ΓΝΩΜΗ: Σκέψεις γύρω από το θέμα του ελληνικού σχολείου Μόντρεαλ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Είχαμε το ελληνικό Σχολείο του Μονάχου που χάθηκε από την ανεπάρκεια ελληνικών κυβερνήσεων και, ιδιαίτερα, της σημερινής η οποία εξήντλησε άπραγα και τα τελευταία χρονικά περιθώρια που μας έδωσαν οι Γερμανοί, προκειμένου να ολοκληρώσουμε την ανοικοδόμηση του κτίσματος στο οικόπεδο που μας παραχώρησαν το 2001 έναντι ελαχίστου τιμήματος.

Τώρα έχουμε το  Ημερήσιο ελληνικό σχολείο «Σωκράτης – Δημοσθένης», στο Μοντρεάλ που κινδυνεύει να κλείσει εξαιτίας χρέους 4,5 εκατομμυρίων ευρώ που εμφανίζει η Κοινότητα προς την ελληνική κυβέρνηση! Το Σχολείο διοικείται από την Ελληνική Κοινότητα η οποία το 1990 έλαβε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα με την εγγύηση της ελληνικής κυβέρνησης, με σκοπό την ανέγερση κτιριακών εγκαταστάσεων για τη στέγαση του ημερησίου σχολείου στο οποίο φοιτούν σήμερα εκατοντάδες μαθητές.

Ο νυν υφυπουργός Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ, που πρόσφατα επισκέφθηκε το Μόντρεαλ,  ανέλαβε -ύστερα από πιέσεις της Κοινότητας,  νέα πρωτοβουλία, η οποία, εν τούτοις, επίσης σκόνταψε. Μάλιστα, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στον Καναδά (προ τριών εβδομάδων) ζήτησε μικρή προθεσμία ώστε να δοθεί χρόνος ωρίμανσης των απαιτούμενων ενεργειών και να διαγραφεί οριστικά το χρέος.

Αν δεν ρυθμιστεί η εκκρεμότητα αυτή, η Επαρχία του Κεμπέκ θα προχωρήσει σε αναστολή των χρηματοδοτήσεων της Κοινότητας (λόγω του προβλήματος του χρέους που δείχνει ελλειμματικό Προϋπολογισμό) και το Σχολείο θα κλείσει. Μαζί μ΄ αυτό άμεσα απειλούνται και τα υπόλοιπα ιδρύματα της Κοινότητας,  σχολεία, Στέγες και Λέσχες Ηλικιωμένων, δύο Κοινοτικά Κέντρα, έξι παιδικούς σταθμούς, Πολιτιστικό ίδρυμα, αθλητικές εγκαταστάσεις κ.ά.  Όλα αυτά κινδυνεύουν να χαθούν για 4,5 εκατομμύρια Ευρώ. Όσα, δηλαδή, μοιράζει το ΤΖΟΚΕΡ στους τυχερούς,  μετά από πέντε συνεχόμενα Τζακ Ποτ!

Η κυβερνητική δικαιολογία είναι πως οι δανειστές αντιδρούν στην απάλειψη του χρέους από την δανειοδότρια Τράπεζα. Δεν υπάρχουν άλλες λύσεις;

Υφέρπει η φημολογία γιατί το δάνειο να το πληρώσει η χρεοκοπημένη Ελλάδα και όχι η ελληνική Κοινότητα Μόντρεαλ η οποία επιχορηγείται από την Επαρχία του Κεμπέκ.

Κατά την ίδια «λογική» θα έπρεπε κανείς να ρωτήσει, γιατί να πληρώνουν οι φτωχοποιημένοι σήμερα Έλληνες πολίτες για να παρέχει το Κράτος δωρεάν Εκπαίδευση στα ελληνόπουλα.  Γιατί το επιτάσσει το Σύνταγμα; Μα και για τους Απόδημους το 108 του Συντάγματος λέει ότι το Κράτος μεριμνά για την Παιδεία των Ελλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια…

Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας. Δεν είναι καν οικονομικό, εμείς πιστεύουμε. Είναι κατ΄ εξοχήν ζήτημα πολιτικής βούλησης. Εάν θελήσει η κυβέρνηση να το επιλύσει, θα βρει τη λύση. Όπως θα την εύρισκε εάν επρόκειτο να ψάξει να βρει χρήματα για την καταβολή των (πετσοκομμένων) συντάξεων.

Ένα άλλο ερώτημα που θέτουν ορισμένοι είναι γιατί η «πλούσια» ομογένεια να μην πληρώνει εξ ιδίων για την ελληνόγλωσση Παιδεία των μαθητών της. Πρώτον: γιατί η «πλούσια ομογένεια» είναι ένας μύθος. Υπάρχουν κάποιοι πλούσιοι Ομογενείς. Όπως υπάρχουν και πολλοί φτωχοί ομογενείς. Η συντριπτική πλειοψηφία των Αποδήμων, απλώς ζει καλά, με βάση τα διεθνή πρότυπα: Έχει μια δουλειά, ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, τρώει καλά και ντύνεται.

Δεύτερο, το να μάθει το μικρό ελληνόπουλο της ξενιτιάς ελληνικά, είναι ζήτημα κεντρικής πολιτικής κατεύθυνσης του μητροπολιτικού Κέντρου που έχει κάθε εθνικό λόγο να επιδιώκει να διατηρεί τους στενούς δεσμούς με την Ομογένεια όπως και να προωθεί και να διαδίδει την ελληνική γλώσσα.

Σε κάθε περίπτωση, το Κράτος όφειλε να έχει συνδράμει οικονομικά το 1990 την Κοινότητα του Μόντρεαλ, αντί να μπει εγγυητής για δανεισμό της.