ΓΝΩΜΗ: Ας είναι ελαφρύ το χώμα…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Επειδή ο Νίκος Φίλης, πρώην συνάδελφος και πρώην υπουργός, έθεσε το ερώτημα τι θα κάναμε εμείς οι Έλληνες, εάν ένας Τούρκος ύψωνε την τουρκική σημαία στην Αθήνα και πυροβολούσε αστυνομικούς, προεξοφλώντας, προφανώς, ότι η σωστή αντίδραση θα ήταν να τον σκοτώσουμε (μόνον η όποια μορφή βίας κατά των αριστερών είναι, φαίνεται, καταδικαστέα) θα του αντιστρέψουμε το ερώτημα.

Τι θα έγραφε ο κ. Φίλης στην «Αυγή», πριν ο ίδιος ενδυθεί το ένδυμα της πολιτικής εξουσίας, εάν ένας Έλληνας αριστερός σήκωνε την ελληνική σημαία έξω από τον Λευκό Οίκο και οι Αμερικανοί αστυνομικοί τον πυροβολούσαν και τον σκότωναν; Θα δικαιολογούσε τους «φονιάδες των λαών», όπως τότε τους αποκαλούσαν συλλήβδην του Αμερικανούς; Πριν, δηλαδή, η Κουμουνδούρου γίνει «κυβέρνηση». Και πριν οι «οργισμένοι» αριστεροί κυβερνήτες πλέον σήμερα, δημιουργήσουν την «καλύτερη σχέση που είχε ποτέ η Ελλάδα με τους Αμερικανούς»!.. (Παρεμπιπτόντως: Και με ποιους Αμερικανούς πολιτικούς, παρακαλώ; Τον Ντόναλντ Τράμπ!)

Αλλά –πέρα από αυτό-  εάν το να υπερασπίζεσαι τη σημαία σου είναι παράπτωμα που επισύρει, μάλιστα, την ποινή του θανάτου, τότε ο Μανώλης Γλέζος τι πρέπει να πει; Και ο Σολωμός Σολωμός; Την εχθρική σημαία πήγαν να κατεβάσουν.  Και ο μεν Γλέζος με τον σύντροφό του κατάφεραν να διαφύγουν και έγιναν εθνικοί ήρωες γι΄ αυτή τους την πράξη, ο δε Σομωμός σκοτώθηκε από τα πυρά των Τούρκων.  [Αργότερα, για τη δολοφονία του Σολωμού επάνω στον Ιστό της τουρκικής Σημαίας, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Σολωμού.]

Εμείς, απλά, προχθές, αποδεχθήκαμε τη μοίρα μας… Έπειτα, απορίας άξιο είναι το από πού άντλησε τη βεβαιότητα ο κ. Φίλης, ότι ο Βορειοηπειρώτης, ο 35χρονος, Κωνσταντίνος Κατσίφας, πυροβόλησε πρώτος και δίχως λόγο τους Αλβανούς αστυνομικούς; Οι οποίοι είχαν σπεύσει στην περιοχή, μήπως για να …προστατέψουν τάχατες τις  ελληνικές σημαίες;

Ήταν παράτολμο το επιχείρημα του Κώστα Κατσίφα, να υψώσει ελληνικές σημαίες στο χωριό του; Σίγουρα ναι. Ήταν «κουζουλή» πράξη το να κρατά όπλο; Σίγουρα ναι. Λογάριασε τον κίνδυνο; Σίγουρα όχι. Αυτές οι ιδιότητες ενός ανθρώπου, όμως, είναι που συνήθως εν καιρώ πολέμου τον οδηγούν σε ηρωϊκές πράξεις. Η κοινωνική ανθρωπολογία, μάλιστα, θεωρεί επίσης τον ήρωα –εκτός από τα πεδία των μαχών- και ως ανάγκη μιας κοινωνίας ή ενός έθνους που χάνει τα ηθικά και πολιτισμικά του ερείσματα.  Και οι Βόρειο-Ηπειρώτες τα έχουν απωλέσει και τα δυο από χρόνια τώρα! Δυστυχώς η πατρίς τους εγκατέλειψε στην τύχη τους! Και αυτή ήταν αδυσώπητη…

Έτσι, η Βόρειος Ήπειρος «έγινε» Νότια Αλβανία! Οι Βορειοηπειρώτες έγιναν «Αλβανοί». Και οι Αλβανοί, ήλθαν στην Ελλάδα και παίρνουν ελληνική Ιθαγένεια! Μετά αδυνατούμε, λέμε, να εννοήσουμε γιατί η κυβέρνηση «έδωσε» το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια του Τίτο…

Όταν θα βγει κάποιο πόρισμα επίσημο, τότε θα μάθουμε -ίσως- τι έγινε. Διότι ό,τι είδαμε στο σύντομο βίντεο, που ανάρτησαν οι Αλβανοί, ήταν τον Κατσίφα να κρατά όπλο και να τρέχει να κρυφτεί. Ούτε να σκοπεύει Αλβανούς αστυνομικούς τον είδαμε, ούτε να πυροβολεί εναντίον οιουδήποτε ακούστηκε. Από αλλού έπεφταν πυροβολισμοί…

Δεν υποστηρίζουμε, φυσικά, ότι πρέπει να διεκδικήσουμε στρατιωτικά την Βόρειο Ήπειρο. Λέμε, όμως, ότι η πατρίς έχει καθήκον να εξασφαλίσει διαπραγματευτικά, καλές συνθήκες διαβίωσης και να μεριμνήσει για την πλήρη προστασία των δικαιωμάτων τής εθνικής μας μειονότητας στην Αλβανία, αντί να σφυρίζει στον άερα όταν χάνουν οι Βορειο-Ηπειρώτες -ή οι Ίμβριοι και οι Κωνσταντινουπολίτες- τις περιουσίες τους.  Και λέμε, επίσης, ότι καλό είναι να μην φτιάχνουμε σενάρια για να δικαιολογήσουμε τις πράξεις των Αλβανών, όπως έκανε ο κ. Φίλης!

Σε λίγες ώρες θα αναπαυθεί ο Κώστας Κατσίφας στην τελευταία του κατοικία. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Όπως σκέπασε το φέρετρό του η γαλανόλευκη.