ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Τριήμερο στον Πόρο

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τον αετό τον πετάξαμε, την 25η Μαρτίου την γιορτάσαμε, στις δουλειές, πότε θα επιστρέψουμε; Ερώτημα ρητορικό διότι πόσοι νομίζετε έφυγαν φέτος για τα δύο απανωτά τριήμερα της Καθαράς Δευτέρας και της 25ης Μαρτίου; Λίγοι…  Πόσοι επέστρεψαν; ακόμη λιγότεροι…Ε, όπου νά ‘ναι φτάνει η Παρασκευή, μια και καλή, τώρα από …Δευτέρα!

Συγνώμη, Δήμαρχε, το κομμάτι στο λιμάνι του Πόρου που πέρυσι …βούλιαξε, μαθαίνω σε δυό-τρία χρόνια, λέει, θα το αποκαταστήσετε! Όχι! Αφήστε το έτσι!  όπως είναι μέχρι σήμερα! Ένας σωρός από πέτρες, ανασηκωμένα πεζοδρόμια, ανασκαμμένες προβλήτες, “δεμένες”  με κόκκινες κορδέλες μπας και πέσει και  κανένας περιπατητής στη θάλασσα και σας ζητάει και αποζημίωση!..

Είναι, λέει, η γραφειοκρατεία… που σας εμποδίζει να το φτιάξετε… Καλά, πήρατε χαμπάρι ότι βούλιαξε; Ή μήπως η πολλή γραφειοκρατεία δεν σας άφησε να το δείτε και αυτό; Λοιπόν, γι αυτό σας λέω, να το αφήσετε έτσι, μισοβουλιαγμένο το λιμάνι, ως διεθνές αξιοθέατο και ως μνημείο στη μνήμη των τουριστών που κάποτε, πριν χρόνια, κατέκλυζαν το νησί! Ως που τους διώξατε όλους! Και βρήκατε την …ησυχία σας!

Και τα κότερα, κι αυτά διώξετε τα! Σιγά τώρα που θα τα έχετε μέσα στα …πόδια σας να σας χαλάνε την μακαριότητά σας, εκεί στο δημαρχείο!

Ο φίλος μου ο Μιχάλης, το σουβλατζίδικο το μετέτρεψε φέτος σε μαγειρείο! Δεν άφηνε, λέει, τίποτα το σουβλάκι… Ενώ το μαγειρείο…

Μια άλλη ταβέρνα είχε 25 ευρώ τη μοσχαρίσια μπριζόλα, με …προέκταση! Λες και είναι αυθαίρετο! Λίγο ακόμα και θα αγόραζες όσο όλο το μοσχάρι το ένα χιλιοστό του!  Και πίσω σου να σε κοπανάει ο αέρας που έμπαινε αγέροχος από την αρθάνοικτή πόρτα, που δεν κλείνει καθόσον πρέπει να μπαινοβγαίνουν τα παιδιά που σερβίρουν! Και όταν λέω παιδιά, εννοώ τα παιδιά του ταβερνιάρη, το μικρότερο γύρω στα 9 και το μεγαλύτερο γύρω στα 20…

Στην επαρχία τις τουριστικές επιχειρήσεις τις μετατρέπουν σε …παιδότοπους! Βάζουν όλοι τα παιδιά τους να δουλεύουν, φυσικά χωρίς μισθό, δίχως ΙΚΑ και χωρίς αργίες! Ποιος μίλησε για τα Δικαιώματα του Παιδιού; Αρκεί που τα γιορτάζουμε μια μέρα το χρόνο! Τις άλλες 364 μέρες τα καταπατούμε!.. Ασύστολα! Και το θεωρούμε και φυσιολογικό! Πάλι καλά, δηλαδή, που δεν δίνει και επιδότηση το κράτος για κάθε εργαζόμενο ανήλικο παιδί μαγαζάτορα! Τώρα καταλαβαίνω τον όρο: Οικογενειακή Ταβέρνα! Δουλεύει σ΄αυτήν όλη η οικογένεια! Και γω που νόμιζα ότι πας εκεί να φας με την οικογένειά σου!..

Και τι να σου κάνει το παιδάκι, που αντί να κουβαλάει πιάτα, θέλει να παίξει στον ανοικτό χώρο;  Ή πως να το μάθεις ότι το δαχτυλάκι δεν το πλένουμε στη …σούπα, αλλά στη βρύση; Εδώ με δυσκολία συγκρατεί το πιάτο να μην του πέσει και βροντήξει κάτω… Και τ΄ακούσει κι από πάνω από τον “αυστηρό” μπαμπά…

Κατά τα λοιπά, κατήφεια και γκρίνια γιατί το νησί ήταν, λέει, άδειο! Εμ, πώς θέλετε να γεμίσει;

Α ναι, άλλο αυτό: ένα δρομολόγιο την εβδομάδα το Φέρι!  Άγονη γραμμή ο Πόρος!

Η παρέλαση, πάντως, καλά πήγε.!  Νά ‘ναι καλά οι μαθητές. Όχι Ναυτικό πια δεν έχει ο Πόρος. Μόνον μια Σχολή Λιμενοφυλάκων. Αυτοί, όμως, δεν παρέλασαν  Προφανώς εκτίμησαν πως δεν άξιζε τον κόπο! Ούτε οι εθελοντές Πυροσβέστες παρέλασαν…

Πάντως, πρωτοπόρος ο Πόρος! Τα στεφάνια που κατέθεσαν στο Ηρώο οι δημοτικές και λοιπές αρχές του νησιού, ήτανε, λέει, νοικιασμένα (;) Πάντως, αμέσως μετά το πέρας της εορτής τα…μάζεψαν! Ίσως τα πήγαν σε κανένα διπλανό χωριό να τα καταθέσει και εκεί κανένας  κοινοτάρχης…

Οικονομική κρίση γαρ…