Από την κορυφή που χωρίζει τον περασμένο από τον καινούργιο χρόνο …

ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ (Αρχιεπισκοπή Αμερικής)

Για την ΡΗΡ

Ο πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Κυρίτσης

Φίλτατοι και αγαπητοί  ελληνορθόδοξοι χριστιανοί ανά τα πέρατα της Οικουμένης, όπου έχετε την ευλογία να διαβάζετε την μοναδικήν αυτήν ηλεκτρονική εφημερίδα, η οποία είναι δι όλον τον ελληνισμό και ιδίως δι΄ όλους ημάς οι οποίοι ευρισκόμεθα ανα τα πέρατα της οικουμένης, σε διαφόρους Ηπείρους! Και που δεν ευρισκόμαστε: Αμερική Αυστραλία, Ευρώπη, Αφρική, Ασία, όπου και να πάμε θα βρούμε ελληνισμό.

Όπου και εάν ευρισκόμαστε, εάν σηκώσουμε μία πλάκα, μία πέτρα,  ένα λιθάρι, αν ψάξουμε γύρω μας και εκεί θα βρεθεί ένας Έλληνας! Μήπως και ο Μέγας Αλέξανδρος δεν επερπάτησε τόσο και τόσα μέρη φθάνοντας όχι μόνο στις Ινδίες, αλλά και σε αυτήν ακόμη την Κίνα! Και εκεί υπάρχει ελληνισμός!

Προς όλους αυτούς τους αναγνώστες, θα ήθελα να ευχηθώ, από τα τρίσβαθα της ψυχής μου, πρώτα εις τον εκδότη της εφημερίδος και εις τον οίκο του, και προς όλους τους αναγνώστας, όπως ένας Άγγελος Κυρίου από την πρώτη εκείνη Χριστουγεννιάτικη νύκτα, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, να μας συμπαραστέκει, να μας προφυλάσσει και να κατευθύνει τα βήματά μας προς τις άγνωστες ημέρες του νέου έτους, με υγεία, χαρά, ευτυχία, ελπίδα, αγάπη, ειρήνη, πίστη, πραότητα και, υπεράνω όλων, τη γενέτειρα, απ΄όπου όλοι μας ξεκινήσαμε και καταντήσαμε να φθάσουμε ανά τα πέρατα της Οικουμένης.

Είναι αλήθεια ότι η πατρίδα μας βάλλεται πανταχόθεν, απ΄ όλες τις μεριές, απ΄όλες τις πλευρές, όχι μόνον εξωτερικώς αλλά και εσωτερικώς. Όσο, όμως, οι εχθροί της θέλουν να την γονατίσουν, η Ελλάδα σαν τον Φοίνικα ξανασηκώνεται, πιο δυναμική πλέον, και ξανά προς την Δόξα τραβά, όπως λέει και ο ποιητής.

Ο χρόνος ο οποίος μας έφυγε, μέσα από το σκαλοπάτι μας, τι χαρές, και πίκρες και όνειρα πήρε μαζί του! Ο νέος χρόνος, ο οποίος είναι σκοτεινιασμένος, άγνωστον τι θα φέρει, διότι δεν βλέπουμε καλά, όσα φανάρια και να κρατούμε στα χέρια. Δεν μπορούμε να δούμε, κάποιος να τραβήξει το πέπλο, για να δούμε καλύτερα τις ημέρες που έρχονται…

Χριστιανοί μου, από εμένα τον αμαρτωλό και ανάξιο ιερέα του Κυρίου, όπου για 6 δεκαετίες φορώ το πετραχίλι, εύχομαι προς όλους σας και πάλι ολόχαρη χρονιά.

Πρώτα-πρώτα εις τους κυβερνώντας ηγέτας εκκλησιών και κρατών και της γενειτείρας τον Πρωθυπουργόν τον κ. Σαμαρά, εύχομαι ν’ ανέβει καλά στο σαμάρι του αλόγου του και να προχωρήσει στον καθαρισμό πλέον όλων εκείνων οι οποίοι άρπαξαν, έκλεψαν, ετυράνησαν τον κόσμο, να τους περάσει από το σκαμνί. Να τα επιστρέψουν ξανά τα κλεμμένα. Ούτως ώστε να μην υπάρχουν δάκρυα αυτή τη χρονιά, για συντήρηση τροφής και στέγης.

