ΣΧΟΛΙΟ: Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς … Μαλόνι;

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Με την ανατροπή από το Ανώτατο Δικαστήριο της Πολιτείας του εκλογικού χάρτη της Νέας Υόρκης, η τύχη της Μαλόνι ήταν προκαθορισμένη, «χάσαμε σαν Ομογένεια την «Μπουμπουλίνα μας», κραύγασε ομογενειακή εφημερίδα. Όθεν και εύλογο το ερώτημα: «και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς …Μπουμπουλίνα;»

Ήταν η Μαλόνι ένθερμη υπερασπίστρια των εθνικών μας δικαίων; Ήτανε! Ήτανε η Μαλόνι η κινητήρια δύναμη των προσπαθειών του λεγόμενου ελληνοαμερικανικού λόμπι; Δεν ήτανε! Ήτανε η Μαλόνι «φωνή» της ομογένειας για πολλά θέματα; Ήτανε. Ήτανε η Μαλόνι μοναδική υπερασπίστρια των εθνικών μας θεμάτων στην Βουλή των Αντιπροσώπων; Δεν ήτανε: Σαν κι αυτήν, ένθερμοι και δυναμικοί,  υπάρχουν πολλοί ακόμη συνάδελφοί της και στα δύο κόμματα των ΗΠΑ…

Προς τι, λοιπόν, ο θρήνος και ο σπαραγμός; Ναι χάθηκε μία «λεβέντικη» φωνή, μία αξιόλογη υπερασπίστρια των ελληνικών θεμάτων. Δεν χάθηκε, όμως, ούτε το ¨ελληνοαμερικανικό λόμπι¨ ούτε οι υπέρμαχοι των εθνικών μας δικαίων από τον πολιτικό στίβο της Αμερικής! Όπως δεν χάθηκε ούτε η ίδια η Μαλόνι η οποία θα συνεχίσει τον πολιτικό αγώνα της από άλλα μετερίζια, όπως η ίδια δήλωσε. Και, συνακόλουθα, και την υποστήριξή της στην Ελλάδα.

Έτσι, άλλωστε, λειτουργεί η δημοκρατία. Σήμερα αυτή, αύριο εκείνος. Ο κυρίαρχος λαός αποφασίζει… Δουλειά της Ελλάδας και της Ελληνικής ομογένειας είναι, κατά την άποψή μας, να κερδίζει συνεχώς και νέους υπέρμαχους  των εθνικών μας δικαίων ανάμεσα στους ηγέτες και τους πολιτικούς του κόσμου, και της Αμερικής ασφαλώς.

Έτσι, θα έχουμε συνεχώς ένα ισχυρό λόμπι σε κάθε χώρα όπου υπάρχουν μεγάλες ομογενειακές παροικίες.  Εξάλλου, κατά το «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», όσο λαλίστατος και εάν είναι ο συγκεκριμένος κούκος της παραβολής, άλλο τόσο ένας Βουλευτής ή ένας Γερουσιαστής, όσο δεινός πολιτικός και εάν είναι, δεν  επιλύει τα προβλήματά μας με τους άσπονδους φίλους-γείτονές μας. Χρειάζονται όσο το δυνατόν περισσότεροι. Και Δόξα τω Θεώ έχουμε αρκετούς… Ένθεν κακείθεν των πολιτικών κομμάτων, στο ένα και το άλλο Κοινοβούλιο στην μία και την άλλη Γερουσία…

Και καθώς στην πολιτική μπαίνουν διαρκώς και νέοι ομογενείς, ίσως όχι όσοι πολλοί θα θέλαμε, αλλά πάντως δεν φυλλορροούμε, οι ελπίδες μας παραμένουν ισχυρές ως προς την ενεργή συμπαράσταση της ομογένειας στα εθνικά μας Δίκαια. Αρκεί η ελληνική πολιτεία να εξακολουθεί να δείχνει την πρέπουσα  σοβαρότητα, να εξακολουθεί να συμπλέει με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θαλάσσης και να διατηρεί το σεβασμό της στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ως πράττει μέχρι σήμερα. Αυτά που η Μαλόνι υπερασπιζότανε και αυτά που και όλοι οι ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι υιοθετούν και προασπίζονται.

Τότε στη θέση της Μαλόνι, θα ξεφυτρώσουν εκατοντάδες «Μαλόνι». Ισοδύναμοι ή και καλύτεροι ακόμα.

Θυμάμαι τον καθηγητή Φιλολογίας στο Γυμνάσιο που συνήθιζε σε κάθε «στραβοπάτημα» εξεταζόμενου μαθητή να απαγγέλει φωναχτά:

«Από την Πόλη έρχομαι

και στην κορφή κανέλα,

Ρίχνω βουτιά στη θάλασσα

Και πιάνω μια κουνέλα!

Τότε, παιδί, θεωρούσα το «αδύνατον», δηλαδή το να υπάρχει «μία κουνέλα» στην θάλασσα ως έκφραση λόγου «ποιητική αδεία». Σήμερα, αντιλαμβάνομαι τι ήθελε να πει: Δεν μπορεί να κυνηγάς απίθανα πράγματα σε απίθανα μέρη. Κανέλα στην κορυφή του βουνού και κουνέλα στη …θάλασσα!

Δεν έχει προσωπική σχέση η Μαλόνι με τα F-16. Σχέση με αυτά έχει η πλειοψηφία της Βουλής και της Γερουσίας των ΗΠΑ. Και, επί του παρόντος τουλάχιστον, με ή χωρίς Μαλόνι, τα δύο νομοθετικά Σώματα των ΗΠΑ, μας στηρίζουν. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν για όσο καιρό ο Ερντογάν θα στέλνει τα (παλαιωμένα) F-16 πάνω από τα ελληνικά νησιά, παραβιάζοντας τον ελληνικό εναέριο χώρο, παραβιάζοντας τα ανατολικά σύνορα της ΕΕ και παραβιάζοντας τον αμερικανικό Νόμο!..

Ας μην έχουμε, λοιπόν, θλίψη για κάτι που χάνεται όταν πρέπει να έχουμε ευγνωμοσύνη για ό,τι μας πρόσφερε μέχρι σήμερα η Μαλόνι μαζί με όλους τους ομογενείς μα και  επιτόπιους πολιτικούς, που αναγνωρίζοντας το δίκαιο των θεμάτων που απασχολούν την εξωτερική μας πολιτική και τις ασύμμετρες (ασύστολες και αμετροεπείς, π.χ. casus belli) απειλές που δεχόμαστε από τον Ταγίπ Ερντογάν, μας συμπαραστέκονται, και μας ενισχύουν.