Ποιητική αδεία: Ο Μέγας Κόσμος σου Μικρός!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Πρώτη  Ιούλη θεριστή

Κι η χώρα άνω-κάτω

εσώπασε ο  Ερντογάν

‘ κει μακριά στο ΝΑΤΟ.

Κι ενώ πατρίδες γαλανές

Πάνω σε  συννεφάκια

Κι όνειρα έπλαθε μαθές

Για τα μικρά παιδάκια,

Όλοι τους ήτανε  σκυφτοί

Και με σφιγμένα χείλη,

Έσπευσε  για να κρυφτεί,

Στο ματωμένο δείλι.

Ω Θέ μου πόση αμορφωσιά

Ως άλλος Μουσολίνι

Θε  νάριχνε μία ντουφεκιά

Τίποτε να μην μείνει…

Τρομάρα του, τούτη η γης

ζυγό δεν υπομένει.

Αντρώνεται και καταγής

Όλους τους ξαποστέλνει.

Σαν Ανήμερα θεριά

Έλληνες μονιασμένοι

τη γλυκιά ελευθεριά

θωρούνε στολισμένη!

Και τότενες όλοι μαζί

Ρίχνονται στην αντάρα

Κι  όποιος εμπροστά  σταθεί,

Μαύρη τον τρώει κατάρα.

Τί  θυμιέται εικοσιδυό

Και  τις γενοκτονίες;

Και ξεχνά ξεσηκωμιό

Σ΄όρη, πλαγιές, γωνίες

Που διώξανε Οθωμανούς

Τελειώσανε  Πασάδες

Και γίνανε με κεραυνούς

στη γη τους αφεντάδες!..

Γεια και χαρά σου Ερντογάν

π΄  ό,τι θυμάσαι χαίρεσαι,

χίλιες μανάδες αχολογάν

και συ ανασαλεύεσαι.

Το ξύπνημα καφές  πικρός

Μες΄ την  σκληρή αλήθεια

Ο μέγας κόσμος σου μικρός

Και ζει στα παραμύθια!