ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Μια μεγάλη μαγική εικόνα!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τούτη η χώρα δεν υπάρχει. Πώς μπορεί να υπάρχει μία χώρα όταν δεν ξέρει ποια είναι η έκτασή της, πόση είναι η ακίνητη περιουσία της, πόση είναι η οικονομία της;  Όση δημόσια περιουσία είναι γνωστή, μπήκε για 99 χρόνια στο “υπερταμείο”! Εμείς οι κάτοικοί της δεν υπάρχουμε! Πως μπορούμε να υπάρχουμε όταν το βιός μας μας είναι αδήλωτο; Πώς υπάρχουμε όταν έγνοια μας είναι να μην μας μάθει ποτέ η εφορία; Πώς μπορούμε να υπάρχουμε όταν κρυβόμαστε από τράπεζες και δανειστές; Όλα είναι μια ατέλειωτη μαγική εικόνα. Μόνοι υπαρκτοί, οι δανειστές!

Τα σπίτια, τα αυτοκίνητα, τα πλοία δεν υπάρχουνε! Πως μπορεί να υπάρχουν σπίτια όταν δεν είναι δηλωμένα; Τα δε δηλωμένα τα παίρνουν οι Τράπεζες! Πώς μπορείς να λες ότι έχεις αυτοκίνητο όταν για να το κινήσεις θες μια περιουσία και το ακινητοποιείς μπροστά στην πόρτα του διπλανού σου για να του γίνεις και βραχνάς; Πως μπορείς να λες ότι υπάρχουν πλοία όταν οι εφοπλιστές τους βάζουν ξένη σημαία, προσλαμβάνουν ξένο πλήρωμα και πληρώνουν με ξένο νόμισμα; Ολα είναι μια ατέλειωτη μαγική εικόνα! Μόνη υπαρκτοί, οι πλειστηριασμοί!

Τα μνημεία της, τα γήπεδά της, τα θέατρά της δεν υπάρχουν! Πώς μπορεί να υπάρχουν μνημεία όταν εξοστρακίζεις την ελληνική Γλώσσα από τα σχολεία; Πως μπορεί να έχεις γήπεδα όταν τα έχουν καταλάβει εξ απήνης Γάλλοι, Μαύροι, Πορτογάλοι, Ασιάτες;   Πώς μπορεί να υπάρχουν θέατρα όταν ομαδικά έχουμε γίνει κομπάρσοι της Ευρώπης; Τα νοσοκομεία της, οι εκκλησιές της τα τρένα της δεν υπάρχουνε! Πως μπορεί να έχεις νοσοκομεία όταν δεν υπάρχουν φάρμακα, γάζες, μπαμπάκι; Πώς μπορει να υπάρχουν εκκλησίες όταν βγάζεις τη Θρησκεία από τα σχολειά; Είναι όλα μια μεγάλη μαγική εικόνα! Μόνος υπαρκτός ο Φίλης!

Νομίζεις ότι έχεις κυβερνήσεις, αλλά δεν έχεις! Πως μπορεί να λες ότι έχεις κυβέρνηση όταν όλα είναι στον αέρα, η οικονομία, η Παιδεία, η Εργασία, η Επιχειρηματικότητα, η εθνική μας υπόσταση;  Πιστεύεις ότι έχεις νόμους, αλλά δεν έχεις. Πως μπορείς να έχεις νόμους όταν για το νόμο ενός ΣΑΕ θες 6 χρόνια κι ακόμα είσαι στο μηδέν; Πώς μπορείς να λες ότι έχεις νόμους όταν για μία υπογραφή σε ένα νομοσχέδιο χρειάζεσαι ένα ολόκληρο χρόνο και πάλι είσαι στην αρχή του μηδέν; Όλα είναι μια ατέλειωτη μαγική εικόνα!  Μόνο υπαρκτό το χάος!

Θεωρείς ότι έχεις δικαστήρια, αλλά δεν έχεις! Πως μπορείς να λες ότι έχεις Δικαιοσύνη όταν για να αποδοθεί πρέπει να ζήσεις δυο ζωές γιατί μία δεν αρκεί για την εκδίκαση μιας υπόθεσης; Όλα είναι μια ατέλειωτη μαγική εικόνα! Μόνη υπαρκτή η παρανομία!

Νομίζεις ότι ζεις, αλλά δεν ζεις.  Πως μπορείς να ζεις όταν διαρκώς κρύβεσαι, όταν είσαι μονίμως απένταρος, όταν είσαι καταχρεωμένος, όταν το πιάτο είναι αδειανό, όταν το παλτό είναι τριμμένο και δανεικό: Όλα είναι μια ατέλειωτη μαγική εικόνα. Μόνη αλήθεια, η φυγή.

Κι αυτή θέλει, λέει, να τη σταματήσει ο Τσίπρας!

Τι να του πεις…