ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Η απεργία στην Ελλάδα  είναι τρόπος ζωής!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Πολύ μου αρέσει ο τρόπος  -με κήρυξη απεργίας-  με  τον οποίο οι «μελισσούλες» μου αντέδρασαν σε «…ένα από τα θετικότερα επιτεύγματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη ”, και  που δεν είναι άλλος (πώς θα μπορούσε, άλλωστε;) από τον αποκλεισμό του 70% των Αποδήμων Ελλήνων Ψηφοφόρων από την «διευκόλυνση» να ψηφίζουν εκεί όπου ζουν…

Γιατί μου αρέσει;  Πρώτον, δείχνει το δυναμισμό, αλλά και την έγνοια για την ομογένεια, που έχουν οι μελισσούλες μου, χώρια που βρίσκονται μέσα στο πνεύμα της ελληνικής πραγματικότητας, όπως και η νέα απεργιακή κινητοποίηση των ΜΜΜ.  Τραβάνε χειρόφρενο, όλοι μαζί,  και σ’  όποιον αρέσει!  (Τους ταξιτζήδες πάντως σίγουρα τους ενθουσιάζει!)  Δεύτερον, δεν πάει χαμένο το νέκταρ των γύρω από το μελίσσι λουλουδιών τα οποία οι μελισσσούλες μου απομυζούν καθημερινά, χωρίς εκείνα τα καημένα να μπορούν καν διαμαρτυρηθούν, κηρύσσοντας κι αυτά μια απεργία! Στην Ελλάδα,  πάντα κερδισμένος είναι ο κατά περίσταση ισχυρός!

Η απεργία στην Ελλάδα  είναι τρόπος ζωής! Απεργούν και διαδηλώνουν!  Απεργούν για το ωράριο, απεργούν για το επίδομα, απεργούν για τη σύνταξη, απεργούν  για την Παιδεία, απεργούν για την …Εργασία, απεργούν για τη Δημόσια …αταξία. Απεργούν για  την …απεργία!  Καμιά φορά και για την …αργία!  Έτσι εξηγείται ότι στις συγκεντρώσεις  πάνε τρεις κι ο κούκος! Οι υπόλοιποι  τραβούν στο καφενείο για ουζάκι! Αν  τύχει, μάλιστα, να έχει λιακάδα, πετάγονται και μέχρι τα παράλια… Οι λίγοι πίσω, ας λύσουν τα προβλήματα!

Και είναι πολλά τα προβλήματα. Όπως το ότι οι «λίγοι», για να φαίνονται πολλοί, κλείνουν το κέντρο της Αθήνας , φράζοντας τις κεντρικές λεωφόρους, την εξής μία, την Αμαλίας.  Και, κατά συνέπεια, όλους τους  γύρω «παράδρομους», τη  Βασιλίσσης Σοφίας, τη Σταδίου, την Πανεπιστημίου.  Στην πραγματικότητα όταν βάζει «λουκέτο» ένας κλάδος, όσο μικρός και να είναι αριθμητικά, κατεβάζει ρολά όλη η Αθήνα! Πουθενά αλλού στον κόσμο η απεργία δεν έχει τέτοια αντανακλαστική δυναμική!  Μπορεί τα εργασιακά τους να μην τα λύνουν,  οι απεργούντες, την αιθαλομίχλη από το κέντρο, όμως, την έχουν μειώσει…

Θά ‘ λεγε κανείς ότι η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη έδειξε τον δρόμο προς την …απεργία το 411 π.Χ. (όταν οι γυναίκες κήρυξαν σεξουαλική αποχή). Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η μέθοδος της απεργίας ξεκίνησε επί εποχής Φαραώ Ραμσή Γ’ στην Αίγυπτο, δηλαδή περίπου 3500 χρόνια πριν, όταν οι εργάτες της βασιλικής νεκρόπολης οργάνωσαν την πρώτη γνωστή απεργία ή εργατική εξέγερση στην ιστορία!  Γι αυτό η Αιγύπτια υπουργός «Διασποράς» χαρακτήρισε «αδελφούς» Αιγύπτιους και Έλληνες…. Γιατί η Ελλάδα πορεύεται εδώ και  τρείς χιλιάδες χρόνια! Η πορείες εκτός από τρόπος ζωής,  έχουν καταστεί “φάρμακο για κάθε νόσο και κάθε…”  Αφού στον Ορθοπεδικό πηγαίνεις, σου λέει να περπατάς!  Τον καρδιολόγο επισκέπτεσαι, σου συστήνει να περπατάς. Στον Γενικό Ιατρό πάς, σε προτρέπει …να περπατάς! Ε, όλη η Αθήνα περπατάει… Εξασκούνται οι Αθηναίοι για την επόμενη απεργιακή κινητοποίηση!

Κοιτάξτε τώρα, σε τι φιλοσοφικό …περπάτημα έβαλαν τη σκέψη μου οι μελισσούλες μου! (Άδικα τρίβετε τα χέρια σας στους διαδρόμους της εξουσίας. Μία μέρα πέρασε ήδη, δύο μέρες με τη σημερινή,  Ε, μία μέρα απομένει απεργίας στο μελίσσι μου και μετά τα «Τσιμπήματα» θα επανέλθουν)!

Στο μεταξύ θα λάβω μέτρα για το μέλλον. Όχι, δεν θα απαγορεύσω την απεργία. Είμαι δημοκρατικών αρχών.  Την κατάληψη του πέριξ της κυψέλης μου  χώρου, όμως, θα την κηρύξω  «παράνομη και καταχρηστική».  Ας κάθονται ελεύθερα,  άπραγες μέσα στην κυψέλη τους,  οι εν απεργία μελισσούλες μου!..