Περίεργες μεθοδεύσεις για φορολογική αφαίμαξη των ομογενών

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Μπροστά σε μία νέα (δυνητική) απειλή καταβολής πρόσθετων φόρων βρίσκονται πολλοί ομογενείς -ακόμη και μεταξύ εκείνων που έχουν μεταναστεύσει από την Ελλάδα πριν από τρεις και τέσσερις δεκαετίες- εάν διατηρούν σήμερα καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς στη γενέτειρα και δεν έχουν δηλώσει, όταν μετανάστευαν από την Ελλάδα, “αλλαγή φορολογικής κατοικίας”.  Ωστόσο τίποτε ακόμη δεν έχει επισήμως ανακοινωθεί και είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για “διαρροές” που σκοπό έχουν να “μετρήσουν αντιδράσεις”…

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει νόμιμος τρόπος άμυνας που είναι η καταφυγή στα διοικητικά Δικαστήρια…

Άλλωστε, αυτό δεν είναι το μόνο, φορολογικό θέμα που απασχολεί την ομογένεια και τις σχέσεις της με την πατρίδα. Είναι, όμως, πολύ σοβαρό καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες, το Υπουργείο Οικονομικών θέλει να φορολογήσει τώρα τις τυχόν καταθέσεις  σε ελληνικές Τράπεζες των ομογενών (που δεν έχουν κάνει αλλαγή φορολογικής κατοικίας) με το εξοντωτικό ποσοστό του 45% έστω και εάν για τα χρήματα αυτά οι ομογενείς έχουν καταβάλει κανονικά τους φόρους τους στη χώρα όπου πραγματοποίησαν το εισόδημά τους και όπου είχαν τη φορολογική τους κατοικία.

Ο κίνδυνος προκύπτει από το ότι  η νομοθεσία προβλέπει πως οι μεταναστεύοντες, πριν εγκαταλείψουν την Ελλάδα,  πρέπει να κάνουν δήλωση αλλαγής τόπου φορολογικής κατοικίας και να ζητήσουν να υπαχθούν είτε στη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού, αν διέμεναν στην Αττική, είτε στη ΔΟΥ της πρωτεύουσας του νομού τους, αν ζούσαν στην επαρχία.

Ευλόγως εικάζεται, όμως, ότι τα χρόνια εκείνα, δεκατίες ’50, ’60 και ’70, οι περισσότεροι  Έλληνες μετανάστευαν κάτω από εξαιρετικά δυσχερείς συνθήκες (φτωχοί, χωρίς μόρφωση, χωρίς δουλειά) και το τελευταίο που θα είχε περάσει από το νου τους ήταν να επισκεφθούν μία εφορία και να δηλώσουν “αλλαγή φορολογικής κατοικίας”!  Πολύ περισσότερο καθώς ούτε φόρους πλήρωναν  μέχρι τότε ούτε φορολογικές δηλώσεις πολλοί από αυτούς  συνέτασαν…

Το θέμα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο καθώς πολλοί από τους ομογενείς που διατηρούν μέχρι σήμερα τραπεζικούς λογαρισμούς στην Ελλάδα στους οποίους αποταμιεύουν για τα γηρατειά τους ή για να πραγματοποιήσουν κάποιες αγορές στη γενέτειρα, είχαν ως συνδικαιούχους και συγγενικά τους πρόσωπα. Το πρόβλημα είναι ότι με τις διασταυρώσεις καταθέσεων και εισοδημάτων που πλέον μπορούν να κάνουν και ηλεκτρονικά οι Εφορίες, τα λεφτά αυτά δεν κρύβονται. Έτσι, καθώς οι Εφορίες τους θεωρούν ακόμη κατοίκους Ελλάδος,  βλέπουν ότι καταθέτουν λεφτά σε τράπεζες ενώ δεν έχουν δηλώσει αντίστοιχα εισοδήματα στη χώρα μας. Αυτό δίνει «στόχο» στις ΔΟΥ και το ΣΔΟΕ να τους ελέγξουν ως φοροφυγάδες.  Έτσι, είναι πιθανό οι ομογενείς αυτοί να λάβουν ειδοποιητήρια με τα οποίοι θα καλούνται να δώσουν εξηγήσεις…

Οι λύσεις που δίνει πλέον το κράτος σε όλους αυτούς είναι δύο:

1. Ή να προσφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια,

2. Ή αν προλαβαίνουν να πάρουν τα λεφτά από τη χώρα για να μη χάσουν τα μισά, καθώς, όπως ορίζει ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, η Εφορία δεν μπορεί να δεχτεί την εκπρόθεσμη αλλαγή φορολογικής κατοικίας. Δηλαδή, δεν μπορεί κάποιος να πάει σήμερα σε μία Εφορία και να δηλώσει ότι άλλαξε φορολογική κατοικία πριν από 30 ή 20  χρόνια… (Αυτό το τελευταίο είναι μαχητό).

Επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό, εικάζεται ότι το υπουργείο Οικονομικών θα προβεί σε διευκρινήσεις και ρυθμήσεις ώστε ούτε τα όποια χρηματικά ποσά διατηρούν ομογενείς σε ελληνικές τράπεζες να εκπατριστούν (δεν είναι αυτό που χρειάζεται η χώρα τούτη τη δύσκολη ώρα) ούτε οι ομογενείς να βρεθούν κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη να χάσουν το ήμισι των καταθέσεών τους! Μάλιστα, σύμφωνα με έγκυρους νομικούς κύκλους, η υποχρέωση του κράτους να προστεύσει τους ομογενείς από μία τέτοια κατάσταση προκύπτει και από το δεδομένο ότι ακόμη και πρόσφατα τους προσέφερε κίνητρα για την εισαγωγή κεφαλαίων από το εξωτερικό (χαμηλός συντελεστής φορολόγησης και αδρανοποίηση του Πόθεν Έσχες).  Επομένως, πως είναι δυνατόν, έλεγαν, από τη μία μεριά να καλείς τους Ομογενείς και να τους δίνεις κίνητρα για να φέρουν συνάλλαγμα στην πατρίδα και από την άλλη να τους λες ότι το συνάλλαγμα που έφεραν δεν είναι δηλωμένο και να τους φορολογείς!

Το θέμα ανακίνησε η εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” και ο Τηλεοπτικός σταθμός “Μέγκα”.

Η ΡΗΡ μίλησε με τον γνωστό Φοροτεχνικό και καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Σεϊμένη ο οποίος χαρακτήρισε το μέτρο αυτό, αν ισχύσει,  “καταστροφικό”. “Πρόκειται, είπε, για παράνοια. Από τη μία μεριά καλούμε τους Ομογενείς να φέρουν χρήματα να επενδύσουν και από την άλλη τους απειλούμε με εξοντωτική φορολογία! Ποιός τους ενημέρωσε όταν έφευγαν ότι έπρεπε να δηλώσουν αλλαγή φορολογικής κατοικίας;”.

Ο κ. Σεϊμένης πρόσθεσε ότι χρειάζεται “συγκροτημένη αντίδραση” από την ομογένεια προκειμένου να υπάρξουν “δεύτερες σκέψεις στην κυβέρνηση και στο οικονομικό επιτελείο” και να βρεθεί λύση που να ικανοποιεί και τα δύο μέρη.

Ένα άλλο ζήτημα αφορά στην εκ των υστέρων αναγνώριση φορολογικής κατοικίας. Ακόμη και εάν διαφορετικά προβλέπεται από διατάξεις κλπ. εντούτοις η πραγματικότητα δεν μπορεί παρά να επιβληθεί. Άλλωστε, με βάση την πραγματικότητα που θα αποδεικνύεται από στοιχεία, θα κληθούν να αποφασίσουν και τα διοικητικά Δικαστήρια, εάν η υπόθεση φθάσει έως εκεί.

Αυτό,  όμως, σημαίνει ότι όσοι ομογενείς δεν έχουν εγκαίρως συμμορφωθεί με το νόμο, θα υποβληθούν σε μία ταλαιπωρία όχι ευκοταφρόνητη προσπαθώντας να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες. Θα χρειασθούν να προσκομισθούν και να κατατεθούν φορολογικά κλπ. στοιχεία από τη χώρα διαμονής. Θα υποστούν μία συγκεκριμένη διαδικασία καθώς η διοίκηση δεν θα πεισθεί με μία απλή δήλωση ότι κάποιος είναι κάτοικος εξωτερικού, αλλά θα ζητήσει αυτά τα ντοκουμέντα.

Το όλο θέμα δεν ισχύει για όσους ομογενείς είναι ήδη ενταγμένοι στην ΔΟΥ Μονίμων Κατοίκων Εξωτερικού ή σε άλλες ΔΟΥ, αλλά φορολογούνται με την ιδιότητα του Μονίμου Κατοίκου Εξωτερικού. Επίσης και για όσους έχουν παλιννοστήσει νομίμως.

Σημειώνεται  ότι σε πολλές χώρες  όπως π.χ. στην Ελβετία, οι πολίτες δηλώνουν στην Εφορία το παγκόσμιο εισόδημά τους το οποίο φορολογείται. Επίσης τους τόκους των καταθέσεων, Έργα Τέχνης μεγάλης αξίας, Κοσμήματα ιδιαίτερης αξίας κλπ. όλα αυτά τα αναφέρουν στις φορολογικές τους δηλώσεις. Δεν συμβαίνει το ίδιο στην Αυστρία, για να αναφέρουμε δύο, από τα πολλά, παραδείγματα.