Ο Δεκάλογος του Έλληνα κατοίκου (και όχι πολίτη)

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

  1. Ο κάτοικος της Ελλάδος διαφέρει από τον καλό Ευρωπαίο πολίτη. Κοιτάζει τον εαυτούλη του, αγνοεί τον διπλανό του εκτός και εάν πρόκειται να του φανεί χρήσιμος σε κάτι…
  2. Ο κάτοικος  της Ελλάδος, εκτός από τον διπλανό του αγνοεί και την εφορία, γιατί αυτή δεν πρόκειται να του φανεί χρήσιμη ποτέ!
  3. Ο κάτοικος της Ελλάδος αντιμετωπίζει το Κράτος όχι σαν κάθε Ευρωπαίος, αλλά όπως του αξίζει: Σαν τον κλέφτη που τον πιάνεις στο λεωφορείο με το χέρι του μέσα στην …τσέπη σου!
  4. Ο κάτοικος της Ελλάδος πεθαίνει δίχως ένα ευρο-κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του… Ή η Τράπεζα του το ’χει κατάσχει εν ζωή, ή η πρώην σύζυγος του το έφαγε στη διατροφή!
  5. Ο κάτοικος της Ελλάδος δεν έχει παιδιά. Τα γέννησε, αλλά του ΄φυγαν προς αναζήτηση ενός κάποιου μέλλοντος στας ευρώπας και τώρα τα …ψάχνει η Νικολούλη! Και τα παιδιά, και το …μέλλον τους!
  6. Ο κάτοικος της Ελλάδος είναι ένα λαμόγιο. Αλλιώς δεν επιβιώνει ανάμεσα σε τόσα πολιτικά Λαμόγια!
  7. Ο  κάτοικος της Ελλάδος δεν σκύβει ποτέ το κεφάλι! Απλώς, δεν έχει κεφάλι! Έτσι κι αλλιώς, ούτε και μυαλό έχει!
  8. Ο κάτοικος της Ελλάδος αγοράζει μόνον πανάκριβα γερμανικά αυτοκίνητα. Ξέρει, μετά κάποιους μήνες, ό,τι αυτοκίνητο και να έχει, θα του το κατάσχει η Τράπεζα! Ε, έχει ένα ακριβό και το χαίρεται μέχρι να του το πάρουν!.
  9. Ο Έλληνας  κάτοικος δεν δίνει ούτε ζητάει ποτέ αποδείξεις και ονόματα... Κοιμάται, έτσι, ήσυχος ότι η συμβία του δεν τον απατάει!
  10. Ο Έλληνας κάτοικος μια μέρα, κάθε τόσα χρόνια, καθίσταται υπεύθυνος πολίτης …για τα χάλια της Ελλάδος!

ΥΓ: Αν ξαστόχησα σε κανένα προτέρημα, και το έχετε εντοπίσει εσείς, εγώ εδώ είμαι και το περιμένω…