ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ:  Ζητείται ηγέτης με όραμα!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Ναι, δίκιο έχεις, φίλε καλέ. Ζητείται ηγέτης με όραμα. Δεν λείπει μόνο το όραμα. Λείπει και ο ηγέτης! Κυρίως αυτός…

Όραμα βρίσκουμε.. Ηγέτη;

Στην Αριστερά οι ηγέτες μας τελείωσαν. Στην σοσιαλδημοκρατία, μας εξέλειπαν. Στους σοσιαλιστές μας ενέπνευσαν, μας ξενέρωσαν και πλέον έχουν γίνει αγνώριστοι. Σαν να φοράς ξένο πουκάμισο!

Στην δεξιά πάνε κάτι χρόνια που μας αποχαιρέτησε και ο τελευταίος και, μάλιστα, έκλεισε πίσω του και την πόρτα!

Στους νέο-Φιλελευθέρους, ελπίζουμε ακόμα!  Για πόσο; Γιατί; Μα για την αλλαγή.

Αλλαγή. Αίτημα ελληνικότατο, πανάρχαιο και …απραγματοποίητο! Ουτοπικό. Πως ν΄ αλλάξεις έναν λαό όταν δεν θέλει να αλλάξει; Στην Ελλάδα αλλάζουν οι πολιτικοί! Ο λαός μένει ίδιος!

«Αλλαγή και πάνω τούρλα», έλεγε παλιά θεατρική επιθεώρηση. Μόδα ήτανε και πέρασε. Όλα περνάνε σε τούτο τον τόπο. Γι αυτό υπάρχει κοντά 3000 χρόνια και παραμένει νέος!  Από τις συχνές αλλαγές δεν προλαβαίνει να γεράσει!

“Τα πάντα ρει”, έλεγε και ο Ηράκλειτος. Και από Ηράκλειτος έγινε Ηρακλείδης! Τους διώξαμε κι αυτούς και είπαμε πως θα δούμε «άσπρη μέρα». Και ήρθαν εφτά χρόνια μαυρίλας! Όσες και οι πληγές του Φαραώ!

“Τα πάντα ρει και ουδέν μένει”. Δεν έμειναν ούτε κι αυτοί. Πρόλαβαν να διαμορφώσουν, όμως, μια νέα κουλτούρα. Την κουλτούρα της γραβάτας, του ΙΧ, των διακοπών… Να είχαν φροντίσει και το εισόδημα! Παρέλειψαν…

Ήλθαν, όμως, οι τραπεζίτες να «πληρώσουν» το κενό… Δάνεια για γιορτές, δάνεια για διακοπές, δάνεια για ΙΧ. Αν είχαμε ηγέτες θα έκρουαν εγκαίρως τον κώδωνα του κινδύνου! Δεν είχαμε! Αντίθετα, είχαμε πολιτικούς που προπαγάνδιζαν την «άνθιση» του Χρηματιστηρίου! Μέχρι που το βούλιαξαν κι αυτό. Αύτανδρο! Τουτέστιν, μαζί με το λαό (και τις οικονομίες του) που τον είχαν στο μεταξύ «τσουβαλιάσει» στο κυνήγι του …θησαυρού!

Και ήρθαν μέρες δύσκολες και πικρές. Και ήλθαν ηγέτες μικροί και μοιραίοι. Κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Κάποτε συμβαίνει να του πέσει και κανένας μεγάλος. Μα τότε δεν τον ακούνε! «Ήταν μπροστά από την εποχή του», λένε για να δικαιολογήσουν το πώς, παρά την παρουσία του, η χώρα έμεινε στάσιμη. Ήταν τότε που οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν δεξιό «αμάρτημα». Δεν είχαν γίνει ακόμη αριστερό …παράρτημα του Υπερ-ταμείου!

Κάποιος άλλος, αργότερα, μίλησε για «ήπια προσαρμογή». Γιατί; Αφού «λεφτά υπάρχουν» έφτασε ο αντίλαλος. Τα είπε, τα έταξε. Τα έδειξε; Μπα, μάλλον θα εννοούσε τα δανεικά μέσα κι έξω… Το ΔΝΤ!

Έτσι είναι. Κάποιοι σε πάνε μπροστά, λίγο. Έρχονται άλλοι και σε πάνε πίσω πολύ!  Θα πεις: Μα ψηφίζεις! Που να ξέρεις τι θα σου βγει το …καρπούζι;

Να, ρωτήστε, ας πούμε, όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Ήξεραν πως θα τους βγουν …ΑΝ.ΕΛ.; Ούτε στον εφιάλτη τους. Και τώρα, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, γίνανε καλοί συνεταίροι! Και σου λέει , μετά, ο Κουρουμπλής ότι είναι «παρά φύση» η συνεργασία αριστεράς με την δεξιά!!!

Και φτάσαμε, έτσι στους … PODEMOS! Μια τους ανεβάσαμε στο βάθρο για τα επινίκια και μια τους χάσαμε! Σου λένε οι άνθρωποι: Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι; Στο παζάρι, λίγα θα πάρεις, πολλά θα δώσεις! Εμείς τα δώσαμε όλα! Για 99 χρόνια!

΄Άντε τώρα να ανεβείς στη Θεσσαλονίκη. Όσο ρετούς και να κάνεις, η ασχήμια δεν κρύβεται! Όσο και να παραστήσεις τον χουβαρντά, αυτοί που και τότε τους υποσχέθηκες και ποτέ δεν έλαβαν, αλλά πλήρωσαν κι από πάνω, δεν στο συγχωρούν!

Ποιο είναι το νέο αφήγημα; Ξεκίνησε η έξοδος από την κρίση! Τα πανηγύρια μοιάζουν με ένα δημόσιο έργο που πρώτα κόβεις την κορδέλα των εγκαινίων και μετά ξεκινάς να .χτίζεις!!!

Έτσι είμαστε, Μια ζωή το κάρο μπροστά από το άλογο…

Ε, ας έρθει και ο άλλος να κλείσει ο κύκλος.

Το σύγχρονο όραμα: ΑποΕΝΦΙΑ, πως πάτε;