ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Γειά σου Έλληνα…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Γειά σου Έλληνα… Τίτλος βιβλίου του αλησμόνητου φίλου μου Φρέντυ Γερμανού. (Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ 1985). Το έγραψε για τον Μάικ Δουκάκη, θα μπορούσε, όμως, να είναι και εθνικό σλόγκαν! Γειά σου Έλληνα!

Στις μέρες μας θα μπορούσε να ξαναγραφτεί και ως εξής:

Γεια σου Έλληνα, που δεν το βάζεις κάτω, ούτε όταν σε πνίγουν τα χρέη, τα capital control και η …αιθαλομίχλη!

Γεια σου Έλληνα,  που ανακαλύπτεις πάντα τρόπους να ξεγελάς  τη μιζέρια, την πενθερά σου και την …εφορία!

Γεια σου Έλληνα, που τη μια ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ, την άλλη Χρυσή Αυγή και μετά γκρεμίζεις και τους δύο για να νεκραναστήσεις τη Νέα Δημοκρατία!

Γεια σου Έλληνα, που χτίζεις παράνομα, ερωτεύεσαι παράνομα και οδηγείς παράνομα!

Γεια σου Έλληνα, που ζεις για τρεις αγάπες: Τον Ολυμπιακό, τον Μέγα Αλέξανδρο και τον τζόγο!

Γεια σου Έλληνα,  που σκοτώνεις την ώρα σου, τη γλώσσα σου και τον πολιτισμό σου!

Γεια σου Έλληνα,  Οδυσσέα,  που διασχίζεις ωκεανούς και πελάγη και  πνίγεσαι τα καλοκαίρια στην …παραλία!

Γεια σου Έλληνα, που οδηγείς στους πεζόδρομους, παρκάρεις στα πεζοδρόμια και σουλατσάρεις στο οδόστρωμα!

Γεια σου Έλληνα, που ξενιτεύεσαι, που ερωτεύεσαι μα δεν παντρεύεσαι .

Γεια σου Έλληνα, που είσαι πατριώτης στην ειρήνη, ειρηνιστής στον πόλεμο και κοψοχέρης στην κάλπη!

Γεια σου Έλληνα, που σκαρώνεις κομπίνες, κάνεις λαμογιές, δεν κόβεις αποδείξεις  και από πάνω τους  τη λες κιόλας!..

Γεια σου Έλληνα, λουφατζή, σαματατζή και παλικάρι!

Γεια σου Έλληνα, που πετυχαίνεις στα ξένα τόσα πολλά τόσο συχνά χωρίς να το μαθαίνουμε ποτέ!

Γεια σου Έλληνα, που χορεύεις ζεϊμπεκιά τον καημό σου, τραγουδάς Καζαντζίδη τη λύπη σου και μεθάς με τσίπουρο το χάρο.

Γειά σου Έλληνα,  που σαν πιάσεις εξουσία γίνεσαι λύκος από αρνί, θύτης  από θύμα και πλούσιος από φτωχός!

Γεια σου Έλληνα, της φιλοπατρίας, του μαύρου χρήματος και της αρπαχτής.

Γεια σου Έλληνα απόγονε του Ωνάση, του Νιάρχου και του …Γιωτόπουλου!

Γεια σου Έλληνα,  του Πολυτεχνείου, του Γουδή και του Γοργοπόταμου!

Γεια σου Έλληνα οδοιπόρε, Ποντοπόρε, και πάντα αναχωρητή!..

Γεια σου Ελλάδα, του Έλληνα, του χθες, του σήμερα και του αύριο!..

Γεια σου αξεπέραστε, αθάνατε, με ψυχή λιονταριού, Έλληνα!