Ώρα ευθύνης και όχι ανευθυνότητας

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τα όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν στη Βουλή, στην ψήφιση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Οικονομικών που αφορά στη μείωση του ποσοστού του Δημοσίου σε Οργανισμούς λεγόμενους «κοινής Οφέλειας», είναι ανησυχητικά. Υποδηλώνουν ΕΛΛΕΙΜΜΑ.

Έλλειμμα ευθύνης ορισμένων βουλευτών απέναντι στην κρισιμότητα των στιγμών.

Έλλειμμα ευθύνης του Προεδρείου της Βουλής όπου άλλοτε έλεγε πως το άρθρο 4 υπερψηφίστηκε και άλλοτε ανακάλυπτε ότι δεν είχε υπερψηφιστεί…

Έλλειμμα ευθύνης ορισμένων βουλευτών απέναντι στο χειμαζόμενο κοινωνικό σύνολο. Όπου καταψηφίστηκε η τροπολογία που αφορά στην ένταξη του ταμείου ασφάλισης των δημοσιογράφων στον ΕΟΠΥΥ.  Άλλη  «κοινωνική ομάδα» αποτελούμε εμείς οι δημοσιογράφοι; Απλή απορία…

Έλλειμμα ευθύνης ορισμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που βρήκαν ώρα να δείξουν τα «φιλολαϊκά» τους αισθήματα. Τόσα χρόνια που κατέστρεφαν την οικονομία της χώρας, πως δεν εξεγείροντο;

Έλλειμμα ευθύνης ορισμένων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. ΄Οπου φαίνονται «μουδιασμένοι» μπροστά στις αντιδράσεις.

Έλλειμμα ευθύνης ορισμένων βουλευτών της ΔΗΜ.ΑΡ. που κιότεψαν.

Έλλειμμα ευθύνης των πολιτικών αρχηγών που συγκυβερνούν. Ούτε καν μπήκαν στην αίθουσα της Βουλής κατά την κρίσιμη ψηφοφορία!

Ωστόσο, ασχέτως του πόσο δίκιο μπορεί να έχουν οι πολίτες που θίγονται (τώρα) από τα μέτρα, ανεξάρτητα από το πόσο άδικα μπορεί να είναι αυτά ή πόσο επαχθή για την μικρομεσαία τάξη, αδιαφορώντας ακόμη και για το ποιός φταίει και ποιός δεν φταίει, θα πούμε: Τώρα, είναι ώρα Ευθύνης για όλους. Πολιτικούς και πολίτες.

Δεν θα κουραστούμε να το γράφουμε από τούτο το βήμα. Ουδείς είναι άμοιρος ευθυνών για την σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση της Ελλάδος. Φταίνε οι πολιτικοί, φταίνε και οι πολίτες. Φταίνε οι Ευρωπαίοι, φταίνε και οι Αμερικανοί.

Πάνω απ΄όλα, όμως, φταίει η πολιτική δειλία όσων λογάριαζαν και εξακολουθούν να λογαριάζουν το λεγόμενο «πολιτικό κόστος», την ώρα που βυθίζεται το σκάφος…

Εκτός και εάν η ορχήστρα, που από κεκτημένη ταχύτητα εξακολουθεί παίζει πάνω στο «Τιτανικός», εκλαμβάνεται από κάποιους ως κλαδί ελιάς στο ράμφος του περιστεριού…

Στις ΗΠΑ η Sandy πέρασε και άφησε πίσω της καταστροφή. Τα νερά σιγά-σιγά αποσύρονται από τους πλημμυρισμένους δρόμους. Οι εκλογές έμειναν «πίσω». Είναι και εκεί, ώρα ευθύνης.

Μόνον που οι δύο διεκδικητές της προεδρίας την αναλαμβάνουν.

Στην Ελλάδα, πότε θα αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων;