαίνουν. Οι παραθεριστές, τα αυτοκίνητα, τα πάσης φύσεως μηχανάκια. Οι τιμές στα μαγαζιά και οι τουρίστες. Έλληνες και ξένοι, παραδόξως περισσότεροι οι δεύτεροι από τους πρώτους φέτος, συνθέτουν ένα πολύβουο σκηνικό κάτω από έναν καυτό ήλιο σε παραλίες που ασφυκτιούν από τις «πάνω στο κύμα» (σε πείσμα του Νόμου) αχυρένιες ομπρέλες, με δύο «ξαπλώστρες», άλλες δωρεάν προσφερόμενες (χρεώνουν ό,τι πάρεις)  και άλλες έναντι ακόμη και 6 ευρώ “άνευ” ποτού…

Η εύκολη από ξηράς πρόσβαση στο νησί, που διευκολύνθηκε από τον νέο (μετά από κοντά 20 κατασκευαστικά χρόνια!) δρόμο Επιδαύρου-Καλλονής γεμίζει το νησί με  πάσης φύσεως τροχοφόρα.

Το μοναδικό, σήμερα, λεωφορείο, που κάνει τη διαδρομή Πόρος-Μοναστήρι, στριφογυρίζει ανηφορίζοντας προς την Μονή της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής (1713) μισογεμάτο όταν έχει λειτουργία, μισοάδειο όταν δεν έχει! Το άλλο λεωφορείο που έκανε τη διαδρομή Πόρος-Νεώριο, δεν υπάρχει πια. Όχι, το μικρό και το μεγάλο Νεώριο εξακολουθούν να κατοικούνται, αλλά το ταμείο του λεωφορείου, δεν βάσταξε το …μοναχικό πήγαινε-έλα…

Όπως και το Υπουργείο Παιδείας, δεν άντεξε να χρηματοδοτεί την δωρεάν μεταφορά όλων των μαθητών προς τα σχολειά τους… Κάπως έτσι ανακάλυψαν την αξία του …ποδαρόδρομου, στο καταχείμωνο!

Πίσω, όμως, στο υπαρξιακό μας ερώτημα. Τι είναι ο Πόρος; Ένας τόσα δα τόπος με παρθένο πευκοδάσος, με λεμονιές και γιασεμιά! Με θερινό σινεμά, με ταβέρνες και με καφετέριες. Με μπαράκια και φεστιβάλ. Με κότερα και με βαρκάκια…

Με απάνεμο λιμάνι, αλλά με ταραχώδη δημοτικό και λιμενικό βίο…

Εσχάτως, μέγα θέμα και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων στον μοναδικό παραλιακό δρόμο του κέντρου του Πόρου. Καλύτερα η μη κυκλοφορία τους από τις 8 το βράδυ μέχρι τις 2 το πρωί! Όσο κι αν καταλαβαίνει, κανείς, την «απαγόρευση» μέχρι τις δέκα-έντεκα, που κυκλοφορεί πολύς κόσμος «περατζάδα», μετά τις 12 και μέχρι τις 2 το πρωί πόσοι κυκλοφορούν στους δρόμους για να τους ενοχλούν τα αυτοκίνητα; Κι έπειτα, δεν ενοχλούν τα επιτρεπόμενα “χωρίς” και  “με”  άδεια από το Δήμο τροχοφόρα;

Και εάν τα ΙΧ είναι «επικίνδυνα» τα μηχανάκια τι είναι; Γιατί αυτά κυκλοφορούν ελεύθερα και θορυβώδη πάνω-κάτω, μετατρέποντας, μάλιστα, και τον μονόδρομο, από το Ηρώο και μετά, σε «λεωφόρο» διπλής κατεύθυνσης σε ΟΛΟ της το μήκος;

Τι είναι, λοιπόν, ο Πόρος; Ένας (όλος κι όλος!) δρόμος παραλιακός, που και αυτόν τι να τον κάνουμε δεν ξέρουμε!  Άλλοι τον θέλουν στο κέντρο και μέχρι την Πούντα, πεζόδρομο. Άλλοι τον επιθυμούν πεζόδρομο μόνο κατά το μέρος από την Αγροτική Τράπεζα μέχρι το Ηρώο. Άλλοι τον προτιμούν ελεύθερο διπλής κατεύθυνσης μόνο για αυτοκίνητα και άλλοι μονής διαδρομής για αυτοκίνητα και μηχανάκια!

Τι είναι ο Πόρος; Ένας απέραντος χώρος τραπεζο καρεκλων; Ένας τόπος με γαλήνιο, ήμερο τόνο, όπως έγραψε ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης, πριν, προφανώς, εφευρεθούν τα μηχανάκια ή ένα κοσμοπολίτικο παραθεριστικό θέρετρο που πάσχει από χώρους στάθμευσης και από σκέπαστρα για την αναμονή των ταξιδιωτών με τα πλοία;

Ό,τι κι αν είναι, ένας υπάλληλος του Δήμου δεν μπορεί το βράδυ να «επιφορτίζεται» με αστυνομικές ιδιότητες και να απαγορεύει τη διέλευση τροχοφόρων. Ούτε η Αστυνομία μπορεί να εκχωρεί τέτοιες αρμοδιότητες σε αναρμοδίους. Ένα απαγορευτικό σήμα του ΚΟΚ θα αρκούσε σε κάθε ευνομούμενο νησί. Για όσους το παραβιάζουν, υπάρχουν οι διοικητικές ποινές. Η «προειδοποίηση» πως: «μπορείτε να περάσετε με δική σας ευθύνη» είναι έξω και πέρα από κάθε λογική. Με δική μας ευθύνη για το …πρόστιμο; Αυτό είναι το θέμα της απαγόρευσης; Και των «έξυπνων» μπλόκων;

Ερώτημα είναι, ωστόσο, εάν πραγματικά χρειάζεται το απαγορευτικό για τα ΙΧ. Αν ναι, τότε να μην αποτελούν εξαίρεση τα πάσης φύσεως και κυβισμού μηχανάκια. Που είναι και περισσότερο επικίνδυνα, καθώς, μάλιστα, ενοικιάζονται χωρίς προδιαγραφές και σε κάθε ξένο επισκέπτη, ακόμη και σ’ αυτούς που δεν έχουν ξανανεβεί σε δίτροχο στη ζωή τους, πάλι με «δική τους ευθύνη»!

Όπως, τέλος, ανήκουστη είναι και η “παρότρυνση” του ενημερωτικού σημειώματος του Δήμου ότι  “…η στάθμευση στο Νέο Δυτικό Λιμάνι επιτρέπεται και εκτός διαγραμμίσεων, αν όλες οι διαγραμμισμένες θέσεις είναι κατειλημμένες και δεν παρεμποδίζεται η κυκλοφορία οχημάτων και η λειτουργία του λιμένα”… Δηλαδή, πάλι με δική μας ευθύνη!..