Ο διακεκριμένος ομογενής Μανώλης Βεληβασάκης για τον Απόδημο Ελληνισμό και το Εθνικό Κέντρο

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αθήνα.- Μία πολύ ενδιαφέρουσα διαδικτυακή εκδήλωση γύρω από θέματα του Ελληνισμού, με ομιλητή τον διακεκριμένο Ομογενή Πολιτικό Μηχανικό και δραστήριο μέλος της ελληνικής Παροικίας της Νέας Υόρκης, κ. Μανώλη Βεληβασάκη, διοργάνωσαν από κοινού η American Legion,   Post GC 01, Athens και το Τμήμα HJ10 Περικλής της ΑΗΕΡΑ ΕΛΛΑΣ και  την Πέμπτη 4 Μαϊου.

Θέμα της ομιλίας του διακεκριμένου επιστήμονα – οποίος πρωτοστάτησε στην πλήρη αποκατάσταση του χώρου του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, αλλά και στην ανέγερση του ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου στο Ground Zero- ήταν ο ” Απόδημος Ελληνισμός: Χθές, Σήμερα, Αύριο”. Την εκδήλωση χαιρέτισαν οι κ.κ. Βαρδής Γωνιωτάκης Κορδεράς, Πρόεδρος Chapter HJ10 Pericles,  Ιωάννης Παρασκευάκος, Προέδρος Επιτροπής Ελληνισμου, Chapter HJ10 Pericles και ο Nikos Papadopoulos, Commander Post GC 01, Athens, Greece. Συντονιστής ο δημοσιογράφος, εκδότης της Panhellenic Post κ. Χρήστος Μαλασπίνας.

Στην ομιλία του η οποία αναμεταδόθηκε απευθείας στο Free Streaming στη σελίδα της Αμερικανικής Λεγεώνας στο FACEBOOK, [σ.σ. σήμερα Παρασκευή η εκδήλωση θα είναι στο κανάλι της Αμερικανικής Λεγεώνας στο YOUTUBE (https://www.youtube.com/@americanlegioninathenspost5613) ο κ. Βεληβασάκης αναφέρθηκε τόσο στα ζητήματα –και προβλήματα- που απασχολούν την Ομογένεια των ΗΠΑ όσο και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το εθνικό κέντρο τους Απόδημους.

Για όλα αυτά, άλλωστε, ο κ. Βεληβασάκης έχει εκδόσει ένα βιβλίο (σημειωματάριο το αποκαλεί) το 2020 και στο οποίο περιγράφει γλαφυρά όλα όσο στραβά συμβαίνουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, όπως π.χ. για το γεγονός ότι  « οι άλλοτε κραταιές οργανώσεις της Ομογένειας, όπως το Εθνικό Συμβούλιο, η Παμμακεδονική, η Παγκρητική, η Παναρκαδική και τόσες πολλές άλλες, τοπικές και οι παναμερικανικής εμβέλειας οργανώσεις, είχαν κάποτε την σημασία τους και τον σκοπό τους, και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο ήκμασαν τις περασμένες δεκαετίες, και μερικές εξ αυτών ακμάζουν ακόμη (…) Σήμερα όμως οι καιροί άλλαξαν! Ήδη βρισκόμαστε στην 2η, 3η και ίσως και 4η γενιά ομογενών, των οποίων τα προβλήματα και οι ανάγκες κατά κοινή ομολογία, είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές των πρωτοπόρων μεταναστών!»

Θέλοντας να τονίσει την ανάγκη αλλαγής θεματολογίας στις οργανώσεις τόνισε: <<Όταν εμείς επιμένουμε λοιπόν στις οργανώσεις μας να μιλούμε και να ασχολούμαστε αποκλειστικά και μόνο με π.χ., τα «Εθνικά μας Θέματα», η ακόμη και με αυτό της «Ψήφου Ομογενών», η θέματα «περιουσιών» και «ασφάλισης» στην Ελλάδα, ή την Κύπρο, και όχι με θέματα διδασκαλίας γλώσσας,  κουλτούρας, μουσικής, χωρών και τραγουδιών της πατρίδας μας, τότε οι νεότεροι μας σίγουρα δεν μπορούν να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται, ή  και πως όλα αυτά, τους αφορούν στην καθημερινή διαβίωση τους, και στην αγωνία τους να παραμείνουν αυτοί οι ίδιοι και οι οικογένειες τους ενεργά μέλη της Ελληνορθόδοξης κοινότητας μας!>>.

Και όταν δεν βρίσκουν ανταπόκριση, <<…απλά απομακρύνονται και βρίσκουν καταφύγια αλλού, και όχι στους συλλόγους μας και στις ομοσπονδίες μας και στα εθνικά μας συμβούλια! Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει καθημερινά και οι σύλλογοι μας φθείρονται και πολλοί από αυτούς έχουν ήδη απομείνει ένα σκιάχτρο του παλιού τους εαυτού!>>

Αναφορικά με τη στάση της γενέτειρας ο κ. Βαληβασάκης σχολίασε, μεταξύ άλλων: !

