Προβλήματα της ομογένειας, όπως τα έθιξε ο Ν. Αποστολόπουλος

ΓΝΩΜΗ: ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η συνέντευξη του Προέδρου του Hellenic Congress of America (HECA)  Νίκου Αποστολόπουλου στην Panhellenic Post  είναι αποκαλυπτική σε πολλά σημεία της. Ιδιαίτερα, όμως, σε έναν ευαίσθητο τομέα:  Στη σωρεία και την διαφορετικότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα στην Αμερική, αλλά και σε ένα μεγάλο βαθμό και στις άλλες χώρες όπου ενδημούν, οι  Απόδημοι Έλληνες.  Προβλήματα τα οποία δεν αφορούν μόνον τις σχέσεις  γενέτειρας -Αποδήμων, αλλά εντοπίζονται και αναμεταξύ των ομογενειακών παραγόντων  και μεταξύ των Οργανώσεων.

Ένα από τα προβλήματα, το «πολιτικό»,  το παρουσίασε με γλαφυρό τρόπο ο πρόεδρος του HECA . Είπε: «Υστερούμε αριθμητικά σε εκπροσώπηση της ελληνοαμερικανικής Κοινότητας στη Βουλή και το Κογκρέσο.  Είναι επομένως επιτακτική ανάγκη να  προωθήσουμε  νέους ομογενείς στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ. Εκεί  δηλαδή όπου λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις που αφορούν όχι μόνο εμάς που ζούμε στην Αμερική, αλλά και την ιδιαίτερη πατρίδα μας, την Ελλάδα.  Χρειαζόμαστε κι άλλους σαν τον Δουκάκη, τον Μπραδήμα, τον πρεσβύτερο Σαρμπάνη, τον αείμνηστο Τσόγκα, τον  Μπιλιράκη, τον Κρις Σπύρου, τον Αγγελίδη και τόσους άλλους  που έγραψαν και γράφουν Ιστορία».

Το ίδιο θέμα είχε απασχολήσει 55 χρόνια νωρίτερα τον τότε εκδότη του Εθνικού Κήρυκα. Με αφορμή το νέο (και τότε) κύμα μετανάστευσης της περιόδου 1965 προς την Αμερική, και που είχε προκαλέσει μία «αντιπαλότητα» του «νέου αίματος» με το παλαιό, έγραφε ο σημαντικότερος από τους ομογενείς δημοσιογράφους, ο έγκριτος Μπάμπης Μαρκέτος:

<<Υπήρξε πράγματι, πρέπει να υπογραμμιστεί, μεγάλος σταθμός και μεγάλο νεώτερο ξεκίνημα, η άφιξη των «νέων» Ομογενών μας στην Αμερική. Το είδαμε αυτό και τους συμπαρασταθήκαμε στην «αντιδικία» τους με τους παλαιούς στο πλαίσιο και της γενικότερης ανάγκης  να μην διαταραχτεί η ενότητά μας.  Στόχος μας ήταν η πολιτική δραστηριότητα που έπρεπε , επιτέλους, να αποτελέσει το κύριο μέλημα όλων των Ομογενών. Σκοπός μας η σε μεγάλη κλίμακα εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους  η παρακολούθηση των πολιτικών μας πραγμάτων, η ανάμιξή μας με κάθε δυνατή θυσία σε κάθε πολιτική κίνηση. Και η ανάγκη να διαπρέψουμε και σ΄ αυτό το χώρο>>.

Και όπως το ‘γραφε ο Μπάμπης Μαρκέτος, έτσι και έγινε. Αποτέλεσμα της επιτυχημένης στρατηγικής ενίσχυσης της πολιτικής παρουσίας και επιρροής της Oμογένειας,  η σημαντική παρουσία στην πολιτική κονίστρα των ΗΠΑ, ομογενών πολιτικών όπως οι προαναφερθέντες από τον Νίκο Αποστολόπουλο,  Άγκνιου, Δουκάκης, Μπραδήμας, Σαρμπάνης, Τσόγκας, Μπιλιράκης, Κρις Σπύρου, Αγγελίδη, Ολυμπία Σνόου και τόσοι άλλοι. Που δημιούργησαν το μύθο του ελληνικού λόμπυ το οποίο και αποθεώθηκε με την επιβολή του εμπάργκο όπλων στην Τουρκία (1974) που αποτέλεσε και την κορωνίδα της επιρροής της ομογένειας.

Επομένως, παράλληλα με την ψήφο στην γενέτειρα οι ομογενείς που έχουν δικαίωμα ψήφου στην Αμερική,  (σ.σ. εδώ και πολλά χρόνια με Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η συμμετοχή Αμερικανών πολιτών σε εκλογές άλλης χώρας έπαψε να αποτελεί αιτία απώλειας της αμερικανικής υπηκοότητας) πρέπει να εγγραφούν όλοι στους τοπικούς εκλογικούς καταλόγους και να ασκούν μαζικά το εκλογικό τους δικαίωμα. Αυτή είναι η δύναμη της ομογένειας. Να εκλέγει δικούς της πολιτευτές στους Δήμους, τις Πολιτείες και στην Ομοσπονδιακή Βουλή και Γερουσία. Παράλληλα, όμως, με την δύναμη της ψήφου των για την ανάδειξη ομογενών πολιτικών, οι ομογενείς μπορούν  να διευρύνουν και την επιρροή τους πάνω στους Αμερικανούς πολιτικούς όλων των βαθμίδων που καθώς η ελληνοαμερικανική κοινότητα θα πληθαίνει, θα την αποζητούν όλο και περισσότερο. Αυτήν την διάσταση και αυτή τη σημασία, άρχισαν να αποδίδουν στην ελληνοαμερικανική παροικία οι Αμερικανοί, ήδη από το 1958 όταν ο Αντλάι Στήβενσον, ανακήρυξε τον Μπάμπη Μαρκέτο Επίτιμο Πρόεδρο του Κεντρικού Ελληνοαμερικανικού Τμήματος του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ…

Θα επανέλθουμε αύριο,  με άλλα προβλήματα της Ομογένειας, όπως τα έθιξε στην πολλή ενδιαφέρουσα  συνέντευξή του στην Panhellenic Post,  ο κ. Αποστολόπουλος.