Γνωρίζοντας τις πόλεις όπου ζουν Ομογενείς μας – Περθ: Γιορτές στην «πόλη των φώτων»

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΣΧΑΛΗ
Neoskosmos.com

Χριστούγεννα στο Περθ! Πρώτη νύχτα στην Αυστραλία και το μακρύ ταξίδι στην Ωκεανία ξεκινάει από το Περθ. Ο αστροναύτης Τζον Γκλεν αποκάλεσε το Περθ «πόλη των φώτων», και ο ιστιοπλόος Ντένις Κόνορ την «πιο απομονωμένη πόλη του κόσμου».

Σίγουρα δεν είχε άδικο, καθώς η κοντινότερη πόλη, η Αδελαΐδα, απέχει 2.400 χλμ.! Αυτή η αίσθηση απομόνωσης συνεπικουρούμενη και από το τζετ λαγκ μού δημιουργεί ένα αίσθημα μοναξιάς. Βγαίνω στους δρόμους για μια πρώτη γνωριμία. Οι λεωφόροι, με λιγοστά αυτοκίνητα –άλλωστε, τα Χριστούγεννα είναι οικογενειακή γιορτή-, είναι στολισμένες με μεγάλα εντυπωσιακά στολίδια και λαμπιόνια που αναβοσβήνουν. Στους δρόμους οι διαβάτες λιγοστοί. Ίσως συνηθισμένη από τον συνωστισμό της Αθήνας να μου φαίνονται όλα έρημα. Στον κεντρικό εμπορικό δρόμο, όμως, η εικόνα αλλάζει: εκεί κόσμος πολύς περπατά χαζεύοντας φωτισμένες βιτρίνες και στην πλατεία το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο δίνει έναν τόνο χαράς. Γύρισα στο δωμάτιο με μια πίκρα. Σαν μετανάστρια ένιωθα όχι σαν ταξιδιώτισσα.

Η επόμενη μέρα όμως ήταν διαφορετική. Στο φως του καλοκαιρινού πρωινού ανακάλυψα τις ομορφιές του Περθ. Περπάτησα στα όμορφα πάρκα, συνάντησα και γνώρισα κόσμο, επισκέφθηκα αξιοθέατα, ψώνισα στην Κινγκ Στριτ -τον κεντρικό εμπορικό δρόμο-, χάζεψα σε εμπορικά κέντρα και στοές – έμαθα ότι το Περθ διαθέτει πάνω από 900 καταστήματα, καθώς και το Χάρμπουρ Τάουν με 100 εκπτωτικά μαγαζιά. Πήγα σε μουσεία και γκαλερί, δείπνησα σε εστιατόρια, και διασκέδασα σε παμπ, και όταν έφευγα για την Αδελαΐδα, ένιωσα ότι αφήνω ένα μικρό κομμάτι της καρδιάς μου σε μια αγαπημένη πόλη…

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΥΝΓΚΑΡ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΟΥΣ

Η μοντέρνα πόλη του ενός εκατομμυρίου και κάτι κατοίκων, με τους ουρανοξύστες με θέα τον ποταμό Σουάν, το πλάτος του οποίου εδώ φτάνει τα 1.250 μέτρα, για χιλιάδες χρόνια ανήκε στη φυλή των αβοριγίνων Νούνγκαρ προτού έρθουν οι πρώτοι Ευρωπαίοι. Ήταν 12 Αυγούστου του 1829 όταν ιδρύθηκε η πόλη Περθ από τον πλοίαρχο, Τζέιμς Στίρλινγκ. Στην αρχή ως Οικισμός Ποταμού Σουάν, με απόφαση να κατοικήσουν άποικοι.

Ωστόσο, το γεγονός ότι η περιοχή ήταν γεμάτη βαλτοτόπια απέτρεψε τους αποίκους να εγκατασταθούν σε αυτήν και έτσι αναγκάστηκαν να φέρουν και εδώ κατάδικους. Το 1856 χαρακτηρίστηκε πόλη, ενώ το 1890 έγινε το μεγάλο «μπαμ», όταν ανακαλύφθηκε χρυσός, και αμέσως η πόλη επταπλασίασε τον πληθυσμό της, καθώς συνέρρεαν σε αυτήν χρυσοθήρες. Ο πλούτος δημιούργησε έντονη οικοδομική δραστηριότητα και κτίστηκαν πολλά αρχοντικά, τα οποία δυστυχώς κατεδαφίστηκαν κυρίως τις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80. Από τα παλιά κτίρια που έκτισαν οι κατάδικοι απέμειναν μόνο το Δημαρχείο και το Κυβερνείο.

Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΦΡΙΜΑΝΤΛ

Πέρα από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της, η Φυλακή του Φρίμαντλ θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής. Στο μεγαλύτερο οικοδόμημα κτισμένο από καταδίκους στη Δυτική Αυστραλία, ως το 1868, οπότε έληξε η εποχή των καταδίκων, κρατήθηκαν τουλάχιστον 10.000 άτομα και στη συνέχεια λειτούργησε ως φυλακή υψίστης ασφαλείας ως το 1991.