Όσον αφορά εις τον δεύτερο υπαρχηγόν, τον κ. Βενιζέλο, Βαγγέλη μου, άκουσε παιδί μου! Δεν είσαι Βενιζέλος, μην προσπαθείς με το ΧΑΣΟΚ να φέρεις την Ελλάδα μέχρι το τέλος. Το τεθωρακισμένο αυτοκίνητο των 700.000 ευρώ, πόσο έχει, κατέβα. Έβγα έξω. Πούλησέ το να φάει ο κόσμος ένα κομμάτι ψωμί. Δεν το χρειάζεσαι…

Εσύ κυρ-Φώτη της Αριστεράς, τί φως θα δώσεις στην καινούργια χρονιά; Σε παρακαλώ, μην προσπαθήσεις να αλλάξεις τα φώτα. Βόηθα και συ να πάει αυτή η χώρα μπροστά. Μην την κατατεμαχίζετε.

Εσείς οι άλλοι, από την άλλη τη μεριά, τα άλλα κόμματα, προσπαθήσετε να έλθετε στα λογικά σας ούτως ώστε η χώρα μας να μην γίνει γελοία στα μάτια της οικουμένης. Να είσαστε περήφανοι ότι είσθε Έλληνες και όχι ξενοκίνητοι, από σκοτεινές δυνάμεις άλλων κρατών. Κρατείστε την Ελλάδα!  Ψηλά την ιδέα της Ελλάδος! Και μην την γεμίζετε με σάρες και με μάρες.  Καθαρίστε την ήρα από το σιτάρι. Θέλουμε Ελλάδα. Θέλουμε τους Έλληνες να είναι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Εκκλησιαζόμενοι, προσευχόμενοι για μια καλύτερη ημέρα της ζωής.

Και συ, κύριε Πρόεδρε της Ελλάδος, το όνομα Κάρολος, δεν είναι ελληνικό όνομα. Μια που προεδρεύεις για δεύτερη σειρά, δεν το αλλάζεις, να το βάλεις τουλάχιστον Κωνσταντίνος; Είναι μία σκέψις. Είδες πως ήσουνα νεαρός όταν πολέμησες και εσύ υπέρ πίστεως και πατρίδος; Και εγώ επολέμησα! Μικρός τότε, αλλά είμαι και πληγωμένος, όμως. Φέρω πλήγματα του πολέμου. Δεν εζήτησα να πάρω συντάξεις όπως άλλοι.  Συνεχίζω το δρόμο της αποστολής μου.

Οι εκκλησιαστικοί μας ηγέτες, ο Αρχιεπίσκοπος, ο ηγέτης της Εκκλησίας της Ελλάδος πάλι καλά που είπε ότι η εκκλησιαστική γη ανήκει στο λαό! Αυτό είναι ένα καλό σημείο. Να εργασθεί ο κόσμος την γη της Εκκλησίας και να φάει ένα κομμάτι ψωμί.  Εύγε στον Αρχιεπίσκοπο!

Αλλά στους άλλους ηγέτας παραπέρα, αρχίζοντας από την πηγή της Χριστιανοσύνης, την Αγίαν Γη, εκεί όπου εγεννήθη ο Χριστός εις την Βηθλεέμ, ο μοιχός Πατριάρχης, το όνομά του είναι Θεόφιλος, αλλά εγώ, μην με παρεξηγήσετε, τον αποκαλώ α-θεόφιλο, διότι κρατάει τον γέροντά του -με ψέματα ανέβηκε στο θρόνο- κρατάει τον γέροντά του, τον κανονικό εκλεγμένο Πατριάρχη για εφτά χρόνια τώρα στην φυλακή. Να μην έχει ουδεμία επικοινωνίαν με τον έξω κόσμο. Και με το σχοινί τραβάει ένα κομμάτι ψωμί που του πηγαίνουνε από το παράθυρο, για να φάει, ο έγκλειστος, κανονικός Πατριάρχης.

Ο Πατροκοσμάς είπε κάποτε ότι θα έρθει καιρός όπου θα υπάρχουν δύο πατριάρχες εις τα Ιεροσόλυμα. Και ο Θεός βοηθός. Η Παλαιστινιακή Κυβέρνηση έχει αθωώσει τον Ειρηναίο από πάσης απόψεως.  Η Ισραηλινή κυβέρνηση το ίδιο.  Το ελληνικό κράτος,  το Νομικό Συμβούλιο, επίσης. Είναι άμεμπτος.  Αλλά οι κακές γλώσσες και οι κακές σκέψεις τον κατέβασαν από το Θρόνο, που δεν επιτρέπεται αυτό.  Μόνον τότε κατεβαίνει από τον θρόνο ο ηγέτης μιας Εκκλησίας, όταν διδάσκει αντίθετα προς την Πίστη και όταν είναι μοιχός, όταν είναι άρρωστος και ανίκανος πλέον να εκτελεί τα καθήκοντά του, τότε ναι.

