Επί των δηλώσεων Σφακιανάκη

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο τραγουδιστής Νότης Σφακιανάκης, ότι ως ανεξάρτητος  άνθρωπος σε μία δημοκρατική χώρα, πρέπει να είναι ελεύθερος να λέει τη γνώμη του, όποια κι  αν αυτή είναι. Και ότι οφείλει να γίνεται σεβαστή όσο και αν αυτή δεν είναι αρεστή ή, αν θέλετε, δεν είναι σωστή.

“Διαφωνώ με ό,τι λές, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες”, έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας, ιστορικός και φιλόσοφος Βολταίρος (Φρανσουά Μαρί Αρουέ το πραγματικό του όνομα) και αν επέρασαν από το θάνατό του 235  χρόνια (1778) παραμένει πάντα επίκαιρος.

Αυτός ο ορυμαγδός καταδικαστικών δηλώσεων, αυτή η πρεμούρα πολιτικών και καλλιτεχνών να ρίξουν λίθο αναθέματος γιατί τόλμησε να πεί ο κ. Σφακιανάκης τη γνώμη του, έστω και εάν ήταν ακραία, εμβάλει σε σκέψεις για τον πραγματικό βαθμό δημοκρατίας που βιώνουμε στη χώρα που την γέννησε!

Διαφωνούμε κάθετα με όσα είπε. Επιπλέον, του λέμε θαρρετά πως έκανε λάθος. Στο συλλογισμό, στην εκτίμηση και στην πολιτική του ανάλυση. Και επειδή “η εσχάτη πλάνη, χείρων της πρώτης“, προσπαθώντας να απαντήσει σε όσους τον κατηγορούν υπέπεσε και στο αμάρτημα της οίησης,  υποστηρίζοντας πως ο ίδιος έχει λύσει το οικονομικό του πρόβλημα και ενδιαφέρεται για  τη διαβίωση των υπολοίπων Ελλήνων!

Ωστόσο, μέσα στη δείνη της οικονομικής κρίσης, εάν απωλέσουμε και την ελευθερία έκφρασης γνώμης και άποψης, εάν κάποιοι επιτύχουν και το καταφέρουν να μας φιμώσουν το στόμα για να μην λέμε όσα σκεφτόμαστε και τα οποία ενδεχομένως δεν τους αρέσουν (και αυτοί μπορεί θαυμάσια να είναι άνθρωποι της εξουσίας, αλλά και της αντιπολίτευσης) τότε το επόμενο πράγμα που μας απομένει ως έθνος, είναι να πέσουμε όλοι στη θάλασσα να πνιγούμε…

Είναι ανησυχητικό ότι στο ¨κράξιμο” του κ. Σφακιανάκη έλαβαν μέρος πολιτικοί, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες… Όλοι αυτοί, δηλαδή, που όφειλαν να δίνουν μάχες για να μπορεί κάθε συμπολίτης μας να εκφράζεται ελεύθερα.

Φοβήθηκαν μήπως ενισχυθεί το ρεύμα υπέρ της Χρυσής Αυγής; Αν ναι, να ψάξουν να βρουν την πραγματική δεξαμενή που το τροφοδοτεί.  Αν ενοχλήθηκαν τ΄αυτιά τους επειδή οι απόψεις του ήταν τω όντι ακραίες και λανθασμένες, είχαν βήμα να προβάλλουν τις δικές τους απόψεις. Αυτές  περίμενε να ακούσει ο κόσμος.  Όχι σπασμωδικές εκδηλώσεις αποχωρήσεων, ακραίες φράσεις όπως «σαν πληγωμένο φασιστόπουλο στο χώμα» ή τα “συγχαρητήρια” πολιτικού, “για την άμεση αντίδραση” της κυρίας Βανδή, θαρρείς και το καλλιτεχνικό σχήμα στο οποίο δούλευαν είχε πολιτικό και όχι διασκεδαστικό χαρακτήρα!

Εκείνοι που αποκαλούν “αξιοθρήνητο” τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό της χώρας, εκείνοι που η ιδεολογία τους είναι ταυτισμένη με ανελεύθερα καθεστώτα, δεν μπορούν με τις κραυγές τους να τρομάξουν όσους έχουν διαφορετικές από τις δικές τους απόψεις.

Επί της ουσίας, δεν πιστεύουμε ότι η Χρυσή Αυγή κέρδισε έστω και έναν ψηφοφόρο επειδή ο κ. Σφακιανάκης εκτίμησε ότι μόνον αυτή ως κυβέρνηση θα σώσει τον τόπο.  Η ουτοπία του λεκτικού σχήματος είναι τόσο πρόδηλη για τον καθένα, που το αυτοαναιρεί.

Πιστεύουμε, αντίθετα, ότι ο παραχθείς θόρυβος έδωσε έκταση και βαρύτητα πολλαπλάσια εκείνης της οποίας είχε η αρχική δήλωση, που θα περνούσε εντελώς απαρατήρητη εάν δεν την ενίσχυαν υπετροφικά οι αλλαλαγμοί και οι προσωπικές επιθέσεις.

Στο κάτω-κάτω, όσο η ΧΑ παραμένει κόμμα εντός της Βουλής, η όποια θετική αναφορά, το όποιο προπαγανδιστικό επιχείρημα υπέρ της, ούτε παράνομα είναι ούτε αντιδημοκρατικά.

Για δε το κομμάτι της που κατηγορείται ότι κινήθηκε εκτός δημοκρατικών πλαισίων και, μάλιστα, στο χώρο της ποινικής ευθύνης, η Δικαιοσύνη έχει ήδη ξεκινήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες  (συλλήψεις, προφυλακίσεις) και θα αποφασίσει.