Για ένα αιώνα τιμάνε έναν μικρό ήρωα

Αυστραλία.- Μετά από 102 χρόνια οι άνθρωποι συνεχίζουν να τιμούν το πατριωτικό πνεύμα ενός 11χρονου Ελληνοαυστραλού, ο οποίος πέθανε την ώρα που πετούσε δώρα σε στρατιώτες που επέστρεφαν από τα μέτωπα του A’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Έκτορας Βασίλης (Hector Vasyli) τραυματίστηκε θανάσιμα στις 9 Ιουνίου 1918, όταν όχημα μεταφοράς στρατιωτών παρέκκλινε της πορείας του στη γέφυρα Victoria στο Brisbane, για να αποφύγει άλλο όχημα, πέφτοντας πάνω στο μικρό αγόρι.

Για τον Έκτορα Βασίλη (Hector Vasyli) έχουμε γράψει πολλές φορές στον «Νέο Κόσμο».

Ο Έκτορας, ο οποίος πουλούσε εφημερίδες, βρισκόταν ανάμεσα στο πλήθος που καλωσόριζε τραυματισμένους και αρρώστους καθώς αυτοί μεταφέρονταν σε νοσοκομείο στο Kangaroo Point.

Η Κριστίνα Ίλινγκ-Γκόντμπολντ, από την Πολιτειακή Βιβλιοθήκη Κουίνσλαντ, ανέφερε ότι ο Έκτορας είχε σχεδόν αγιοποιηθεί μετά το θάνατό του, λόγω των πράξεών του, πριν χτυπηθεί από το όχημα.

«Ο Έκτορας είχε τη συνήθεια να μαζεύει χρήματα και να τα ξοδεύει σε τσιγάρα, σοκολάτες και λουλούδια, τα οποία προσέφερε στους στρατιώτες που επέστρεφαν» είπε η ίδια στο ABC.

«Μπορεί σήμερα να σκεπτόμαστε ότι τα τσιγάρα δεν θα έκαναν καλό σε αυτούς τους τραυματισμένους στρατιώτες και οι σοκολάτες ακόμα χειρότερα, αλλά εκείνες τις ημέρες ήταν απλώς μια ένδειξη σεβασμού για τις χαμένες απολαύσεις της ζωής καθώς βρίσκονταν στον πόλεμο» πρόσθεσε.

Έναν και πλέον αιώνα αργότερα, τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Brisbane συνεχίζουν να καταθέτουν στεφάνια στο πέτρινο μνημείο που έχει κτιστεί για να τιμήσει τη σύντομη ζωή του Έκτορα.

Στο μνημείο είναι σκαλισμένο το πρόσωπο του μικρού, ενώ από κάτω αναφέρεται: «Κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου του στην πατριωτική δουλειά προς τους Αυστραλούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Ευρωπαϊκού Πολέμου. Στις φλέβες του έτρεχε το ηρωικό αίμα της Ελλάδας και στο στήθος ενός παιδιού βρισκόταν η καρδιά ενός άνδρα».

Ο πρόεδρος του τοπικού Παραρτήματος Hellenic RSL, Βλάσης Ευσταθίου (Vlas Efstathis), δήλωσε ότι το μνημείο είναι ακόμα και σήμερα ένας σημαντικός τόπος των εορτασμών της Κοινότητας. «Για όσο καιρό θυμάμαι, επί περίπου 30 χρόνια, πάντοτε συναντιόμαστε εκεί» αναφέρει.

«Είναι μια ιστορία που μου αρέσει να διηγούμαι, γιατί είναι ασυνήθιστο ένα μικρό παιδί να κάνει όλα αυτά τα πράγματα και να έχει ένα τόσο τραγικό τέλος… Θεωρώ ότι πρέπει να τον θυμόμαστε» προσθέτει, τονίζοντας τη συμβολή του πρώην προξένου της Ελλάδας στο Κουίνσλαντ, Alex Freeleagus, για την ανέγερση του μνημείου.

Πηγή: neoskosmos.com