Αλλά ο Ειρηναίος έχεις σώας τας φρένας του και εύχομαι ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης με τους άλλους οι οποίοι τον κατέβασαν από τον θρόνο από τις ψευτιές που του παρουσίασαν, εύχομαι και προσεύχομαι να δούν το φως της δικαιοσύνης αυτή τη χρονιά και να δικαιώσουν τον Πατριάρχη Ειρηναίο, διότι τόσον η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, που έδωσε τα εκατομμύρια, όπως γράφει και η “Ελεύθερη Ώρα”, στον Πατριάρχη για να κατεβάσει από τον Θρόνο του τον Ειρηναίο, εύχομαι να αλλάξει τα πράγματα. Είναι αμαρτία. Κρατούν φυλακισμένο έναν αθώο Πατριάρχη.  Ίσως και γι αυτό να υποφέρει η πατρίδα μας Ελλάδα! Το έχουν σκεφθεί αυτό;

Εν πάσει περιπτώση, εύχομαι και προσεύχομαι οι ηγέτες των εκκλησιών να σκεφθούν καλύτερα και να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα για την επανόρθωση του μεγάλου αυτού κακού.

Ο Παλιός χρόνος έστειλε εις τον πυθμένα της θάλασσας στον Ωκεανό χαρές και λύπες. Καμιά ελπίδα να ξαναγυρίσει δεν υπάρχει. Επί δώδεκα μήνες παρακολουθούσαμε τα νερά του ποταμού της ζωής μας. Κυλούσαν προς τη θάλασσα των αιώνων! Ούτε καταλάβαμε πότε πέρασαν.  Άλλοτε τραγουδούσαν χαρές και άλλοτε μοιρολογούσαν δυστυχίες…

Πόσα όνειρα πλάθαμε, πάνε κι αυτά!  Άλλοτε τα έπαιρνε το ρεύμα πριν πραγματοποιηθούν και μας άφηνε την απογοήτευση. Και άλλοτε το πλοίο με το οποίο είχαν πραγματοποιηθεί μας γέμιζε με χαρά. Όλα τα παρέσυρε το ρεύμα αυτό. Και μείναμε πάλι με χέρια σταυρωμένα!

Πάνω στον κορυφή που χωρίζει τον περασμένο χρόνο από τον χρόνο τον καινούργιο, αξίζει τον κόπο, από το ύψος αυτό της κορυφής, να ρίξουμε μια ματιά στα περασμένα και μια ματιά στα βάθη του καινούργιου χρόνου που μας ήλθε!

Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε! Εκατομμύρια άνθρωποι γεννηθήκανε, άλλοι μέσα σε πλούτη, άλλοι μέσα σε δόξες, άλλοι σε φτωχικές καλύβες, άλλοι σε στέρηση και κλάμματα δυστυχισμένης μάνας. Πανηγύρια, χαρές και γλέντια για τους πρώτους,  καταφρόνια για τους άλλους!  Μα και έφυγαν πολλοί… Εκατομμύρια άνθρωποι από αυτόν τον κόσμο έφυγαν τον περασμένο χρόνο. Άλλοι από πολέμους, άλλοι από αρρώστιες, άλλοι μόνον ο Θεός γνωρίζει γιατί.  Άλλοι ανάμεσα σε πολλές περιποιήσεις  μέσα στα πολυτερέστερα διαμερίσματά τους, και άλλοι ρηγμένοι σε καλύβες σε μία ψάθα, μη έχοντας ούτε ένα ποτήρι νερό να δροσίσουν τα φλογισμένα χείλη τους και τα σπλάχνα τους!

Μεγαλόπρεπες κηδείες για τους πρώτους,  Αρχιερείς και κλήρος πολύς με μεγάλες χρυσοκέντητες στολές και με μίτρες αδαμαντοκόλλητες  και πατερίστες. Με νεκρόσημες και αρμονικές φωνές  έψαλλαν τους ύμνους.

