Ο Μητσοτάκης, ο Αναστασιάδης και η συνάντηση Τσίπρα – Ερντογάν

Λευκωσία.-Λίγα 24ωρα μετά τις δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη ενώπιον του Αλέξη Τσίπρα, ότι το σκοπιανό ήταν μια «αχρείαστη διαμάχη 30 χρόνων» και ότι «το όνομα είχε δοθεί από το 1992», ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε συνέντευξη στην κυπριακή εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας».

«Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι επιζήμια για την Ελλάδα επειδή, μεταξύ άλλων, η χώρα μας αναγνωρίζει για πρώτη φορά μια «μακεδονική γλώσσα» και μια «μακεδονική εθνότητα», τροφοδοτώντας έτσι τον αλυτρωτισμό και τον εθνικισμό στην ευαίσθητη περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων» δήλωσε.

Ο κ.Μητσοτάκης απάντησε και στον Ελληνα πρωθυπουργό ο οποίος υποστήριξε από τη Λευκωσία μιλώντας στον Μακρόν και τον Αναστασιάδη αγνοώντας ότι καταγράφουν και τον ήχο οι κάμερες ότι αυτοί που διαδήλωσαν ήταν (μόνο) 70.000 «ακροδεξιοί λαϊκιστές» και ότι είναι μαζί του, υπέρ της Συμφωνίας, η πλειονότητα των πολιτών «που μπορούν να σκέφτονται και να ασκούν κριτική με το μυαλό τους». «Πάρα πολλοί Ελληνες διαφωνούν με την κύρωσή της από το ελληνικό κοινοβούλιο» τόνισε ο πρόεδρος της ΝΔ.

Συνεργάτες Σαμαρά στο newpost

Tο Newpost απευθύνθηκε σε συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά για μια αντίδραση στον ισχυρισμό Αναστασιάδη ότι το όνομα στα Σκόπια «δόθηκε από το ´92». Τότε υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. «Η θέση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή ήταν σαφής» απάντησαν. «Ας την ξαναδιαβάσει ο κ.Αναστασιάδης» τόνισαν. Η απόφαση έλεγε ότι δεν γίνεται αποδεκτή ονομασία που θα εμπεριέχει το όνομα Μακεδονία. Στη συνέχεια άρχισε η Ελλάδα να συζητάει σύνθετη ονομασία αλλά υπό προϋποθέσεις οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές από τους Σκοπιανούς και γι’ αυτό δεν προχώρησαν οι διαπραγματεύσεις.

Οι δηλώσεις Αναστασιάδη για το σκοπιανό πέρασαν σε δεύτερο πλάνο καθώς στα ελληνικά ΜΜΕ κυριάρχησαν τα περί «ακροδεξιών λαϊκιστών» του Τσίπρα. Έχουν όμως ιδιαίτερη βαρύτητα και για την Ελλάδα και για την Κύπρο. Αν δεν επρόκειτο για τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας θα μπορούσαν τα όσα είπε να βρεθούν στο επίκεντρο κριτικής για προκλητική παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα μιας χώρας. Ακόμη και η Άνγκελα Μέρκελ που ήρθε στην Αθήνα να στηρίξει την κυβέρνηση για τη Συμφωνία, απέφυγε να εμπλακεί στην πολιτική διαμάχη ενώ ισορροπημένη στάση κράτησε και ο επίσης Γερμανός Μάνφρεντ Βέμπερ όταν το Βερολίνο πρωτοστάτησε υπέρ της λύσης.

Ο κ.Μητσοτάκης έβαλε και μια άλλη διάσταση στον «Εθνικό Κήρυκα» Κύπρου, που είναι αναγκαίος όρος για τη λύση και στο κυπριακό. Την εθνική συναίνεση.

Κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα ότι σκόπιμα χρησιμοποίησε ένα σημαντικό εθνικό ζήτημα με στόχο να αποκομίσει βραχυπρόθεσμο πολιτικό όφελος και «δεν αναζήτησε ποτέ κοινό έδαφος με τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο ελληνικό κοινοβούλιο». Στην ουσία πρόκειται για μια Συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ την οποία ψήφισαν και διάσπαρτοι βουλευτές άλλων κομμάτων που στην πλειονότητα τους συνδέονται με καρέκλες. Το 70% των πολιτών πιστεύει ότι έγιναν εθνικές υποχωρήσεις, το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις.

Οι δηλώσεις Αναστασιάδη για το σκοπιανό αιφνιδίασαν αρνητικά και Ελληνοκύπριους πολίτες. Όχι μόνο γιατί το κόμμα του, ο Δημοκρατικός Συναγερμός είναι αδελφό κόμμα με τη ΝΔ στο ΕΛΚ. Το κυπριακό άρχισε πάλι να εμφανίζει κινητικότητα. Δεν έχει κοινές αναφορές με το σκοπιανό διότι βάφτηκε με αίμα, εθνικές τραγωδίες και τουρκική κατοχή. Ο Έλληνας πρωθυπουργός θεωρεί όμως ότι η λύση για το σκοπιανό αποτελεί ένα ενθαρρυντικό βήμα κάτι σαν πυξίδα και για άλλες διεθνείς διενέξεις.

Τσίπρας – Ερντογάν

Ο Αλέξης Τσίπρας 5-7 Φεβρουαρίου θα βρίσκεται στην Τουρκία. Το κυπριακό θα βρεθεί στο επίκεντρο των συνομιλιών που θα έχει με τον Ταγίπ Ερντογάν. Είχε τετ ε τετ και με το Νίκο Αναστασιάδη για τη γραμμή.

Αυτό που προβληματίζει πολλούς Ελληνοκύπριους είναι το εύρος των υποχωρήσεων που μπορούν να επιτραπούν. Η προκλητικότητα της Τουρκίας και οι αξιώσεις της στην συνεκμετάλλευση των ενεργειακών θαλάσσιων κοιτασμάτων οι οποίες συνοδεύονται και από πολεμικές ιαχές δεν αποτελούν και τον καλύτερο οιωνό. Ούτε το σκοπιανό αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση σε μια διαπραγμάτευση. Δεν αρκεί μόνο ο ξένος παράγοντας να θέλει την επιτυχή έκβαση. Οι εθνικές υποχωρήσεις έχουν και τα όρια τους…