«Η Ομογένεια, το Κράτος και το μέλλον του ελληνισμού» – Μέρος IV

ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Περνώντας στο τέταρτο μέρος της σειρά άρθρων με γενικό τίτλο «Η Ομογένεια, το Κράτος και το μέλλον του ελληνισμού», και για να κλείσουμε  (όχι να λύσουμε!) το θέμα της ελληνόγλωσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό,  θα αναφερθούμε στο βιβλίο –αυτοβιογραφία της Στέλλας Κοκόλη  εκδόσεις Ι. Σιδέρης 2016 με τίτλο My journey και το οποίο είχε την καλοσύνη η εξαίρετη Εκπαιδευτικός να μας εγχειρήσει με ιδιόχειρη τιμητική αφιέρωση. Και μόνο μια απλή ανάγνωση του αγγλόγλωσσου πονήματος της προέδρου της ομοσπονδίας Ελληνοαμερικανών Εκπαιδευτικών Αμερικής, (Federation of Hellenic American Educators of America) να έκανε ένας συνεργάτης του όποιου υπουργού Παιδείας, θα είχε μία επιτομή όχι μόνο των προβλημάτων, αλλά και των μέτρων που θα έπρεπε να ληφθούν για την σωστή αντιμετώπισή τους. Αμφιβάλλουμε αν ποτέ έριξε κάποιος από το υπουργείο, έστω και από απλή περιέργεια,  μία ματιά στο βιβλίο αυτό.  Μήτε ποτέ έπραξαν τα δέοντα για την διευθέτηση των προβλημάτων. Επίσης  αμφιβάλουμε και για το εάν επέδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον ή έδωσαν την όποια συνέχεια, οι πολιτικοί που κατά διαστήματα έφθαναν σε ομογενειακές παροικίες και άκουγαν από πρώτο χέρι αιτήματα, προτάσεις και παρατηρήσεις αποδήμων!

Όπως με αδιαφορία προσπέρασε το Κράτος πρόταση του άλλου  ομογενή από την Αμερική, επίσης εμβληματικού Εκπαιδευτικού, του Δημοσθένη Τριανταφύλλου, περί επίσκεψης στην Ελλάδα ομογενών μαθητών κατά τους θερινούς μήνες σε κατασκηνώσεις,  με συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής Γλώσσας και του ελληνικού Πολιτισμού και, μάλιστα, με εκ μέρους του συγχρηματοδότηση του όλου προγράμματος! Απλώς, δεν του απάντησαν ποτέ!

Για κάτι τέτοιες συμπεριφορές του ελληνικού Κράτους είναι που ένας από τους γνωστότερους και από τους πλέον επιτυχημένους ομογενείς της Αμερικής, μας έστειλε την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020, το ακόλουθο  e mail:  <<Αγαπητέ Χρήστο γεια σου! Διάβασα σήμερα την ανάρτηση σου και συμφωνώ απόλυτα! Σκεφτόμουν όμως και την παροιμία, «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα»!  Έδεσαν τον γάιδαρο τους με την «κουτσουρεμένη» ψήφο ομογενών, και τώρα δεν δίνουν σημασία σε κανέναν! Φοβούμαι δε πως οι περισσότεροι της γενιάς της δίκη μου (που ήμασταν και οι μόνοι που ενδιαφερόσασταν για την Ελλάδα και τους δεσμούς της με την ομογένεια!) μάλλον έχουμε σηκώσει τα χέρια ψηλά, γιατί καταλάβαμε πλέον με τι έχουμε να κάνουμε, και πως μάλλον πολύ καλλίτερα αποτελέσματα  θα έχουμε, αν κοιτάξουνε το σπίτι μας εδώ, παρά να χάνουμε τον καιρό μας με τους Έλληνες πολιτικούς….! /Νασε καλά και πρόσεχε τον Κορωνοϊό!/Με εκτίμηση ΜΒ>>.

Τι κρίμα! Και πόσο προφητικός ήταν ο Μπάμπης Μαρκέτος όταν ήδη από το Δεκέμβρη του 1955, έγραφε στο περιοδικό Νέα Εστία καυτηριάζοντας την απροθυμία του ελληνικού Κράτους  «να παρακολουθήσει με το επιβαλλόμενο ενδιαφέρον την πορεία όλων των ξενιτεμένων Ελλήνων» πως  «η ηγεσία της Ελλάδος, η πολιτική και η πνευματική αγνοεί τον Απόδημο Ελληνισμό και, πάντως, τον κρατεί σε απόσταση»!

Είναι και αυτός, ίσως, ένας λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση σήμερα δεν αποφασίζει τι θα κάνει με το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού.  Στον διαβόητο, πλέον, στην ομογένεια, νέο κανονισμό λειτουργίας του ΥΠΕΞ, αναφέρεται ως επιδίωξη της κυβέρνησης η Επανασύσταση του ΣΑΕ: <<Το Σ.Α.Ε., το οποίο κατά το Ελληνικό Σύνταγμα, έχει ως αποστολή την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού Ελληνισμού, ολοκλήρωσε κατά κοινή ομολογία ένα κύκλο. Έφθασε η στιγμή, με την δική σας συμβολή, για να κτίσουμε ένα ΣΑΕ πιο αντιπροσωπευτικό και κατ’ επέκταση πιο δημιουργικό, που να έχει την δυνατότητα να κινητοποιήσει όλες τις δυνάμεις του Οικουμενικού Ελληνισμού. Στο πλαίσιο αυτό, η προσπάθειά μας πρέπει να εστιάζεται στην προσαρμογή του θεσμικού του πλαισίου στα σύγχρονα δεδομένα. Στην παροχή της δυνατότητας συμμετοχής σε αυτό σε όποιον Έλληνα και Ελληνίδα απανταχού της γης επιθυμεί, στην αυτοοργάνωση και αυτοχρηματοδότηση του θεσμού, γεγονός που θα εμφυσήσει σε όλους τους απόδημους και ομογενείς την πεποίθηση, πως το Σ.Α.Ε. αφ’ ενός μεν τους ανήκει, αφ’ ετέρου δε τους εκπροσωπεί χωρίς αποκλεισμούς. >> Αυτά γράφει στο εισηγητικό του σημείωμα για την Δημόσια Διαβούλευση ο Υπουργός. Κι όμως, μόλις πρόσφατα πρόσωπο της ομογένειας που ενδιαφέρθηκε να μάθει για την τύχη του ΣΑΕ, πληροφορήθηκε από αρμόδιο  μέλος  του υπουργείου, «στα σοβαρά θέλετε να ξαναγίνει το ΣΑΕ; ξεχάστε το, είναι νεκρό»…

Θα συνεχίσουμε αύριο.