Η κινηματογραφική ταινία, αδελφοί μου, αλλάζει. Από την άλλη μεριά, ένας παπάς βιαστικός και ο ίδιος σαν πονεμένη ψυχή, για τους δευτέρους,  με καταφρόνια τους έθαψαν σε μια απόμερη γωνιά του νεκροταφείου. Ωστόσο και για τους μεν και για τους δε η Εκκλησία μας έψαλλε: “Και πάλι κατενόησα εν τοις μνήμασι πολλών δε τα οστά απογεγυμνωμένα και είπον, άρα τις εστί; Βασιλεύς ή στρατιώτης, πλούσιος ή πένης, δίκαιος ή αμαρτωλός, αλλά ανάπαυσον Κύριε μετά δικαίων τον δούλο σου¨…

Χιλιάδες γάμοι ευλογήθηκαν σε άφθονα πλούτη και για να δείξουνε τον πλούτο τους φεύγουν από την πατρίδα Ελλάδα, για να μην τους πάρει χαμπάρι ο λαός με τα κλεψιμέϊκα, και τελούν πολυτελέστατους γάμους σε άλλα κράτη. Τα αεροπλάνα γεμάτα από προσκεκλημένους και όλα πληρωμένα, φάτε, πιέτε, γλεντάτε και ξεχάστε πούθε αυτά τα χρήματα έρχονται. και μία τραγική μανούλα φωνάζει: Ο άντρας μου έχασε τη δουλειά του δώς τε μου μία δουλειά, να βγάλω το ψωμάκι των παιδιών μου…

Άλλοι πάλι, να ψάχνουν τους κάδους των απορριμάτων για ένα κομμάτι ψωμί. Τι κρίμα!

Διασκεδάσεις από τη μια μεριά, στερήσεις και βάσανα από την άλλη μεριά!

Ιστορίες στα δικαστήρια, μιά νέα  μάνα πήρε το μονάκριβο παιδί της, αγγελούδι σωστό, και χωρίζει τον άντρα της για να ακολουθήσει τον ερωμένο της, ζητεί διαζύγιο. Και βρίσκονται άνθρωποι κακοποιοί που γίνονται αφορμή διαζυγίων…

Αδελφοί μου,

Ξέρετε τι πάει να πει να χαλάσεις φωλιά; Έχετε μία μεγάλη κατάρα. Αν όχι αμέσως, ακολουθεί…Τι κακουργία! Ζητούν διαζύγια! Αλλά και τι δηλητήριο χύνεται για την ψυχή.

Πόσες χιλιάδες ευγενικές καρδιές οργάνωσαν φιλανθρωπικές κινήσεις με μόνο τον πόθο να φανούν χρήσιμοι στους πονεμένους συνανθρώπους τους! Και καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να τηρηθεί μυστική η φιλανθρωπική τους δράσις. Άλλοι πάλι ενώνονται  και ετοιμάζουν κοινά συσίτια. Να φάνε ένα πιάτο φαγητό οι πεινασμένοι!

Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Πόσα  χέρια απλώθηκαν για να σφουγγίσουν δάκρυα αδελφικά και νά χύσουν βάλσαμο στις πονεμένες καρδιές! Πόσα δάκρυα συμπόνιας έτρεξαν από τα ευλογημένα μάτια και πόσα κορμιά πέρασαν ρίγη ιερά αγάπης χριστιανικής για τους πληγωμένους  συνοδοιπόρους  στον αγώνα της ζωής!

Μα και πόσες σκληρές καρδιές έμειναν ασυγκίνητες στον πόνο του άλλου… Έριψαν στο δρόμο χήρες απροστάτευτες, και άμοιρα ορφανά!.. Πόσα χέρια απλώθηκαν για να αρπάξουν τον ιδρώτα του φτωχού και πόσα για να εγκληματίσουν εναντίον των συνανθρώπων τους!

Θεέ μου, τι άδικα! Τι ατιμώσεις! Τι δόλιες χρεοκοπίες…  Σε μια στιγμή βλέπω έναν ευλογημένο  γέροντα , πατέρας, μεγάλωσε τα παιδιά του με πίστη και με ευλάβεια. Τα παιδιά αυτά με μεγάλο σεβασμό και αγάπη επίσης, εργάστηκαν σκληρά. Δημιούργσαν δουλειές. έφτιαξαν πλούτη. Και ο γέροντας πατέρας με ένα φορτηγάκι, το γεμίζει με τα αγαθά που έχουν τα παιδιά του  και τα μοιράζει στη φτωχολογιά. Δόξα σοι ο Θεός! Ευτυχισμένος πατέρας. Τα παιδιά του τον βλέπουν και δακρύζουν από ευτυχία! Ευχαριστούν τον πατέρα.

