Ομογενής προβάλει τις ιστορίες των Ελλήνων της Αυστραλίας

Η 23χρονη Αναστασία Comelli, εγγονή μεταναστών από τον Πόντο και την Καστοριά, θυμάται χαρακτηριστικά την ημέρα που αποφάσισε να γυρίσει την πρώτη ταινία μικρού μήκους στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς της για να τιμήσει όχι μόνο την ελληνική καταγωγή της αλλά και την ζωή και το έργο κάθε Έλληνα μετανάστη που βίωσε την ξενιτιά της Αυστραλίας.

«Θυμάμαι όλα ξεκίνησαν λίγες μέρες μετά τον θάνατο του παππού μου. Καθώς τριγυρνούσα μέσα στο σπίτι της γιαγιάς, όλα φάνταζαν τόσο σιωπηλά, τόσο κενά, τόσο άδεια, αλλά την ίδια στιγμή σχεδόν μαγικά αφού κάθε γωνιά του σπιτιού, κάθε δωμάτιο, κάθε έπιπλο ήταν εκεί για να μου θυμίζει τις όμορφες στιγμές που είχα ζήσει εκεί με τον παππού και την γιαγιά. Ήταν συγκινητικό και λυπηρό αλλά συνάμα υπέροχο το ότι μπορούσα να τις ανακαλώ στην μνήμη μου και να ζεσταίνουν την καρδιά μου», λέει η Αναστασία η οποία αποφάσισε να μετατρέψει την νοσταλγία της σε δημιουργία και να μεταφέρει στην μικρή οθόνη τις στιγμές που εκείνη έζησε μεγαλώνοντας vw Ελληνοπούλα της Αυστραλίας.

Η ταινία «Νόστος», γυρισμένη αποκλειστικά στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς της ομογενούς καλλιτέχνιδας, εξασφάλισε στην Αναστασία υποτροφία από την Ακαδημία Τεχνών και Κινηματογράφου Helpmann της Νότιας Αυστραλίας, κάτι που για την 23χρονη λειτούργησε ως ακόμα μια επιβεβαίωση ότι η ζωή των πρώτων Ελλήνων της Αυστραλίας είναι πολύτιμη και πρέπει να ειπωθούν.

Η αγάπη της Αναστασίας για τον κινηματογράφο ξεκίνησε από τους γονείς της.

Ο ιταλικής καταγωγής πατέρας της και η ελληνικής καταγωγής μητέρα της, ανέκαθεν λάτρευαν τον ελληνικό και τον ιταλικό κινηματογράφο και έτσι από μικρή που ήταν θυμάται να κάθεται μαζί τους τα βράδια και να παρακολουθεί επί ώρες ελληνικές και ιταλικές ταινίες.

«Ήμουν μικρούλα και τις περισσότερες φορές δεν καταλάβαινα καν την γλώσσα που μιλούσαν οι ηθοποιοί και το περιεχόμενο των ταινιών, παρ’ όλα αυτά, με συνέπαιρναν τόσο πολύ η φωτογραφία, τα σκηνικά, η υποκριτική των ηθοποιών και η μαγεία της οθόνης που δεν άργησα να ερωτευτώ και εγώ τον κινηματογράφο.

«Θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό που οι γονείς μου όχι μόνο δεν με απέτρεψαν, αλλά μου αγόρασαν την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή για να μάθω να τραβώ καλές φωτογραφίες, και όταν πλέον μεγάλωσα με ενθάρρυναν να ακολουθήσω το όνειρό μου και να σπουδάσω Τέχνες και Κινηματογράφο.

Η νεαρή ομογενής ξεκίνησε να φωτογραφίζει όλα όσα έβλεπε γύρω της και της έκαναν εντύπωση. Το σπίτι του παππού Αναστάση και της γιαγιάς Θεοδώρας, ένα σπίτι γεμάτο παράξενα αντικείμενα και κρυμμένους θησαυρούς ήταν δέλεαρ για την νεαρή κοπέλα που ανυπομονούσε να το εξερευνήσει.

«Άρχισα να τριγυρνώ και να απαθανατίζω ό,τι μου έκανε εντύπωση. Τραβούσα φωτογραφίες τον παππού και την γιαγιά γιατί ήταν τόσο ιδιαίτεροι. Θυμάμαι για παράδειγμα τον παππού μου να ξυρίζεται στο καθρέφτη και εγώ να παρακολουθώ την ιεροτελεστία, ή την γιαγιά να μαγειρεύει και να αναρωτιέμαι πότε επιτέλους θα μεγαλώσω ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να ξαναπώ τις ιστορίες αυτές και να τις περιγράψω μέσα από το δικό μου φακό, τα δικά μου μάτια» λέει η νεαρή απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών και Κινηματογράφου του Πανεπιστημίου Flinders της ΝΑ, ενώ αποκαλύπτει ότι ήδη ετοιμάζει την δεύτερη ταινία της με θέμα τους γάμους-προξενιά που έλαβαν χώρα μεταξύ ομογενών της Αυστραλίας τις περασμένες δεκαετίες.

«Θεωρώ ότι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να πούμε αυτές τις ιστορίες και να δείξουμε σε όλους την ιστορία, την πορεία αλλά και τη σημασία του να είναι κανείς Έλληνας της Αυστραλίας» καταλήγει η Αναστασία.

Δείτε το φιλμ «Νόστος» εδώ https://www.behance.net/gallery/70309079/Nostos