Μετανάστευση και Ιθαγένεια

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστευσης, όπως έχει καθιερωθεί η 18η Δεκεμβρίου, από τον ΟΗΕ, ο Υπουργός Εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης, με Δελτίο Τύπου του Υπουργείου του, τονίζει ότι το Υπουργείο του, ως καθ ύλην αρμόδιο, “μελετά ένα εξορθολογισμένο πλαίσιο για την ιθαγένεια, σύμφωνο με τις διατάξεις του Συντάγματος, καθώς και ένα βελτιωμένο πλαίσιο νόμιμης μετανάστευσης”.

Τα δύο αυτά ζητήματα, για χρόνια απασχολούν την ελληνική κοινωνία με εντεινόμενες επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής της χώρας. Η μετανάστευση αποτελεί ένα διαχρονικό φαινόμενο από ιστορικής άποψης με παγκόσμια εμβέλεια. Η Ελλάδα την τελευταία εικοσαετία αντιμετώπισε πρωτοφανείς μεταναστευτικές ροές, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις έθεσαν σε δοκιμασία την κοινωνική συνοχή των Ελλήνων πολιτών.

Αλλά και στο εγγύς μέλλον, το μεταναστευτικό ρεύμα όχι μόνο δεν πρόκειται να μειωθεί, αλλά, απεναντίας, όλες οι προβλέψεις συνηγορούν στο ότι θα ενταθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις κοινωνίες του 21ου αιώνα.

Η, κατά περιπτώσεις, τραγική κατάσταση που βιώνουν σήμερα πολλές περιοχές  της Ελλάδος, ακόμη και ορισμένες συνοικίες της Αθήνας, οφείλεται ακριβώς στην έλλειψη κάθε σχεδιασμού και κάθε πολιτικής των προηγούμενων ετών, που θα απέβλεπε στην ορθή, αποτελεσματική και λειτουργική διαχείριση των οικονομικών μεταναστών, αλλά και στην συντεταγμένη, σύννομη και ανθρωπιστική αντιμετώπιση των λαθρο-μεταναστών.

Χώρα μεταναστών η Ελλάδα είναι περίεργο πως  δεν έλαβε καμμία ουσιαστική πρόνοια για να μην ζήσουν και άλλοι μετακινούμενοι πληθυσμοί όσα πέρασαν οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες. Και, μάλιστα, σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, σε κράτη όπως η Αργεντινή και η Βραζιλία κλπ.

Βέβαια στην Ελλάδα, παρά την έλλειψη κρατικού σχεδιασμού, κυρίως χάρη στην παραδοσιακή φιλοξενεία της ελληνικής οικογένειας και στην ουσιαστική ανυπαρξία ρατσιστικών καταβολών, οι λαθρομετανάστες, παρά τα υψηλά νούμερα που σήμερα αντιπροσωπεύουν, έχουν τύχει γενικά καλής αντιμετώπισης, τόσο από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δημοσίου όσο και από τους Έλληνες πολίτες.

Δεν σημαίνει αυτό ότι έχουν λείψει και ακραία φαινόμενα, τα οποία, όμως, τόσο η ελληνική Πολιτεία όσο και οι Απόδημοι Έλληνες αποδοκιμάζουν.

Στο σήμερα, θα πρέπει να περιμένει κανείς ότι η αλλαγή των σχετικών ρυθμίσεων, από το Υπουργείο Εσωτερικών, εκτός από το ανθρωπιστικό μέρος, θα συμβάλει και στην οικονομική ανάταξη της χώρας, καθώς θα συνοδεύεται από την αποτελεσματική οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ένταξη των νομίμων μεταναστών στις αρχές και τις αξίες της ελληνικής κοινωνίας, όπως επισημαίνεται στο σχετικό Δελτίο Τύπου.

Να σημειώσουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνον ελληνικό. Είναι και πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι αυτό και απαιτείται η διαμόρφωση μιας κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής και πολιτικής για το άσυλο, βασισμένης στην αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών κρατών και στην ισότιμη κατανομή ευθυνών θα ενισχύσει την δοκιμαζόμενη συνοχή της ευρωπαϊκής κοινότητας.

Στο άλλο μεγάλο ζήτημα, αυτό της Ιθαγένειας, το οποίο απασχολεί και πολλές χιλιάδες Ελλήνων ομογενών -και όχι μόνον κατοίκων χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης- το  Υπουργείο Εσωτερικών πρέπει να εξαντλήσει όλα τα νόμιμα περιθώρια προκειμένου να διευκολυθεί η απόκτηση ελληνικής Ιθαγένειας από Έλληνες οι οποίοι σήμερα την στερούνται για καθαρά τυπικούς λόγους.

Πιστεύουμε ότι σε μία χώρα με έντονο το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, με την παγκοσμιοποίηση των κοινωνιών και τα ιδιαίτερα προβλήματα γειτνίασης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, όποιος επιθυμεί να γίνει Έλληνας θα πρέπει και να το μπορεί, μέσα, βέβαια στις προϋποθέσεις και τις ασφαλιστικές δικλείδες, που θα εξασφαλίζουν τη συνέχεια του Ελληνισμού σε όλες του τις εκφάνσεις, πολιτισμικές, συνταγματικές, εθνικές, θρησκευτικές και οικονομικές.

Στην κατεύθυνση αυτή  θεωρούμε ότι κινείται και η διαβεβαίωση του Υπουργού Εσωτερικών κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη για “ένα εξορθολογισμένο πλαίσιο για την ιθαγένεια”.