<<Εκάστοτε λοιπόν, αφήνει και κανέναν από τους γραμματείς και τους  υπουργούς της να «συνομιλούν» με τους παλαίμαχους, πάντα όμως σε θέματα που χρειάζεται την βοήθεια τους, όπως το επίκαιρο θέμα των καταλόγων για της ψήφου  ομογενών! Οξύμωρο βέβαια το φλέγον αυτό θέμα, και η πρόσφατη συνομιλία του Έλληνα  υπουργού Εσωτερικών, με τους προέδρους των παλαίμαχων ομοσπονδιών, μια που από τους συνομιλούντες, το μέγιστο ποσοστό ούτε καν έχει το δικαίωμα εγγραφής, λόγω των απαράδεκτων περιορισμών που θέτει ο Ελληνικός νόμος. Φαντάζεστε λοιπόν την σοβαρότητα της όλης συζήτησης, και τα αποτελέσματα της!>>

Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, <<…όπως οι Κρητικοί Σύλλογοι της Νέας Υόρκης, η ΑΗΕΡΑ  και όχι μόνον, που έχουν περάσει στα χέρια της νέας γενιάς, και έχουν στρέψει την προσοχή τους στις ζωτικές ανάγκες των μέλλων τους, και ως εκ τούτου σήμερα συνεχίζουν να ανθούν!>>

Προκειμένου να αντιστραφεί η γενικότερη πορεία φθοράς, ο κ. Βεληβασάκης τόνισε πως κατά την άποψή του, <<…αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα της εποχής μας  και την πικρή πραγματικότητα πως η οργανωμένη Ομογένεια έχει φτάσει ήδη στην άκρη του γκρεμού, μάλλον δυο και μοναχικές επιλογές φαίνεται να έχουμε! Ή να αφήσουμε τους νέους μας να «βγάλουν φτερά και να πετάξουν», ή να κλείσουμε τα μάτια και να «πηδήξουμε στην άβυσσο»!>>

Όσο για τις σημερινές μικρό-φιλονικίες και μικρό-διαμάχες μεταξύ των «παλαίμαχων» στο ποιος ανήκει που, και γιατί και ποιος κρατά ποια καρέκλα, ο κ. Βεληβασάκης εκτιμά πως  <…όλες είναι ασήμαντες λεπτομέρειες που δεν αξίζουν καν ούτε το χαρτί και το μελάνι που γράφονται!>>

Κατά τα λοιπά ο κ. Βεληβασάκης διακήρυξε πως πάντως  «Εμείς οι απόδημοι Έλληνες, παρ’ όλες τις απογοητεύσεις που συνεχίζουμε να δεχόμαστε από την μητέρα Ελλάδα και τους εμπαιγμούς από τους πολιτικούς της, θεωρούμε τους εαυτούς μας ανεπίσημους «πρέσβεις» της Ελλάδας όπου κι αν βρισκόμαστε. Είμαστε απίστευτα υπερήφανοι για την πατρίδα μας, τον τόπο καταγωγής μας……

>>Σήμερα όμως φοβούμαι πως έχει δημιουργηθεί ένα βαθύ χάσμα μεταξύ του Εθνικού Κέντρου και της Ελληνικής Διασποράς. Και για να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα, τολμώ να πω, πως χρειάζεται ένας σεισμός, όπως λέει σε μια μαντινάδα του ο φίλος λυράρης, ο Ψαραντώνης.

>>Και θα μπορούσε να αρχίσει με ειλικρίνεια, συντονισμό, και αλληλοκατανόηση….. και όχι εμπαιγμούς, όπως την αλλόκοτη στάση των λεγόμενων «προοδευτικών» κομμάτων, σχετικά με το νομοσχέδιο για την ψήφο Αποδήμων, που αποκλείει περισσότερο από 80% από την διευκόλυνση ψήφου! Μας θυσίασαν δηλαδή στον βωμό της πολιτικής τους δεοντολογίας και συμφερόντων….>>

Απαντώντας σε ερωτήσεις που υποβλήθηκαν,  ο κ. Βεληβασάκης αναφέρθηκε στο ρόλο του ΣΑΕ και της Εκκλησίας αναγνωρίζοντας πως το πρώτο πολεμήθηκε αρχικά από το Φανάρι (όπως και “χρησιμοποιήθηκε” από κάποιες ελληνικές κυβερνήσεις) αλλά η Εκκλησία της Αμερικής έχει αλλάξει πλεύση και πώς ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ελπιδοφόρος θέλει να ανατρέψει όλα τα κακώς κείμενα.

Στο ερώτημα πως μπορεί να αλλάξει η σημερινή κατάσταση στην ομογένεια, ζήτησε την βοήθεια όλων, Κράτους, Περιφέρειας, Εκκλησίας κλπ, ενώ αν και εξέφρασε σκεπτικισμό αναφορικά με την δημιουργία ενός υπουργείου Απόδημου Ελληνισμού, δέχθηκε ωστόσο ότι αυτό υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να βοηθήσει.

Στο θέμα της ελληνικής γλώσσας  καυτηρίασε το Υπουργείο Παιδείας διότι πλέον δεν στέλνει τους αναγκαίους δασκάλους στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού ενώ, από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα να βγαίνουν ομογενείς δάσκαλοι. Έτσι, τόνισε, εάν υπάρχει παππούς γιαγιά στο σπίτι, τα παιδιά μαθαίνουν ελληνικά αν όχι δεν μαθαίνουν αφού πλέον οι μικτοί γάμου έχουν ξεπεράσει το 65%.

Τέλος, σχετικά με την Διαδικτυακή εκπαίδευση ο κ. Βεληβασάκης τόνισε ότι δεν είναι εύκολο για τα παιδιά που δεν γνωρίζουν καθόλου ελληνικά να ξεκινήσουν να μάθουν από τις εκπαιδευτικές εκπομπές του διαδικτύου ούτε να παρακολουθήσουν εκπομπές στις οθόνες των κομπιούτερς ενώ αναφέρθηκε στην ανάγκη δημιουργίας ενός, ομογενειακής θεματολογίας, τηλεοπτικού καναλιού.