Μα και πόσοι γονείς περνούν γηρατειά μαύρα, γιατί τα παιδιά τους έγιναν τεμπέλιδες, αφιλότιμοι, σκορπίζοντας τον ιδρώτα τους σε ασωτείες.  Μη έχοντας τίποτα άλλο να κάνουνε όλο ζητάνε , πότε από τον πατέρα πότε από τη μητέρα, μερικά ευρώ  για να πάνε στις καφετέριες…

Αλλά και πόσοι αμαρτωλοί, σωριασμένοι στους δρόμους της αμαρτίας, ριγμένοι μέσα στο βούρκο, ξαφνικά συνέρχονται! Είδαν την κατάστασή τους, έχυσαν δάκρυα και σαν τον άσωτο υιό μέσα στο κλάμα πέφτουν στα πληγωμένα πόδια του Χριστού και παίρνουνε το έλεός Του. Το Πνεύμα το Άγιον έσβησε όλες τις αμαρτίες τους. Ξαναγεννήθηκαν!

Όποιος, φίλοι μου, μετανοήσει, όπως και ο συστραυρωθείς με τον Χριστόν κακούργος,  ζήτησε το έλεος από τον Κύριο, και όλα τα αμαρτήματα έσβησαν…

Τώρα, φίλοι μου, ας ρίξουμε μια ματιά, στα βάθη του νέου χρόνου, που επρόβαλε σήμερα. Σκοτεινιά θα δούμε. Ούτε μία σπιθαμή μπροστά μας δεν μπορούμε να διακρίνουμε. Οι πόθοι μας, τα όνειρά μας, η ελπίδες μας, όλα μαζί αποτελούν λυχναράκια, φτωχικά φανάρια. Τι φως μπορούν να μας παραδώσουν για να φωτίσουν δρόμο τόσο μακρυνό, για να διαλύσουν τα τόσα σκοτάδια…

Αγαπητοί μου,

Ας αφήσουμε για την ιστορία όσα συνέβησαν στον περασμένο χρόνο. Αλλά ας επωφεληθούμε του νέου χρόνου.  Ας βάλουμε μέσα στην καρδιά μας τον Χριστό. Εκείνος να διευθύνει τη ζωή μας.  Αρκεί να αφοσιωθούμε ειλικρινά σ΄αυτόν.  Να πάρουμε τον δρόμο που  Εκείνος  μας εχάραξε για την αιωνιότητα. Εφοδιασμένοι πλέον με πόθους, υψηλά όνειρα, με πίστη στον Θεό και στον εαυτό μας, με αληθινή αγάπη και συμπόνια προς τους συνανθρώπους μας, με φιλοτιμία, με κυριαρχία στον εαυτό μας, ας κάνουμε το Σταυρό μας, πώς αρχίσαμε το νέο χρόνο, όλα θα πάνε καλά, όταν δώσουμε το χέρι μας στο χέρι του Χριστού, να μας χαρίσει έναν άγγελο και να μας περπατάει προς τις άγνωστες ημέρες του 2013.

Αρκεί ειλικρινά να εμπιστευθούμε τον εαυτό μας στον Σωτήρα Χριστό.

Και πάλι, Χρόνια Πολλά προς όλους, στους εορτάζοντας Βασιλείους, Βασιλείες και όλους τους άλλους που έχουν ονόματα γύρω από τις μεγάλες αυτές εορτές.

Θα επανέλθουμε και πάλι με τη χάρη του Κυρίου στα Θεοφάνεια, που είναι ημέρα ελληνική, μάλιστα. Είναι ημέρα των Ελλήνων.

Έως τότε, άγγελος Κυρίου να κατευθύνει τα βήματά σας εν παντί και πάντοτε εις την πλησιεστέραν εκκλησία της γειτονιάς  σας.  Και προσυχηθείτε και για μένα τον αμαρτωλό και ανάξιον κληρικό που σας βάζω σε μπελάν ούτως ειπείν, να με διαβάζετε. και ανάψτε ένα κεράκι να μου χαρίζει ο Κύριος περισσότερες ημέρες και χρόνια, αν και είμαι 84ρων ετών. Τουλάχιστον να μπορέσω να έρχομαι σε επαφή με τον συνάνθρωπό μου, για περισσότερον καιρό.

Χαίρετε.