Στοχασμοί: Απαντώντας‏

Συγγραφέας
Με ρώτησε κάποτε κάποιος, ποιο είναι το σπουδαιότερο επίτευγμα που θεωρώ ότι έχει καταφέρει ο άνθρωπος. Γύρισα και του χάρισα ένα χαμόγελο.
Κάποιος άλλος, με ρώτησε ποια είναι η μεγαλύτερη αρετή που κατέχουμε. Του έδωσα το χέρι μου.
Άλλος, με ρώτησε για τη μεγαλύτερη εξουσία. Σε αγαπώ, του απάντησα.
Θέλησαν να μάθουν για το μέγιστο επίπεδο της μόρφωσης. Τους έδειξα τη θέση της καρδιάς τους.
Μου έδειξαν φωτογραφίες από τον Άρη φλυαρώντας για την τεχνολογία μας. Τους έδειξα ένα παιδάκι που λιμοκτονεί.
Με ρώτησαν για το μέλλον τους. Τους έδειξα το παρελθόν τους.
Κάποιος, ρώτησε για τα προβλήματα και τις δυσκολίες. Του έδειξα πως ψήνουν το ατσάλι.
Ήρθε και ένας, που προσπάθησε να με προσβάλλει με ύβρεις και φωνές. Έμεινα ήρεμος και ατάραχος μέχρι που από τις φωνές του του έκλεισε η μιλιά.
Ζήτησαν να τους μιλήσω για τη ζωή. Σιώπησα, μυρίζοντας ένα λουλούδι.
Ρώτησαν για το θάνατο. Τους έδειξα τα φθινοπωρινά φύλλα που είχαν πέσει στο λιβάδι.
Θέλησαν να τους διδάξω. Σήκωσα το δισάκι μου και έφυγα, προκειμένου να μάθω. Το χνάρι είναι εκεί. Η στάση ζωής, δεν διδάσκεται, μόνο στους αναζητητές αποκαλύπτεται.