Δύο ποιήματα για την Ήπειρο

ΡΗΡ: Λάβαμε και δημοσιεύουμε, δύο πολύ όμορφα και χαρακτηριστικά για την Ήπειρο ποιήματα του εκλεκτού συναδέλφου και διακεκριμένου ποιητή Κώστα Νέου.

Ηπειρώτισσα γη
Απ’ της Δωδώνης το μαντείο μου απαντήσανε
πως η πανσέληνος στα κάστρα θα σε βρει
πήραν ομίχλη από τη λίμνη και σε ντύσανε
απ’ των ανθρώπων να σε κρύψουν την οργή.
Τα κύτταρά μου από παιδί σε φυλακίσανε
απ’ το ποτήρι σου σταγόνα μη χυθεί
γουλιά-γουλιά μετά σε ήπιαν και μεθύσανε
και το μεθύσι τους αυτό καλά κρατεί.
Ηπειρώτισσα γη
της καρδιάς μου πληγή
της καρδιάς μου το δάκρυ.
Ηπειρώτισσα γη
σ’ έχουν τάξει οι θεοί
σε μια πέτρινη άκρη.
Απ’ το στρατόπεδο του Πύρρου λιποτάχτησες
και σε συλλάβαν στου Μονάχου το σταθμό
το πρόσωπό σου σε μια πέτρα το ζωγράφισες
στο διάβα σου έριξε κι ο Δίας κεραυνό.
Σε ξαναβρίσκω μες στου τσάμικου τα βήματα
στα πανηγύρια να γλεντάς ολημερίς
και να κερδίζεις μες στο χρόνο τα στοιχήματα
μ’ ένα κλαρίνο σταυροπόδι καταγής.
Έγινε ο μύθος αφορμή
Έπιασες με φόρα το κουπί
κι είπες με το κύμα να παλέψεις
γέμισε με φως η κουπαστή
και πνιγήκαν μέσα μου οι λέξεις.
Κι ήρθε ένα κύμα
για να σου χαϊδέψει
τα ολόξανθα μαλλιά.
Σκίρτησε η καρδιά μου
πώς να μη ζηλέψει
της Φροσύνης τα γλυκά νερά.
Άνοιξαν μεμιάς οι ουρανοί
γρήγορα μου φώναξες, θα βρέξει
κι έγινε ο μύθος αφορμή
τ’ όνειρο η ζωή να ζωντανέψει.