Καλή επιτυχία, κύριε Υφυπουργέ…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Στον γνώριμο (σε μας, από τα παλιά) χώρο του πρώην ξενοδοχείου Αστέρας, στο Σύνταγμα,  έχει εγκατασταθεί ο νέος Υφυπουργός Εξωτερικών Κυριάκος  Γεροντόπουλος.  Μας υποδέχθηκε στον όγδοο όροφο όπου έχει στήσει το στρατηγείο του, όπως μπόρεσε καλύτερα, αφού η προϋπάρχουσα διαρρύθμιση του ξενοδοχείου δεν βοηθάει και πολύ…

Κάπου πήρε το μάτι μας ένα κείμενο ότι άλλαξε ταπετσαρίες… Εμείς αυτό που είδαμε είναι στο πάτωμα την παλιά μοκέτα από τον καιρό που λειτουργούσε το κτίριο ως ξενοδοχείο. Οι τοίχοι σκέτοι, δίχως ταπετσαρία και η επίπλωση λιτή. Μέγα προσόν του γραφείου τα πολλά μεγάλα παράθυρα που από την εποχή  του Αστέρα έκαναν το γυάλινο κτίριο να ξεχωρίζει εξωτερικά επιβλητικά και τώρα, στο εσωτερικό, καθιστούν το χώρο ευάερο και ευήλιο…

Με τον κ. Γεροντόπουλο είχαμε “διασταυρωθεί” κάποιες φορές στους διαδρόμους της Βουλής, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Ο νέος Υφυπουργός, αρμόδιος  για τον Απόδημο Ελληνισμό, με πολυετή παρουσία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του οποίου παραμένει επίτιμο μέλος, έδειξε διάθεση να προσφέρει στην ομογένεια. Ως γιατρός και, μάλιστα, με την ιδιότητα του ιατροδικαστή, προχωρεί μεθοδικά στην “ψηλάφιση” των προβλημάτων της Ομογένειας.

Βλέπει και ακούει πολλούς με πολλές και διαφορετικές απόψεις και γνώμες. Έτσι είμασταν ανέκαθεν εμείς οι Έλληνες.  Δύο Έλληνες, δύο απόψεις. Εκατό Έλληνες, εκατό απόψεις. Ισως οι πολλές απόψεις να προβλημάτισαν τόσο πολύ και τον Ηρακλή ποιόν δρόμο θα ακολουθούσε: Της Αρετής ή της Κακίας…

‘Οση ώρα μείναμε μαζί του, το κινητό τηλέφωνο χτυπούσε ακατάπαυστα. Δεν θέλει να το κλείσει ή να το δώσει σε κάποιο βοηθό του και αυτό είναι καλό. Όσοι υπουργοί το έχουν κάνει αυτό, δεν μετάνιωσαν έστω και εάν έχαναν πολύτιμο χρόνο. Θυμάμαι τον Πέτρο Μολυβιάτη υπουργό των Εξωτερικών.  Απαντούσε πάντα  ίδιος το κινητό του τηλέφωνο που ποτέ δεν το έκλεινε.  Σου έλεγε δε με την γνωστή του ευγένεια: Μπορώ να σας πω αυτό… ή δεν μπορώ να σχολιάσω εκείνο. Τι πολύτιμο εφόδιο αυτό για έναν δημοσιογράφο…

Ξέρω κι άλλους υπουργούς -λίγους είναι αλήθεια- που το κινητό τους το απαντούν οι ίδιοι.Ένας από αυτούς ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Μάλιστα όσες φορές έτυχε για κάποιο λόγο να μην σηκώσει άμεσα το κινητό, μόλις μπορούσε  έπαιρνε πίσω στον αριθμό που είχες καλέσει… Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος επίσης. Ο Κώστας Τσιάρας, προκάτοχος του Κυριάκου Γεροντόπουλου. Και αρκετοί άλλοι ακόμη.

Ξέρω, όμως, και άλλους, τους περισσότερους -όχι κατ΄ανάγκην υπουργούς- που μόλις ανέλαβαν κάποια σημαντική θέση …παρέδωσαν το τηλέφωνο στη ιδιαιτέρα ή τον φρουρό τους!.. Ή δεν το σηκώνουν, αν ο καλών δεν τους είναι -για όποιο λόγο- επιθυμητός…

Από την κουβέντα μας με τον κ. Γεροντόπουλο, δυό πράγματα δεν μπορούσαν να λείψουν. Οι σχέσεις των Αποδήμων με το εθνικό κέντρο και η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού. Για το πρώτο θα δουλέψει για το δεύτερο θα συνεργαστεί με κόμματα και φορείς.  Ανάμεσα σ΄ αυτά, αναφερθήκαμε και στο ΣΑΕ, στα ταξίδια στο εξωτερικό στις επαφές με την ομογένεια, στα γεγονότα της Μονής Εσφιγμένου, στην συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, στην επίσκεψη Σόιμπλε και στα ..γενεαλογικά μας δένδρα! Απ΄την Αλεξανδρούπη εκείνος με ρίζες από την Μικρά Ασία, από την Αθήνα ελόγου μου με καταγωγή από την Κεφαλλονιά.

Σχεδόν τρία τέταρτα της ώρας συνομιλήσαμε και είπαμε ότι θα ξαναβρεθούμε καθώς, όπως μας διαβεβαίωσε “η πόρτα του γραφείου θα είναι συνεχώς ανοικτή”…

Είναι αλήθεια ότι δεν ενημερώσαμε τον κ. Γεροντόπουλο για το άρθρο αυτό. Θεωρήσαμε, όμως, υποχρέωσή μας να το συντάξουμε όχι μόνο για να πληροφορήσουμε τους αναγνώστες μας, αλλά και για να  εγγράψουμε …υποθήκη για τη συνέντευξη που μας υποσχέθηκε!

Εμείς θα παρακολουθήσουμε καλοπροαίρετα πάντα τη δική του πορεία στο χώρο της ομογένειας τον οποίο έχουμε την τιμή να υπηρετούμε αδιαλείπτως από το 1974. Χαρήκαμε που συμφώνησε μαζί μας (τουλάχιστον έτσι εμείς καταλάβαμε) ότι ένα Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού θα ήταν “καλή ιδέα” με έναν υπουργό που δεν θα άλλαζε σε κάθε ανασχηματισμό και σε κάθε νέα κυβέρνηση.

Καλή επιτυχία, κύριε Υπουργέ.