Οι ξεναγοί διηγούνται τρομερές ιστορίες που διαδραματίστηκαν πίσω από τους ψηλούς χοντρούς τοίχους από ασβεστόλιθο, ενώ υπάρχει και νυχτερινό tour για τους «γενναίους» επισκέπτες. Ακόμη πιο «γενναίοι» όσοι αποφασίζουν να εξερευνήσουν το υπόγειο σύστημα στοών – έναν λαβύρινθο μήκους ενός χιλιομέτρου, στα είκοσι μέτρα κάτω από τη φυλακή, που έκτισαν το 1894 οι κατάδικοι για την ύδρευση της πόλης, συνδυάζοντας τη διαδρομή με περπάτημα και βάρκα στο νερό. Οι υπόλοιποι θα αρκεστούν στις ιστορίες και στις ζωγραφιές των κρατουμένων στα κελιά και στις αυλές.

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ

Μόλις πρωτοαντικρίζεις το φουτουριστικό, θα λέγαμε, οικοδόμημα του Πύργου της Καμπάνας, ύψους 82,5 μέτρων, δύσκολα μπορείς να φανταστείς περί τίνος πρόκειται. Κι όμως, πολύ απλά πρόκειται για ένα καμπαναριό που στεγάζει τις βασιλικές καμπάνες που δωρίστηκαν από την αγγλική εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών της πλατείας Τραφάλγκαρ του Λονδίνου. Λέγεται ότι οι 12 ιστορικές καμπάνες υπήρχαν και πριν από τον 14ο αιώνα, και χύθηκαν ξανά επί βασίλισσας Ελισάβετ Β’ κατά τον 16ο αιώνα.
Μεταξύ 1725-1770, κατ’ εντολή του Πρίγκιπα της Ουαλλίας, ο οποίος αργότερα ενθρονίστηκε ως βασιλεύς Γεώργιος Β’, ανέλαβαν την ανακατασκευή τους οι από τρεις γενεές καμπανοποιοί Ρούντχολ από το Γκλούτσεστερ της Βρετανίας. Το 1988, για τον εορτασμό της δεύτερης εκατονταετηρίδας της Αυστραλίας, δωρίστηκαν αυτές οι 12 καμπάνες του Αγίου Μαρτίνου και η σημασία τους είναι μεγάλη, καθώς είναι οι μοναδικές που έχουν φύγει από την Αγγλία και έχουν ηχήσει σε πολλές ιστορικές στιγμές.

Επιπλέον, δωρίστηκαν και πέντε ειδικά χυμένες καμπάνες για τους κατοίκους της Δυτικής Αυστραλίας. Οι επισκέπτες μπορούν να ανέβουν στο Παρατηρητήριο και να απολαύσουν τη θέα του ποταμού Σουάν, ενώ υπάρχουν και διάδρομοι όπου μπορείτε να δείτε τους κωδωνοκρούστες εν δράσει, καθώς και ιστορικά εκθέματα.

ΤΟ ΠΡΟΑΣΤΙΟ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑ

Εντυπωσιακές βίλες με κοκοφοίνικες, με αποβάθρες με ταχύπλοα πάνω στα κανάλια, το προάστιο Μάντζουρα είναι ο δημοφιλής προορισμός του Σαββατοκύριακου για τους κατοίκους του Περθ και το μέρος όπου θα αγοράσουν εξοχικό όσοι έχουν τη δυνατότητα.
Απέχοντας 74 χλμ. νότια του Περθ -περίπου μία ώρα με αυτοκίνητο ή τρένο, μπορείς να το εξερευνήσεις και διά θαλάσσης με ταχύπλοο σκάφος ανάμεσα από τα κανάλια, χαζεύοντας τα πολυτελή σπίτια με τους κοκοφοίνικες, αλλά και με το τοπικό τραμ. Το όνομα της πόλης προέρχεται από τη λέξη Μαντζάρ που είναι λέξη των ιθαγενών και σημαίνει «τόπος συνάντησης».

Και πράγματι είναι τόπος συνάντησης, πρωτίστως για τους ψαράδες, αφού φημίζεται για το πλούσιο ψάρι, αλλά και για τους νέους, καθώς διαθέτει πολλά καφέ και εστιατόρια.
ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΤΑΝΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ

Ένα από τα γνωρίσματα της πόλης είναι τα πάρκα της, που αποτελούν και μια από τις διασκεδάσεις των κατοίκων, αφού στο πάρκο θα έρθουν για πικνίκ στο γρασίδι κάτω από τα δέντρα, εκεί θα απολαύσουν τον περίπατό τους, θα κάνουν τζόγκινγκ ή ποδήλατο στους σηματοδοτημένους ποδηλατόδρομους.

