ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Ποιο μέτρο; Ανεξέλεγκτα!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Μέτρον Άριστον. Μία από τις αρχαιοελληνικές αξίες που την …μετρήσαμε, τη …ζυγίσαμε και την αφήσαμε στο ράφι με τα αζήτητα!..

Στη θέση της υιοθετήσαμε την ετεροθαλή αδελφή της, την …υπερβολή!

Το έχουμε ξαναγράψει. Είμαστε υπερβολικοί ως κοινωνία, ως άτομα, ως ηγεσία!

Θελγόμαστε από το …πολύ! Ο λαός το λέει απλοϊκά «δώσε και μένα μπάρμπα…». Αχόρταγοι, θέλουμε συνεχώς το περισσότερο.  Ακόμα και όταν το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη!

Γι αυτό κάθε σπίτι έχει σήμερα και τους ψυχοθεραπευτές του! (Το κάθε μέλος τον δικό του, μια και το ομαδικό,  δεν είναι το φόρτε μας…)

Μία από τις υπερεκχειλίζουσες εκδηλώσεις του «πολύ», είναι και ο εγωισμός μας.  «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;»  Θα έπρεπε; Θα κέρδιζα λουκουμάκι;

Αθεράπευτη πληγή το ΕΓΩ μας. Μας βάζει διαρκώς σε μπελάδες. Αλλά  εμείς, εκεί. Με το ΕΓΩ κοιμόμαστε και μ΄ αυτό ξυπνάμε. Γι αυτό και η υπογεννητικότητα πάει στα ύψη! Γιατί τα γεννητούρια θέλουν ΕΜΕΙΣ και όχι ΕΓΩ…

‘Άλλη μεγάλη πληγή στα στήθια, είναι η «πολυγνωσία»! Τα ξέρουμε όλα! Κάθε Έλλην είναι και μία κινητή βιβλιοθήκη …δίχως, όμως, βιβλία!.. Μας αρκούν τα …ράφια της!  Γι αυτό στην Ελλάδα εκδίδουν όλοι και από ένα βιβλίο… Έτσι κι αλλιώς ποιος θα το διαβάσει;

Γι αυτό και η Μαργαρίτα αποφάσισε να γράψει για τα ξεκούμπωτα στήθη της Δήμητρας και τις …κουμπωμένες «αντιστάσεις» του Ανδρέα! «…ήταν τα στήθη σου/ λευκά σαν τα γάλατα/ και μου ‘λεγες, γαργάλατα, γαργάλατα»!

Και να ‘σαι μέσα σε …αεροπλάνο! Και να παθαίνεις και vertigo (αγ.) -Ίλιγγο (gr)!..

Κύριε των Δυνάμεων! Πάει, μπερδέψαμε τα μπούτια μας!

Άτιμα capital controls…Τι κάνει η γυναίκα για να βγάλει το ψωμί της!..

Ακόμα  πιο υπερβολικοί είμαστε στην εξυπνάδα! Ξουράφια …σκουριασμένα!

Έτσι, από τα στήθη της Δήμητρας, στα στήθη των ηρωικών Ποντίων, η απόσταση είναι όσο μπόι πιάνει  ένας «επιστήμονας» στο ξαπλωτό! Τα πρώτα τα …άρμεξε ο Ανδρέας! Τα δεύτερα τα κατάσφαξαν οι Τούρκοι! Ο «Επιστήμων» απλώς  …επιστημονίζεται!

(Ποιος σκοτίζεται για τον Μπαμπινιώτη; Έτσι κι αλλιώς, είπαμε, όλοι τα ξέρουμε όλα!)

Θέλω να δω,  ο  ποιών δήθεν  σάτιρα, για τον άρτον, ο  και Πόντιος την καταγωγή, τι θα κάνει; Με ποιους θα πάει και ποιους θ΄ αφήσει; Μπα, μάλλον θα κάνει την κότα στην άκρη του γκρεμού… Τι κάνει η κότα στην άκρη του γκρεμού; Μα …την πάπια!

Άστε που μπορεί να τα βάλει με τον …ήχο και όχι με τον ντορβά!

Α, να μην ξεχάσω και την «βαρβάρα»! Αυτή κι αν ξεχειλίζει από πόρτες, παραθύρια, μέγαρα, παλάτια, ακόμα και από τα καλύβια! Γεμίζει πλατείες, κάμπους, θάλασσες! Είναι το μόνο προϊόν εν αφθονία που κάνουμε εξαγωγή και πάλι περισσεύει!…

Αντί για  Μέτρον, εμείς την …παράγουμε με το …μέτρο!

Δηλαδή, ποιο μέτρο; Ανεξέλεγκτα!