Γνώμη: «Το Πρώτο Σκαλί»
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Η Μαρία Σάκκαρη ξέσπασε σε κλάματα μετά τον πρόωρο αποκλεισμό της από το US Open και μίλησε με σκληρά λόγια για την προσπάθειά της και τον πρόωρο αποκλεισμό της από το US Open.
Η σπουδαία Ελληνίδα τενίστρια δεν έκρυψε την απογοήτευσή της και λύγισε μπροστά στους δημοσιογράφους, καθώς η παρουσία της στο τελευταίο Grand Slam της σεζόν ολοκληρώθηκε όχι όπως η ίδια και όλος ο ελληνισμός θα επιθυμούσαν.
Δεν είμαστε γνώστες της τεχνικής του τένις, ούτε παίκτες, ούτε προπονητές, ούτε καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο ειδικοί στο άθλημα. Είμαστε όμως -και εξ επαγγέλματος, δημοσιογράφοι γαρ και μάλιστα του ομογενειακού ρεπορτάζ- από εκείνους που έχουν παρακολουθήσει την μέχρι σήμερα πορεία της Μαρίας Σάκκαρη -κόρη της άλλης σπουδαίας Ελληνίδας τενίστριας, Αγγελικής Κανελλοπούλου. (Πατέρας της ο Κώστας Σάκκαρης, επιχειρηματίας).
Τα απολογητικά λόγια της Μαρίας ήταν όντως σκληρά για την ίδια, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, πως νιώθει ότι έχει ντροπιάσει τον εαυτό της αλλά και όλους τους Έλληνες.
Από τη δική μας σκοπιά, την ομογενειακή, παραθέτουμε αυτούσιο το ποίημα του Κώστα Καβάφη με τίτλο “το Πρώτο Σκαλί” που νομίζουμε δίνει, μεταφορικά, την πρέπουσα απάντηση που θα ήθελε να δώσει κάθε Έλληνας εντός και εκτός συνόρων, στην Μαρία και ίσως τη βοηθήσει στις αποφάσεις της.
Κ.Π. Καβάφη, «Το Πρώτο Σκαλί»
Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιον μου έργον είναι.
Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι,
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.»
Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νά’σαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμα σου νάσαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»
[πηγή: Κ.Π. Καβάφης, Τα Ποιήματα (1897-1918), τόμ. Α΄, επιμ. Γ.Π. Σαββίδης, Ίκαρος, Αθήνα 1995 (4η έκδ.), σ. 105]
Σχόλια Facebook