Στα πάρκα συνηθίζουν τα νεαρά ζευγάρια να φωτογραφίζονται την ημέρα του γάμου τους, ή να παραθέτουν τις δεξιώσεις τους. Το Πάρκο του Περθ ξεκίνησε το 1872 με 172 εκτάρια, αργότερα, το 1901, μετονομάστηκε Κινγκ’ς Παρκ, ενώ σήμερα καλύπτει 400 εκτάρια φυσικής βλάστησης και φιλοξενεί πάνω από 250 ενδημικά φυτά της Δυτικής Αυστραλίας, ενώ φημίζεται για την πανδαισία αγριολούλουδων. Απέχει μόλις 1,5 χλμ. από το κέντρο της πόλης, έχει όμορφο καφέ και κατάστημα με αναμνηστικά, αλλά η ωραιότερη εμπειρία είναι να περπατήσετε στις αλέες του απολαμβάνοντας τα κελαηδίσματα της χορωδίας των 17 ειδών πουλιών.

ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΦΡΙΜΑΝΤΛ

Φρίο για τους ντόπιους, είναι το λιμάνι στο στόμιο του ποταμού Σουάν και προάστιο του Περθ. Χαριτωμένο, με όμορφα ιστορικά κτίρια αποικιοκρατικής αρχιτεκτονικής, κομψά μαγαζάκια, μικρά καφέ και εστιατόρια με θαλασσινά πάνω στην αποβάθρα, με θέα τις ψαρόβαρκες, και ένα απογευματινό αεράκι, μια δροσιστική αύρα, που οι ντόπιοι ονομάζουν «γιατρό του Φρίμαντλ».

Προτού έρθουν οι Ευρωπαίοι, η φυλή των Νούνγκαρ χρησιμοποιούσε την περιοχή ως τελετουργικό κέντρο. Το λιμάνι πήρε το όνομά του προς τιμήν του σερ Τσαρλς Φρίμαντλ, του 28χρονου καπετάνιου του «Τσάλεντζερ», που εξερεύνησε τη δυτική ακτή της «Νέας Ολλανδίας» (Αυστραλία) για την Αγγλία τον Μάιο του 1829. Σε απόσταση 19 χλμ. από το Περθ, ιδρύθηκε ο οικισμός το 1829, ως λιμάνι της νέας αποικίας του ποταμού Σουάν. Και ήταν ο μηχανικός Τσαρλς Ο’ Κόνερ που ανατίναξε έναν βραχώδη ύφαλο και κατασκεύασε ένα τεχνητό λιμάνι ικανό να δεχθεί μεγαλύτερα εμπορικά πλοία.
Αυτό έφερε μια μεγαλύτερη εμπορική δραστηριότητα και το Φρίμαντλ σύντομα εξελίχθηκε σε κύρια πόλη της Δυτικής Αυστραλίας. Μετανάστες απ’ όλον τον κόσμο έφτασαν και έτσι δημιούργησαν ένα κοσμοπολίτικο καλειδοσκόπιο εθνοτήτων και πολιτισμών. Σήμερα στο λιμάνι των 25.000 κατοίκων αρκετά από τα παλιά κτίσματα έχουν ανακαινιστεί και θα έχετε την άριστη εικόνα ενός παλιού βικτωριανού λιμανιού. Πλούσια αρχιτεκτονικά στοιχεία, γκαλερί, μουσεία, πολιτιστικά κέντρα, θέατρα, παμπ για μια μπίρα, διάλειμμα για καφέ, εστιατόρια με θαλασσινά, και το τραμ να σταματάει στα κυριότερα αξιοθέατα του Φρίμαντλ.

ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΚΟΠΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΘ

Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα νομισματοκοπεία του κόσμου, το οποίο αρχικά ιδρύθηκε ως παράρτημα του Βασιλικού Αγγλικού Νομισματοκοπείου του Λονδίνου προκειμένου να μετατρέψει σε πλάκες και να καθαρίσει τον χρυσό από τα χρυσωρυχεία για λογαριασμό της Αγγλίας. Από το 1899 και ως σήμερα διαχειρίζεται και επεξεργάζεται μεγάλες ποσότητες χρυσού, και εξακολουθεί να λειτουργεί με τα ίδια μέσα.

Στην ξενάγηση οι επισκέπτες μπορούν να φανταστούν πώς ήταν η ζωή στον πυρετό του χρυσού, να δουν να λιώνει το μέταλλο, να καθαρίζεται και να μετατρέπεται σε χρυσές πλάκες. Μπορούν επίσης να διασκεδάσουν μετρώντας το βάρος τους σε χρυσάφι, να φτιάξουν τα δικά τους νομίσματα, να πιάσουν μια πλάκα αληθινού χρυσού, ή απλά να επισκεφθούν κάποια από τις εκθέσεις και τις επιδείξεις που γίνονται στο χώρο.
Πηγή: Neoskosmos.com