Τ΄ακούσαμε το γράφουμε και ευθύνη δεν έχουμε!

Τάδε έφη Γιώργος Αγγελόπουλος:

• <<Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, η ΓΓΑΕ ενσωματώθηκε σε άλλες υπηρεσίες, ενώ υποβαθμίστηκε το ΣΑΕ, που λειτουργούσε ως θεσμικό όργανο της εκπροσώπησης των Ελλήνων του εξωτερικού, και αδρανοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, αναμένοντας ακόμα από τον περασμένο Φλεβάρη, την, σύμφωνα με νέα νομοθεσία, ενεργοποίηση των διαδικασιών για την επαναλειτουργία του.
• Ο Νόμος για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού εμφανίζεται «κολοβός» ενώ αποκλείει τη συντριπτική πλειοψηφία των ομογενών που είναι εγγεγραμμένοι στα εκλογικά δημοτολόγια, να ψηφίζουν από τον τόπο διαμονής τους. Σημαντικά ζητήματα που αφορούν την ελληνομάθεια, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την επιχειρηματικότητα, την κοινωνική αλληλεγγύη και τη στήριξη των εθνικών μας θεμάτων, στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στη σημερινή ομογενειακή δομή κατά Πολιτεία ή Περιφέρεια και όχι συγκροτημένα σε παγκόσμια κλίμακα.
• Πολλά άλλα θέματα σε σχέση με την πατρίδα, φορολογικά, εκπαίδευσης, μεταναστών κ.ά. είναι ακόμα στο επίπεδο της «ασαφούς» πληροφόρησης>>.\

Που συγκλίνουν όλα αυτά; Στην αναγκαιότητα για ” τη συγκέντρωση των υπηρεσιών που τους αφορούν σε μια υπηρεσία, σε έναν κεντρικό φορέα, σε ένα αυτόνομο Υπουργείο όπου θα απευθύνονται για τη γρήγορη και αποτελεσματική επίλυσή τους“.

Δεν το γράφουμε και δεν το ζητάμε το Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού  μόνον εμείς (Και ποιοι είμαστε άλλωστε για να το ζητάμε;)  Το ζητούσαν  από παλιά ομογενείς με εμπειρία στα κοινά, όπως ο αείμνηστος εκδότης Μπάμπης Μαρκέτος.  Όπως  σήμερα ο Γιώργος Αγγελόπουλος για χρόνια “συντονιστής του ΣΑΕ Ωκεανίας και Άπω Ανατολής”. Όπως η μεγάλη πλειοψηφία των ομογενών.
Σημασία, όμως, έχει το ακούει κανείς;